REVIVAL OF HINDUISM WITHIN NADAR WOMEN - By-Kamarajarprofessionalsforum


REVIVAL OF HINDUISM WITHIN NADAR WOMEN  By-Kamarajarprofessionalsforum
 
In the 19th century many Christian missionaries travelled to India from Europe, aiming to convert the idol-worshipping Hindus to Christianity; the missionaries believed that the souls of the converted Indians would thus be saved. Most people of the Nadar community area were steeped in the Hindu religion (which is a way of life, as with the Jews). In accordance with the traditional way of life there at that time, the men went out to work, and the women looked after the home and raised the children. The missionaries (which would have included the converted Indian Christians with missionary zeal) reckoned that in this set-up it would be difficult to convert the men or whole families but that it might be possible to start the conversion process through the women. Therefore, they visited the women whilst their husbands were at work and, using very persuasive techniques (which would have included giving help to the needy, such as comforting sick people), succeeded in converting large numbers to Christianity.



However, the men were either oblivious to or turned a blind eye to the wholesale religious conversion taking place in their homes. A number of these women subsequently succeeded in persuading their husbands also to convert to the new religion, but large numbers went on pretending to be Hindus and practised Christianity without the knowledge of their husbands, eg, going to church before their husbands got up in the morning and reading the hidden bible only when the husbands were safely out of the house, because they were afraid of the consequences if the husbands found out about the secret conversion. This secret practising of Christianity was almost invariably passed on down the female line!



Mostly maternals femal line ie mother’s mother had been influenced or converted to Christianity in this way, and the secret practice was duly passed on to next daughter generation, so that she could change at heart a devout Christian. However, in the traditional Indian manner, a tamilnadu woman believed that a wife should follow the path chosen by her husband in every walk of life.

Generally Nadar males are tolerant and accept all the goodness of each religion and decide to pursue the religion based on their understanding on what the some holy books really mean to life phases, recommended their wives to read them and then decide if women to be a Hindu or Christian or at times even reformed athiesm. Nadar men say philosophically “one need not convet to any religion as all holdy texts intend for better life and after all Christ was also an incarnation of the God on earth like several other Gods in this native land”.
Revival of Local Nadar Beliefs in Sivakasi and Tuticorin
Smt. Shenbagammal, wife of Gnanagiri Nadar of Sivakasi was a gem who had a selfless nature. She was a great devotee of Lord Siva.She could recite by heart Devaram, Thiruvasaham and other saivite scriptures. She was a good orator and could give religious discourses for hours.

During the 1920 - 1940’s, there was a Nadar community people were taken by Christian missionary at Sivakasi to convert the from Hindu fold to Christians fold in a major way. . Smt. Shenbagammal, , started visiting every home, initially alone, told them the value of the Hindu God’s Names and made them stick to their religion. She was then in her late 20’s.
She started a women’s organization through which she worked to redeem the suffering of the poor people and infuse faith upon the people, asking them to remember God’s Name. If Smt. Shenbagammal had not taken initiatives, the entire nadar community of the Sivakasi people might have been converted into Christians.

Sri Gnanagiri Nadar the husband of Smt. Shenbagammal encouraged her to start a home for the destitutes and orphans. Smt. Shenbagammal after her husband passed away, was not able to live in the big house where she had lived for decades. She shifted to a home along with destitute and orphans, on the outskirts of Sivakasi where there was no comforts at all. All the time she meditated on God, the saints and their teachings. Sri Ramakrishna Paramahamsha and his teachings attracted her in a great way.

Services of Gnanagiri Nadar

Sri Gnanagiri Nadar, Sivakasi had built a colony consisting of around 150 houses for his workers and staffs to live, deducting the cost of the houses from their salaries every month- a very meager amount. Now every house costs several lakhs and one can see today, in everybody’s house, Sri Gnanagiri Nadar’s photo being garlanded daily.

Sri Gnanagiri Nadar had created the Gnanagiri Trust and requested his two male children to construct a Public Library and a water tank for the purpose of drinking water for the cattle for which he allotted properties and resources. Sivakasi had always had a scarcity of drinking water


Subbiah Nadar Madam, Thiruvannamalai

Shenbagammal’s father Sri Subbaiah Nadar, in 1929 became critically sick. He was a great devotee of Annamalaiyar, the deity of Tiruvannamalai Temple. He remembered Annamalaiyar, thinking his final moments were nearing. There appeared a saivite sadhu who came inside the house without being invited to see Sri Subbaiah Nadar. He sat near him and touched him. He applied Vibuthi on his forehead
and asked him to take sannyas and live at Tiruvannamalai for the rest of his life. Then the sadhu went away and disappeared.
Miraculously Subbaiah Nadar got cured. Immediately he took sannyas and went to Tiruvannamalai in the year 1930 and lived at Tiruvannamalai till his end.

After Subbaiah Nadar passed away, his children built a Samadhi on the mortal remains of Sri Subbaiah Nadar in Tiruvannamalai and still are maintaining the samadhi. Moreover they had modified the small house where Subbaiah Nadar lived and every year during the Deepam Festival all the children would gather there and give annadhanam to the sadhus and sannyasis.





Sri ARPN Rajamanicka Nadar

Sri Rajamanickana a devotee of Swami Gnananandhagiri of Thapovanam had become an ardent devotee of Yogi Ramsuratkumar after the Swamigal’s samadhi. He was instrumental in bringing the Nadar caste devotees in large numbers to Yogi in the 1970s.He along with a few of his trusted friends of the Nadar community joined together and purchased the house for Yogi Ramsurathkumar.
Rajamanicak nadar used to celebrate Yogi Ramsuratkumar’s Jayanthi day (Birth Day) i.e., December 1st , every year at various places. At Sivakasi where a lot of Yogi Ramsuratkumar’s devotees lived, he made arrangements through his followers to celebrate Jayanthi Day.

So, in the year 1985, the devotees at Sivakasi met together and decided to have bhajans for one whole year to bring harmony and unity among the devotees, so that they could celebrate the Jayanthi Day, which would come on 1st December of every year, jointly with great understanding and cooperation. There was great enthusiasm among the devotees and they met together every second Sunday at Sri Rajadurai Nadar Memorial, which was situated in the complex of Ramji Match Factory at Sivakasi. Sri Rajadurai Nadar was a great devotee of Yogi Ramsuratkumar and after he passed away, his son Sri Chandra Prakash erected his father’s granite statue in the factory complex Rajamanickam nadar was the founder of the Mayamma Samajam and he built a beautiful structure facing the ocean at Kanyakumari in remembrance of his favorite Guru Mayamma. He also built a Mani Mandapam for Nayanar Swamigal at Pothayadi and was helpful in completing the Ramji Ashram at Kumarakoil near Nagarkoil. With the help of his devoted friends he was able to complete several works and in his final days he was the trustee of the Gnananandhagiri Swamigal Thapovanam.

Rajamanicka Nadar was a hard working businessman and a natural philanthropist. He passionately believed that saints alone could do all the miracles of life to make one reach the top most position of social,political, business and religious aspirations. He would observe each and every word of the saints and would try to find out the real meaning of those words, as he believed that those words were loaded with special and subtle messages for him.

Revival of Hinduism in Kanyakumari and Nagercoil

Sivananaintha Perumal Sadayan
Sadayan came in contact with Yogi Ramsuratkumar. He was the ardent devotee of Muthukutty Swami of Swamithoppu nearby Tamaraikulam in Kanyakumari District, the south end of India. Muthukutty Swami was living in the Southnear Kanyakumari some 300 years ago. He belonged to the Nadar community. In that period, the Nadar community people were persecuted by the upper caste Hindus. On seeing the atrocities of the upper caste Hindus, particularly the Brahmins, Muthukutty Swamigal resolved to eradicate the sufferings of the Nadar community.
He realized that only with the help of GOD, he could protect the Nadar community from the atrocities of the upper caste people and the King of Trivancore under whose territory the area came.
Most of the officials were the upper caste people and they misused their power to exploit the Nadar community people. They did not allow them to walk with chappals on the streets. The ladies should not wear the tops and they should always carry a bamboo basket on their heads. They should not enter into temples and should never raise their voices against the atrocities.
On seeing the plight of his own people, Muthukutty Swamigal, did severe penance and attained God Realization. He taught his people the divine mantra, “Hara Hara, Siva Siva, Siva Siva, Hara Hara”. He explained to the people that the Nadar community people were the direct children of Pathrakali, the consort of Lord Siva. He gave courage to the Nadar community people to live with freedom and discard the age-old habits and customs.
On hearing the teachings of Muthukkutty Swamigal, the Nadar community people started living in total freedom. On seeing this, the upper caste Hindus,complained to the king of Trivancore and asked the king to punish Muthukutty Swamigal. The King put Muthukutty Swamigal through several hardships but Muthukutty Swamigal came out of it successfully with the help of GOD. On seeing his divine power, the King realized his folly and allowed freedom to Muthukutty Swamigal and the Agobalapuram Nadar Sangam community people.

Muthukutty Swamigal took his community away from the place and settled them near Thiruchendur. After his mission was over, in the presence of everyone he jumped into the sea and did not come back.
He came into the dream of one devotee and narrated in village folk verses, the history of the Nadar community and how he would come again on different occasions to protect the Nadar community people.
The devotee recorded the verses and called it Akilathirattu. In Akilathirattu, Muthukutty Swamigal narrated the origin of the Nadar community and how they would prosper in the future and how he himself would come in different forms, at Tiruvannamalai, having a white beard, carrying a dry coconut shell and also a palm leaf fan to protect and guide his own people. His predictions, all came true regarding the business and other activities of the Nadar community.
Perumal Sadayan who belonged to the Nadar community and had come back from Thamaraikulam and settled at Tiruvannamalai was a prosperous metal vessel businessman in the main business lane just opposite to the Rajagopuram of Annamalaiar Temple. He was a spiritually inclined man and was very fond of sadhus and. From morning to evening he would roam with Yogi Ramsuratkumar and try to prevent many a nuisance from insensitive people towards Yogi Ramsuratkumar. They would sit beneath a peepul

Rajadurai Nadar Memorial, Sivakasi

Sri Rajadurai Nadar was one among Rajamanicka Nadar’s relatives who had been introduced to Yogi Ramsuratkumar. He was one of the prosperous, successful businessmen at Sivakasi, a small industrial town, manufacturing matchboxes and its raw materials. He had several factories.Rajadurai Nadar was a busy man having little time to spare for any other activities. He had several factories to look after. He was not aware of the religious scriptures and its rituals. He did not have a suitable atmosphere either in the house as his wife was a staunch Christian. Nor did he know the value of the Guru. But, when he first saw Yogi Ramsuratkumar, he could feel that he was being filled with the presence of Yogi by Yogi’s grace.Rajadurai Nadar remembered his Guru Yogi Ramsuratkumar all the time and in a few days, he passed away with the remembrance of his Guru. His only son Sri Chandra Prakash who was studying engineering had to manage his father’s business at that tender age. Yogi Ramsuratkumar spared time for him whenever Chandra Prakash was able to come to Yogi directly to seek Yogi’s guidance. Chandra Prakash wanted to build a memorial for his father and Yogi encouraged Chandra Prakash. Chandra Prakash spent a lot of money in building the memorial for his father

The memorial was situated at the Ramji Match Factory Complex, Srivilliputtur Road, Sivakasi. The Memorial had a granite doom supported by four carved granite pillars. The Sri Rajadurai Nadar Statue was erected at the memorial. If anyone enters into the complex of the Match Factory to visit the Memorial, they can feel a different spiritual vibration radiating from the Memorial.

Revival of Nadar Hinduism in Tuticorin

Unnamalai Thayammal was the wife of A.M.M Sinnamani Nadar a prominent industrialist who founded the Tamilnadu Mercantile Bank, The Tuticorin Spinning Mills and the Sinnamani Unnamalai School with orphanage for the community. She formed a forum called Sachitnanda Sabha to create awareness to the Nadar women who can be given confidence to remain Hindus. Her daughter- in –law Padmavathy Ganesan ,inspired by her Guru Swami Sidhbavanandha, started a preschool called Sri Saradha Siruvar Kalikoodam, named after annai Saradha devi, the consort of Sri Rama Krishna Paramahamsa.

Sakthi Sangam was also started by nadar businessmen to support womenfolk to follow their ancestral beliefs

Revival of Nadar Hinduism in Virudhunagar

Karikkal Ammayar madam, 63 nayanmar Madam, Yogasana Alayam and other similar groups dominated by Nadar women spread the spiritual discussion within Nadar families to gain understanding on Hindu religion and instead of swaped completely into Christian fold
 

59 comments:


  1. நாடார் சிறுவன் தலைகீழாக தொங்க விடப்பட்டு அய்யரால் அடிக்கப்பட்டான்

    20 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் பிராமணர் தெரு வழியாக நடந்து சென்ற நாடார் சிறுவன் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூர் தமிழ் பிராமணர் பஞ்சாயத்து தலைவரால் தலைகீழாக தூக்கியிடப்பட்டான்.

    அப்போது ஆங்கிலேய நிர்வாகத்தால்தான் பஞ்சாயத்து தலைவர்கள் நியமிக்கப்பட்டனர்.

    விருதுநகர் மாவட்டம் ஸ்ரீவில்லிபுத்தூரில் இந்த சம்பவம் நடந்துள்ளது. தமிழகத்தில் மடாதிபதியாக (மட்டத் தலைவர்) பணிபுரியும் பஞ்சாயத்து தலைவரின் பேரன் மூலம் இந்த சம்பவம் தெரியவந்துள்ளது.

    அய்யர் ஊராட்சி மன்றத் தலைவருக்கு கீழில் வெட்டியான், தலையாரி என்ற உதவியாளர்கள் பணியாற்றி வந்தனர். வெட்டியானும் தலையாரியும் அய்யர் ஊராட்சி மன்றத் தலைவரின் கால்களை மசாஜ் செய்து வந்தனர்.

    அப்போது அக்ரஹாரத்தில் பிராமணர் தெரு வழியாக நாடார் பையன் நடந்து செல்வதை நேரில் பார்த்த பஞ்சாயத்துத் தலைவர், அவரது உதவியாளர்களான வெட்டியான் மற்றும் தலையாரி ஆகியோரின் உதவியுடன் அவரைப் பிடித்தார். அய்யர், அக்ரஹாரத்தில் சிறுவனைக் கயிற்றால் தலைகீழாகத் தொங்கவிட்டு, உதவியாளர்கள் உதவியுடன் அவனை நன்றாகத் தாக்கினார்.


    வெட்டியான் மற்றும் தலையாரிகளின் மசாஜ்

    வெட்டியான்கள் இறுதிச்சடங்கு மேளக்காரர் மற்றும் கல்லறைப் பணியாளர்கள், அவர்கள் பட்டியல் சாதிகளைச் சேர்ந்தவர்கள். இறந்தவர்களுக்கு புதைகுழி தோண்டுவது அவர்களின் தொழிலாக இருந்தது. தமிழ் பிராமண அய்யர் தனது வெட்டியான் மற்றும் தலையாரி மூலம் வழமையாக மசாஜ் செய்து வந்தார்.
    தலையாரிகள் விவசாய சாதிகளைச் சேர்ந்த பிராமணர் அல்லாத கிராம உதவியாளர்கள்.

    அதே சமயம் நாடார் சிறுவர்கள் பிராமண தெருக்களில் நடப்பது ஐயருக்கு பிடிக்கவில்லை.


    தமிழ் பிராமணர்கள் எப்போதும் தங்கள் பதவிகளை பிரிட்டிஷ் காலனி ஆட்சியாளர்களிடமிருந்தோ அல்லது மத்திய அரசிடமிருந்தோ பெற்றனர். திராவிடத் தமிழர்கள் அவர்களை அரிதாகவே தேர்ந்தெடுக்கிறார்கள்.


    _______________________________________


    Nadar boy hung upside down at Srivilliputtur.


    https://m.facebook.com/%E0%AE%A8%E0%AE%BE%E0%AE%9F%E0%AE%BE%E0%AE%B0%E0%AF%8D-%E0%AE%A8%E0%AE%BF%E0%AE%AF%E0%AF%82%E0%AE%B8%E0%AF%8D-104499407984694/videos/%E0%AE%92%E0%AE%B0%E0%AF%81-%E0%AE%A8%E0%AE%BE%E0%AE%9F%E0%AE%BE%E0%AE%B0%E0%AF%8D-%E0%AE%AA%E0%AF%88%E0%AE%AF%E0%AE%A9%E0%AF%8D-%E0%AE%B0%E0%AF%8B%E0%AE%9F%E0%AF%81-%E0%AE%B2-%E0%AE%AA%E0%AF%8B%E0%AE%A9%E0%AE%A4%E0%AF%81%E0%AE%95%E0%AF%8D%E0%AE%95%E0%AF%87-%E0%AE%87%E0%AE%B5%E0%AE%BE-%E0%AE%A4%E0%AE%BE%E0%AE%A4%E0%AF%8D%E0%AE%A4%E0%AE%BE-%E0%AE%A4%E0%AF%80%E0%AE%9F%E0%AF%8D%E0%AE%9F%E0%AF%81%E0%AE%A9%E0%AF%81-%E0%AE%85%E0%AE%9F%E0%AE%BF%E0%AE%9A%E0%AF%8D%E0%AE%9A%E0%AE%BE%E0%AE%B0%E0%AE%AE%E0%AF%8D/4033503450013329/?locale=ms_MY&_rdr


    ________________________________________


    Nadar boy hung upside down


    https://mobile.twitter.com/Aslamsheik12/status/1366105381802401792

    ________________________________________


    Vettian


    https://en.natmus.dk/historical-knowledge/historical-knowledge-the-world/asia/india/tranquebar/ethnographic-studies/ethnographic-publications/a-musical-tradition-and-a-degraded-low-caste-profession/


    ________________________________

    ReplyDelete
  2. TAMIL BRAHMIN SERVICE TO NADARS

    U. V. SWAMINATHA IYER

    U. V. Swaminatha Iyer(1855 to 1942 AD) also called by Vellalas as Thamil Thatha (Tamil Grandfather). U. V. Swaminatha Iyer should be called as Arya Thatha by Nadars and other Villavar people..U. V. Swaminatha Iyer is reputed to have been the publisher of many Sangham literature such as Cevaka Cintamani (1887 AD), Pattupattu, Ettuthokai, Cilappatikaram, Manimekalai and Purananuru.


    U. V. Swaminatha Iyer was also an expert of Agama rites. He appeared as one of the experts in Agama Sastra who gave his expert views as the 50th witness for the prosecution in the Kazhugumalai Temple entry case.

    U. V. Swaminatha Iyer had opined that Nadars should not be allowed inside the temples. It was because of the polluting attributes of the Palmyra and Coconut trees. From the sap of palm trees some Nadars produced an intoxicating drink. But only a tiny fraction of Nadars worked as Toddy tappers. Other Nadars mostly made Jaggery out of the sweet sap called Padhaneer. Most of the Nadars were rice cultivators. Tamil brahmins wouldn't have used Padhaneer, Jaggery and coconuts as the palm tree and coconut trees were considered unclean by them.


    U. V. Swaminatha Iyer was considered as the formost defender of Aryan ethics.


    U. V. Swaminatha Iyer was conferred the title Dakshinadhya Kalanidhi by His Holiness Sri Sankaracharya.


    KAMUDI TEMPLE ENTRY(1897 AD)

    The judgement was completely based on U. V. Swaminatha Iyer's deposition that. There were many devotees among Nadar. But the traditions can't be abrogated.

    So U. V. Swaminatha Iyer insisted that Nadars should not be allowed to enter Kamuthi temple.

    Sub-Judge Varadha rao of Madurai East Court ordered to prohibit the Nadars from entering the Kamudi temple indefinitely in the future. Nadars were also fined Rs 500 to finance the purification ceremony called Samproshanam.


    BHASKARA SETHUPATHI WAS MORE HUMANE

    After the mediation of Rao Bahadur Rathnaswami Nadar, Bhaskara Sethupathy signed an agreement with him and was willing to allow Nadars in the Kamudi temple 1899 AD.But British under the influence of Tamil brahmins wanted to maintain status quo and influenced Sethupathy to withdraw his agreement with Nadars. Nadars made an appeal to Madras high court. In1897 British judges Benson and Moore J.J. who heard the appeal by the Nadars. Madras High Court upheld the lower court's decision.

    Privy Council London, the highest court of appeal in England rejected Nadars plea in 1908 AD.

    PURIFICATION RITES

    Why the Tamil Brahmins were not conducting Samproshanam according to Agama Sastra whenever Nadar enters temples since 1939 is not clear.

    ReplyDelete
  3. TAMIL BRAHMIN SERVICE TO NADARS


    TAMIL BRAHMIN CHURCH GOERS

    In the same period Tamil Brahmins such as C.V Raman were attending churches. While in Calcutta in 1907 AD CV Raman and his wife Lokasundari frequently visited St.John's Church Kolkata. The couple was accused of converting to Christianity. It was then explained that Lokasundari was fascinated with the Church music and CV Raman was fascinated with the acoustics of the church. That is, CV Raman went to to church only to hear Songs and music.

    British might have conducted purification rites in the church after each visit of CV.Raman and his family.


    The European priests might have purified the church by sprinkling Sacramental wine where CV Raman sat.


    TAMIL BRAHMIN ADVISORS OF THE BRITISH

    Most of the advisors to British were Tamil Brahmins. Tamil Brahmins were pillars of the British empire. British would not do anything against the Brahmin interests. Because of this Nadars were denied entry in their own ancestral Pandyan temples. In the nineteenth century Tamil Brahmins supported Naga clans such as Vellala, Kallar and Maravar. But Kallars often sided with Nadars in the Chola country.


    AYYAR AND AYYAMGAR

    Tamil Brahmins themselves were Deshastha brahmins from Maharashtra appointed by Madurai Nayaks as administrators in the sixteenth century. Viswanatha Naicker had the titles Ayyar and Ayyamgar which were also the titles of Vanathirayars. As officers of Naickers the Deshastha brahmins used the same titles. From the Ayyar and yyamgar appearance in the sixteenth century the Villavar position in Tamil society deteriorated.


    Kodakanallur inscription says that in 1546 after the invasion of Venad by Vittalaraya and the defeat of Venad, King Ramavarma gave Chingaraiyan, son of Tathappayyangar power to collect Valangai, Kadamai taxes from Venad.


    In 1623 Ramappayan became the commander of Madurai Naiks. Following this Pandya clans were exiled from Madurai Naik kingdom. A Marava army under Udayanan was send against Pandyan kingdom of Pandalam. Many Pandiyan clans found refuge at Kalakkadu and Valliyur. Many Villavar went to Srilanka. Kulasekara Mudiyanselage (Kulasekhara Royal house) is now a subgroup of Sinhalese Govigama caste.

    ReplyDelete


  4. TAMIL BRAHMIN SERVICE TO NADARS

    VILLAVAR

    The claims of Nadars that they had been the rulers of Pandiyan empire and the other Villavar kingdoms such as Chera and Chola countries were rejected by the British rulers. Villavar and their subgroups Villavar, Malaiyar,Vanavar and Meenavar founded Chera Chola Pandyan dynasties. The merger of Villavar clans with Meenavar clans had produced Nadalvar or Nadar clans. The traditional view is that Pandyan kingdom was established at 9990 BC by King Kaysina Vazhuthi.


    The so called Tamil Brahmins were recent immigrants from Maharashtra in the sixteenth century who had no idea about the Villavars. Most of the temples of Tamilnadu and Kerala had been built by the Villavar ancestors of Nadars. Vanathirayars had been petty chieftains under the Pandyan empire.


    VANATHIRAYARS

    Around 1450 Vanathirayars appointed by Vijayanagar killed many members of Pandyan dynasty with the help of the local Nagas, the maravars. A Vanathirayar called himself 'Pandyakulanthaka', Exterminator of Pandyas. The Naga-Kalabhra group including Vellalar, Maravar and Kallars supported the Vanathirayars. Nadars had been downgraded by the Vijayanagara Naickers after 1529 AD when last Pandya ruler Chandrasekhara Pandyan and his family were murdered with the help of Maravars. Some plates mention that Pandian Vankisham was destroyed by Maravars.


    Sethupathy himself was from a Kalinga Vanathirayar family reinstated by Vijayanagara Naickers. Vanathirayars used to be the northern cousins of Villavars but were also arch enemies of Villavars. They were also known as Vanniars. After the Vijayanagara invasion in 1377 AD Telugu Vanathirayars were appointed as rulers of the former Pandya and Chola kingdoms. These Vanathirayars became the leaders of Kallar, Maravar and Gaunders and identified themselves with the local communities.


    Maravars boasted thatmost of the Palayakkarar were their own. But the palayakkarar were infact Telugu Vanathirayars who used Pathi or Vanniar titles.


    NAGA KALABHRAS

    The Nagas and Kalabhras (Vellalar, Maravar and Kallars) the traditional enemies of Villavars had joined hands with Madurai Sultanate (1335 AD to 1377 AD) and Vijayanagara Naickers (1377 AD). The Naga-Kalabhras had converted to Islam during the Madurai Sultanate era and were elevated to feudal status. Though the Kallars were reconverted to Hinduism during the Naicker rule, Kallars continued to practice circumcision until the end of twentieth century. In Kallar marriages the Sister of the groom tied the Thali on the brides neck, similar to Tamil Muslim marriage. In the Kallar Thali moon and star had been depicted.

    ReplyDelete
  5. TAMIL BRAHMIN SERVICE TO NADARS

    TURKISH BLOOD OF VELLALAR

    On genetic analysis, 38.7% of Vellalars have Haplogroup J-M172 which is mostly found among the Turkish clans of Caucasus. Genetically 88.8% of Ingush Turkish people living in Russian Federation have Haplogroup J-M172. Ingush clans have been Sunni Muslims. Many Turkish tribesmen who came from persia and central asia had served the Delhi sultanate.Turks became dominant in madurai also after Malik Kafurs invasion in 1311 AD. Vellalar and other Nagas(Kallar and Maravar) allied with the Madurai Sultanate. In this era Vellala might have mixed with the Turks and Mediterranean people of Caucasus mountains.


    ENEMIES OF VILLAVARS

    1.Arabs and Tulu dynasty attacked Chera kingdom in 1120 AD.
    2.Malik Kafur of Turkish Sultanate of Delhi attacked Pandyan empire in 1311 AD.
    3.Madurai-Mabar Sultanate installed in 1335 AD.
    4.Tulu-Nepali Samantha dynasties of Kerala installed in 1335 AD
    5. Naga-Kalabhra elevation to arustocracy in 1335 AD.
    6. Vijayanagara Naicker attacked in 1377 AD.
    7. Bana rulers of Madurai at 1450 AD.
    8. Madurai Naick kingdom under Viswanatha Naicker in 1529 AD.
    9. Maharashtrian Deshastha Brahmins appointed wth Ayyar and Ayyamgar titles at 1529 AD.
    10. Palayakkarar installed in 72 principalities in 1529 AD.11. Palyakkkarar Jameens under the direct rule of British 1800s.
    12. Tamil Brahmin administrators since 1800s.



    SRILANKAN ORIGIN OF NADARS AS TOLD BY AYYARS

    Tamil Brahmins in the nineteenth century had fabricated that Nadars had been the inhabitants of Jaffna peninsula and closely related to Vedda, a tribal community of Srilanka. Jaffna peninsula had only an area of twenty square kilometres from which nine million Nadars could not have emerged. The deliberate fabrications of Tamil Brahmin historians was with the motive to discredit the Villavar and their Dravidian Chera Chola Pandiyan kingdoms.


    MODERN IYER HISTORIANS

    In his book History of Kerala 1962 K. V. Krishna Iyer states that the Shanars came to the Travancore regions from Lanka. The authors like K. V. Krishna Iyer portray the matriarchal Tulu-Nepalese invaders who invaded and occupied malabar in 1120 AD with Arab support as the original inhabitants of Kerala. Thus according to K. V. Krishna Iyer, the matriarchal Tulu-Nepalese Samantha rulers, Nairs and Nambuthiris were indigenous to kerala and Dravidian Tamil Villavar people of Chera dynasty were Srilankans.


    SIBERIAN HUNTERS AND GATHERERS

    Genetically 47.62% of Vadama Ayyars have Y Haplotype R-M207 which originated in the Northern Eurasian Steppe grasslands 24000 years ago. R-M207 was the first Aryan Y Haplotype which was found among the Ancient North Eurasians(ANE) of Siberia. It was later found among the eastern Hunter Gatherers (EHG) of Yamnaya culture of Ukraine in the Pontic Steppe grasslands 5000 years ago. From Central asian Steppe grasslands Indo-European Aryans had come to India with their cattle 3900 years ago.


    Tamil Brahmins who bear Northern Eurasian Aryan Haplotype R-M207 are ethnically similar to Russian and Central asian people.

    The R-M207 haplotype bearing Aryan tribesmen lived in Siberia and central asia for more than 20000 years before their arrival in India.


    They were Hunter and Gatherers initially but later they became cattle herders.


    But even after their arrival in Uttarpradesh and punjab they ruled parts of Uttarpradesh, Punjab and Sindh areas only. Whole of India was ruled by Dravidian Bana,Meena,Villavar and Meenavar people only. But the Indo-Aryan languge spread across people of diverse origins abd ethnicity in Northern India.

    PROTO DRAVIDIAN NADARS

    Nadars bear Proto Dravidian (K-M9 28.81%) Northern Dravidian(H1-M52 15.25%) and Dravidian(H-M69 11.86%) Haplorypes.This ethnic difference between them might have been the reason behind the Anti-Dravidian attitude of Tamil Brahmins.

    ReplyDelete
  6. TAMIL BRAHMIN SERVICE TO NADARS

    RIVALRY WITH NAICKERS

    Dravidian people live in India for atleast since 60000 years. But the destruction of Pandyan kingdom came after the Turkish invasion under Malik Kafur in 1311 AD. The Villavar people were harassed by the Balija Naickers. The Pre-aryan Temples of Dravidian Villavar people were occupied by Maharashtrian Aryan brahmins in the sixteenth century. Even after Tamilnadu was brought under British direct rule in the 1800s, the Tamil Brahmins made life difficult for the Dravidian Villavar people in their own ancestral homeland. Finally the Tamil Brahmins had antagonised their former masters, the Balija Naickers also in the 20th century.

    Nowadays only Nairs ally with Ayyars as both have a Pro-North attitude as both were migrants from north.

    Each of prominent Ayyars have relatives living in America. These American brahmins readily without any hesitation marry white and black and embrace Christianity. They wear western cloths and eat non vegetarians. But in India, the relatives of American Ayyars try to take India to stone age.


    CONCLUSION

    Nadar reverence to Palm tree is similar to the worship of Cow by Aryan pastoralists. In the Chera coins either a Palmyra tree or coconut tree had been depicted. Kerala meant Coconut land. Kulasekharan title of Villavars meant cocoanut collector. Palm tree and Coconut trees are still revered by Nadars as Kalphatharu, the Eternal Tree.


    _______________________________________


    Ancient Tamil coins displayed the Bow and arrow insignia of the Villavars, Fish insignia of Meenavar and Tree insignia of Vanavars.


    https://3.bp.blogspot.com/-Q5Ebqb5XTE4/W1LYuq2vnrI/AAAAAAAAEH4/1b-_GJRcWWoS9FdoOaLnvyUiGU3_BJJSQCLcBGAs/s1600/new.png

    _____________________________________


    Bow and Arrow and Double fish were insignia of Bana-Meena people. In the Oudh state(Ayodhya) in the middle ages the official emblem had been Bow and Arrow and double fish insignia. Even in the Vedic age Northern Dravidian Bana-Meena clans had ruled Uttarpradesh.The present emblem of modern Uttarpradesh state is also Bow and arrow and double fish.



    https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/fa/Seal_of_Uttar_Pradesh.svg/2048px-Seal_of_Uttar_Pradesh.svg.png

    ReplyDelete
  7. நாடார்களுக்கு தமிழ் பிராமண சேவை

    உ.வே.சுவாமிநாத ஐயர்

    உ. வே. சுவாமிநாத ஐயர் (கி.பி. 1855 முதல் 1942 வரை) வெள்ளாளர்களால் தமிழ் தாத்தா என்று அழைக்கப்பட்டார். உ.வே.சுவாமிநாத ஐயரை நாடார்களும் மற்ற வில்லவர்களும் ஆர்ய தாத்தா என்றே அழைக்க வேண்டும்.

    உ.வே.சுவாமிநாத ஐயர், சீவக சிந்தாமணி (கி.பி. 1887), பத்துப்பாட்டு, எட்டுத்தொகை, சிலப்பதிகாரம், மணிமேகலை மற்றும் புறநானூறு போன்ற பல சங்க இலக்கியங்களை வெளியிட்டவர் எனப் புகழ் பெற்றவர்.


    உ.வே.சுவாமிநாத ஐயரும் ஆகம சடங்குகளில் வல்லுனர். கழுகுமலை கோயில் பிரவேச வழக்கில் 50வது சாட்சியாக ஆஜராகி, ஆகம சாஸ்திர நிபுணர்களில் ஒருவராக அவர் ஆஜரானார்.

    கோவில்களுக்குள் நாடார்களை அனுமதிக்கக் கூடாது என உ.வே.சுவாமிநாத ஐயர் கருத்து தெரிவித்திருந்தார். பனை மற்றும் தென்னை மரங்களின் மாசுபடுத்தும் பண்புகளே இதற்குக் காரணம். பனை மரத்தின் சாற்றில் இருந்து சில நாடார்கள் ஒரு போதை தரும் பானத்தை தயாரித்தனர். ஆனால் நாடார்களில் ஒரு சிறு பகுதியினர் மட்டுமே கள் இறக்குபவர்களாக வேலை செய்தனர். மற்ற நாடார்கள் பெரும்பாலும் பதநீர் என்று அழைக்கப்படும் இனிப்புச் சாற்றில் இருந்து வெல்லத்தை தயாரித்தனர். வெல்லம், கருப்பட்டி தயாரித்தல் பல நாடார் குடும்பங்களுக்கு வாழ்வாதாரத்தை அளித்தது. நாடார்களில் பெரும்பாலோர் நெல் சாகுபடி செய்பவர்கள்.

    அந்தக் காலத்தில் தமிழ் பிராமணர்கள் பனை மரங்களையும் தென்னை மரங்களையும் தூய்மையற்ற மரங்களாகக் கருதினர். தமிழ் பிராமணர்கள் பனைமரம் மற்றும் தென்னை மரங்களை அசுத்தமாகக் கருதியதால் பதநீர், வெல்லம், தேங்காய் ஆகியவற்றைப் பயன்படுத்தியிருக்க மாட்டார்கள்.


    உ.வி.சுவாமிநாத ஐயர் ஆரிய நெறிமுறைகளின் முதன்மையான பாதுகாவலராகக் கருதப்பட்டார்.


    உ.வே.சுவாமிநாத ஐயருக்கு தக்ஷிணாதியா கலாநிதி என்ற பட்டம் ஸ்ரீ சங்கராச்சாரியாரால் வழங்கப்பட்டது.

    நாடார்களில் பக்தர்கள் இருக்கின்றார்கள் என்று சொல்லி, ஆனாலும் மரபு பிறழக்கூடாது என்று வற்புறுத்தினார்.


    கமுதி கோவில் நுழைவு (1897 கி.பி)

    இந்தத் தீர்ப்பு முற்றிலும் உ.வே.சுவாமிநாத ஐயர் கூறியதை அடிப்படையாகக் கொண்டது. நாடார்களிடம் பக்தர்கள் இருக்கின்றார்கள் என்று சொல்லி, ஆனாலும் மரபு பிறழக்கூடாது என்று வற்புறுத்தினார். எனவே கமுதி கோயிலுக்குள் நாடார்களை அனுமதிக்கக் கூடாது என்று உ.வே.சுவாமிநாத ஐயர் வலியுறுத்தினார்.

    எதிர்காலத்தில் கமுதி கோயிலுக்குள் நாடார்கள் நுழைய காலவரையின்றி தடை விதித்து மதுரை கிழக்கு  நீதிமன்ற துணை நீதிபதி வரதா ராவ் உத்தரவிட்டார். சம்ப்ரோஷணம் எனப்படும் சுத்திகரிப்பு விழாவிற்கு நிதியளிக்க நாடார்களுக்கு ரூ.500 அபராதமும் விதிக்கப்பட்டது.


    பாஸ்கர சேதுபதி மனிதாபிமானம் மிக்கவர்

    ராவ் பகதூர் ரத்னசாமி நாடார் மத்தியஸ்தத்திற்குப் பிறகு, பாஸ்கர சேதுபதி அவருடன் ஒரு ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டார் மற்றும் கி.பி 1899 கமுதி கோவிலில் நாடார்களை அனுமதிக்க தயாராக இருந்தார். ஆனால் தமிழ் பிராமணர்களின் தூண்டுதலின் கீழ் ஆங்கிலேயர் அப்போதைய நிலையைத் தொடர விரும்பினார்கள் மற்றும் நாடார்களுடனான தனது ஒப்பந்தத்தைத் திரும்பப் பெற சேதுபதியை தூண்டினார்கள்.


    பிரிவி கவுன்சில் லண்டன், இங்கிலாந்தின் மேல்முறையீட்டு நீதிமன்றம் 1908 இல் நாடார்களின் மனுவை நிராகரித்தது.


    சுத்திகரிப்பு சடங்குகள்

    1939 ஆம் ஆண்டு முதல் நாடார் கோவில்களுக்குள் நுழையும் போதெல்லாம் தமிழ் பிராமணர்கள் ஆகம சாஸ்திரப்படி சம்ப்ரோஷணம் நடத்தாமல் இருப்பது ஏன் என்று தெரியவில்லை.

    ReplyDelete
  8. நாடார்களுக்கு தமிழ் பிராமண சேவை

    கிறிஸ்தவ சபைக்கு செல்லும் தமிழ் பிராமணர்

    அதே காலகட்டத்தில் சி.வி.ராமன் போன்ற தமிழ் பிராமணர்கள் கிறிஸ்தவ தேவாலயங்களுக்குச் சென்று கொண்டிருந்தனர். கி.பி. 1907 இல் கல்கத்தாவில் இருந்தபோது சி.வி. ராமனும் அவரது மனைவி லோகசுந்தரியும் கொல்கத்தா செயின்ட் ஜான்ஸ் தேவாலயத்திற்கு அடிக்கடி சென்று வந்தனர். இந்த ஜோடி கிறிஸ்துவ மதத்திற்கு மாறியதாக குற்றம் சாட்டப்பட்டது. அப்போது லோகசுந்தரி சர்ச் இசையிலும், சி.வி.ராமன் தேவாலயத்தின் ஒலியியலில் கவரப்பட்டதாகவும் விளக்கப்பட்டது. அதாவது, சி.வி.ராமன் பாடல்களையும் இசையையும் கேட்க மட்டுமே தேவாலயத்திற்குச் சென்றாராம்.

    சி.வி.ராமன் மற்றும் அவரது குடும்பத்தினரின் ஒவ்வொரு வருகைக்குப் பிறகும் ஆங்கிலேயர்கள் தேவாலயத்தில் சுத்திகரிப்பு சடங்குகளை நடத்தியிருக்கலாம்.

    ஐரோப்பிய பாதிரியார்கள் சி.வி.ராமன் அமர்ந்திருந்த இடத்தில் நற்கருணை மது தெளித்து தேவாலயத்தை தூய்மைப்படுத்தியிருக்கலாம்.



    பிரித்தானியரின் தமிழ் பிராமண ஆலோசகர்கள்


    ஆங்கிலேயரின் ஆலோசகர்களில் பெரும்பாலானோர் தமிழ் பிராமணர்கள். தமிழ் பிராமணர்கள் ஆங்கிலேயப் பேரரசின் தூண்களாக இருந்தனர். பிராமண நலன்களுக்கு எதிராக ஆங்கிலேயர்கள் எதையும் செய்ய மாட்டார்கள். இதன் காரணமாக நாடார்களுக்கு அவர்களின் சொந்த பூர்வீக பாண்டிய கோவில்களில் நுழைய அனுமதி மறுக்கப்பட்டது.

    பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில் தமிழ் பிராமணர்கள் வெள்ளாள, கள்ளர் மற்றும் மறவர் போன்ற நாக குலங்களை ஆதரித்தனர். ஆனால் கள்ளர்கள் பெரும்பாலும் சோழ நாட்டில் நாடார்களின் பக்கம் இருந்தனர்.


    ஐயர் மற்றும் ஐயம்கார்

    தமிழ் பிராமணர்களே பதினாறாம் நூற்றாண்டில் மதுரை நாயக்கர்களால் நிர்வாகிகளாக நியமிக்கப்பட்ட மகாராஷ்டிரத்தைச் சேர்ந்த தேசாஸ்த பிராமணர்கள் ஆவர். விஸ்வநாத நாயக்கருக்கு அய்யர், அய்யம்கார் என்ற பட்டங்கள் இருந்தன, அவை வாணாதிராயர்களின் பட்டங்களாகவும் இருந்தன. நாயக்கர்களின் அதிகாரிகளாக வந்த தேஷாஸ்த பிராமணர்களும் அதே பட்டங்களை பயன்படுத்தினர். பதினாறாம் நூற்றாண்டில் ஐயர் மற்றும் ஐயங்கார் வந்ததிலிருந்து தமிழ் சமூகத்தில் வில்லவர் நிலை மோசமடைந்தது.


    1546ல் விட்டலராயரின் வேணாடு படையெடுப்பிற்குப் பிறகு, வேணாட்டைத் தோற்கடித்தபின், அரசர் ராமவர்மா, தாத்தப்பய்யங்காரின் மகன் சிங்கரையனுக்கு வேணாட்டிலிருந்து வலங்கை, கடமை வரிகளை வசூலிக்க அதிகாரம் அளித்ததாக கோடகநல்லூர் கல்வெட்டு கூறுகிறது.


    1623 இல் ராமப்பையன் மதுரை நாயக்கர்களின் தளபதியானார். இதைத் தொடர்ந்து பாண்டிய குலத்தினர் மதுரை நாயக்கர் அரசிலிருந்து நாடு கடத்தப்பட்டனர். உதயணன் தலைமையில் ஒரு மறவப் படை பாண்டிய ராஜ்ஜியமான பந்தளத்திற்கு எதிராக அனுப்பப்பட்டது. களக்காடு மற்றும் வள்ளியூரில் பல பாண்டிய குலத்தினர் தஞ்சம் அடைந்தனர். பல வில்லவர்கள் இலங்கை சென்றனர். குலசேகர முடியான்சேலாகே (குலசேகர அரச வீடு) இப்போது சிங்கள கோவிகாமா சாதியின் துணைக்குழுவாகும்

    ReplyDelete
  9. நாடார்களுக்கு தமிழ் பிராமண சேவை

    வில்லவர்

    தாங்கள் பாண்டியப் பேரரசு மற்றும் சேர, சோழ நாடுகள் போன்ற பிற வில்லவர் சாம்ராஜ்யங்களை ஆட்சி செய்தவர்கள் என்ற நாடார்களின் கூற்றுகள் பிரிட்டிஷ் ஆட்சியாளர்களால் நிராகரிக்கப்பட்டன. வில்லவர் மற்றும் அவர்களது துணைக்குழுக்கள் வில்லவர், மலையர், வானவர் மற்றும் மீனவர் ஆகியோர் சேர சோழ பாண்டிய வம்சங்களை நிறுவினர். வில்லவர் குலங்கள் மீனவர் குலங்களுடன் இணைந்ததால் நாடாள்வார் அல்லது நாடார் குலங்கள் உருவாயின. கிமு 9990 இல் காய்சின வழுதி மன்னனால் பாண்டிய இராச்சியம் நிறுவப்பட்டது என்பது பாரம்பரியக் கருத்து.


    தமிழ் பிராமணர்கள் என்று அழைக்கப்படுபவர்கள் பதினாறாம் நூற்றாண்டில் மகாராஷ்டிராவிலிருந்து சமீபத்தில் குடியேறியவர்கள், அவர்களுக்கு வில்லவர்களைப் பற்றி எதுவும் தெரியாது. தமிழ்நாடு மற்றும் கேரளாவில் உள்ள பெரும்பாலான கோவில்கள் நாடார்களின் வில்லவர் முன்னோர்களால் கட்டப்பட்டவை. பாண்டியப் பேரரசின் கீழ் வாணாதிராயர்கள் குட்டித் தலைவர்களாக இருந்துள்ளனர்.


    வாணாதிராயர்கள்

    விஜயநகரால் நியமிக்கப்பட்ட சுமார் 1450 வாணாதிராயர்கள் உள்ளூர் நாகர்களான மறவர்களின் உதவியுடன் பாண்டிய வம்சத்தின் பல உறுப்பினர்களைக் கொன்றனர். ஒரு வாணதிராயர் தன்னை 'பாண்டியகுலாந்தகன்', பாண்டியர்களை அழித்தவர் என்று அழைத்துக் கொண்டார். வேளாளர், மறவர், கள்ளர் உள்ளிட்ட நாக-களப்பிரர் குழுவினர் வாணாதிராயர்களை ஆதரித்தனர். கிபி 1529 க்குப் பிறகு கடைசி பாண்டிய ஆட்சியாளர் சந்திரசேகர பாண்டியனும் அவரது குடும்பத்தினரும் மறவர்களின் உதவியுடன் கொல்லப்பட்டபோது நாடார்கள் விஜயநகர நாயக்கர்களால் தரம் தாழ்த்தப்பட்டனர். பாண்டியன் வங்கிஷம் மறவர்களால் அழிக்கப்பட்டதாக சில தகடுகள் குறிப்பிடுகின்றன.


    சேதுபதியே விஜயநகர நாயக்கர்களால் மீட்டெடுக்கப்பட்ட கலிங்க வாணாதிராயர் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவர். வாணாதிராயர்கள் வில்லவர்களின் வடக்கு உறவினர்கள் ஆனால் வில்லவர்களின் பரம எதிரிகளாகவும் இருந்தனர். அவர்கள் வன்னியர்கள் என்றும் அழைக்கப்பட்டனர். கி.பி 1377 இல் விஜயநகரப் படையெடுப்பிற்குப் பிறகு தெலுங்கு வாணாதிராயர்கள் முன்னாள் பாண்டிய மற்றும் சோழ சாம்ராஜ்யங்களின் ஆட்சியாளர்களாக நியமிக்கப்பட்டனர். இந்த வாணாதிராயர்கள் கள்ளர், மறவர் மற்றும் கவுண்டர்களின் தலைவர்களாக மாறி, உள்ளூர் சமூகங்களுடன் தங்களை அடையாளப்படுத்திக் கொண்டனர்.


    பெரும்பாலான பாளையக்காரர்கள் அவர்களுக்கு சொந்தமானவர்கள் என்று மறவர்கள் பெருமை பேசினர். ஆனால் பாளையக்காரர்கள் பதி அல்லது வன்னியர் பட்டங்களைப் பயன்படுத்திய தெலுங்கு வாணாதிராயர்கள் ஆவர்.


    நாக களப்பிரர்கள்

    வில்லவர்களின் பாரம்பரிய எதிரிகளான நாகர்கள் மற்றும் களப்பிரர்கள் (வேளாளர், மறவர் மற்றும் கள்ளர்கள்) மதுரை சுல்தானகம் (கி.பி. 1335 முதல் கி.பி. 1377) மற்றும் விஜயநகர நாயக்கர்கள் (கி.பி. 1377) ஆகியோருடன் கைகோர்த்துள்ளனர். மதுரை சுல்தானிய காலத்தில் நாக-களப்பிரர்கள் இஸ்லாம் மதத்திற்கு மாறி நிலப்பிரபுத்துவ நிலைக்கு உயர்த்தப்பட்டனர். நாயக்கர் ஆட்சியின் போது கள்ளர்கள் மீண்டும் இந்து மதத்திற்கு மாற்றப்பட்டாலும், கள்ளர்கள் இருபதாம் நூற்றாண்டின் இறுதி வரை விருத்தசேதனத்தை தொடர்ந்து செய்து வந்தனர். கள்ளர் திருமணங்களில் மணமகனின் சகோதரி மணப்பெண்களின் கழுத்தில் தாலி கட்டுவது, தமிழ் முஸ்லீம் திருமணம் போன்றது. கள்ளர் தாலியில் சந்திரனும் நட்சத்திரமும் சித்தரிக்கப்பட்டிருந்தது.

    ReplyDelete
  10. நாடார்களுக்கு தமிழ் பிராமண சேவை

    வெள்ளாளரின் துருக்கிய இரத்தம்

    மரபியல் பகுப்பாய்வில், 38.7% வெள்ளாளர்களுக்கு ஒருமைப் பண்புக் குழு ஜெ.எம் 172 (Haplogroup J-M172) உள்ளது, இது பெரும்பாலும் காகசஸின் துருக்கிய குலங்களில் காணப்படுகிறது. மரபியல் ரீதியாக ரஷ்ய கூட்டமைப்பில் வாழும் இங்குஷ் துருக்கிய மக்களில் 88.8% பேர் Haplogroup J-M172 ஐக் கொண்டுள்ளனர். இங்குஷ் குலங்கள் சுன்னி முஸ்லீம்கள். பாரசீகம் மற்றும் மத்திய ஆசியாவில் இருந்து வந்த பல துருக்கிய பழங்குடியினர் டெல்லி சுல்தானகத்திற்கு சேவை செய்தனர்.

    கிபி 1311 இல் மாலிக் காஃபூர் படையெடுப்பிற்குப் பிறகு மதுரையிலும் துருக்கியர்கள் ஆதிக்கம் செலுத்தினர். வெள்ளாளர் மற்றும் பிற நாகர்கள் (கள்ளர் மற்றும் மறவர்) மதுரை சுல்தானகத்துடன் கூட்டணி அமைத்தனர். இந்த சகாப்தத்தில் வெள்ளாளர் காகசஸ் மலைகளின் துருக்கியர்கள் மற்றும் மத்திய தரைக்கடல் மக்களுடன் கலந்திருக்கலாம்.


    வில்லவர்களின் எதிரிகள்

    1.கி.பி 1120 இல் அரேபியர்களும் துளு வம்சமும் சேர சாம்ராஜ்யத்தைத் தாக்கினர்.
    2. டில்லியின் துருக்கிய சுல்தானகத்தின் மாலிக் கஃபூர் கி.பி 1311 இல் பாண்டியப் பேரரசைத் தாக்கினார்.
    3.மதுரை-மாபார் சுல்தானகம் கி.பி 1335 இல் நிறுவப்பட்டது.
    4. கேரளாவின் துளு-நேபாளி சாமந்தா வம்சங்கள் கிபி 1335 இல் நிறுவப்பட்டன
    5. நாக-களப்பிரர் கிபி 1335 இல் பிரபுத்துவத்திற்கு உயர்த்தப்பட்டது.
    6. விஜயநகர நாயக்கர்கள் கி.பி.1377ல் தாக்கினர்.
    7. கி.பி.1450 இல் மதுரையை ஆண்ட பாண ஆட்சியாளர்கள்.
    8. 1529 AD இல் விஸ்வநாத நாயக்கரின் கீழ் மதுரை நாயக்கர் பேரரசு.
    9. மகாராஷ்டிர தேஷாஸ்தா பிராமணர்கள் கி.பி 1529 இல் ஐயர் மற்றும் அய்யம்கார் பட்டங்களுடன் நியமிக்கப்பட்டனர்.
    10. பாளையக்காரர் கிபி 1529 இல் 72 சமஸ்தானங்களில் நிறுவப்பட்டார்கள்.
    11. 1800 களில் ஆங்கிலேயர்களின் நேரடி ஆட்சியின் கீழ் பாளையக்காரர் ஜமீன்கள்.
    12. 1800களில் இருந்து தமிழ் பிராமண நிர்வாகிகள்.


    அய்யர்களால் சொல்லப்பட்ட நாடார்களின் இலங்கைப் பூர்வீகம்

    பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில் தமிழ் பிராமணர்கள், நாடார்கள் யாழ்ப்பாண தீபகற்பத்தில் வசித்தவர்கள் என்றும், இலங்கையின் பழங்குடி சமூகமான வெத்தாவுடன் நெருங்கிய தொடர்புடையவர்கள் என்றும் இட்டுக்கட்டியுள்ளனர். யாழ்ப்பாணக் குடாநாட்டில் இருபது சதுர கிலோமீட்டர் பரப்பளவு மட்டுமே இருந்தது, அதில் இருந்து ஒன்பது மில்லியன் நாடார்கள் தோன்றியிருக்க முடியாது. தமிழ் பிராமண வரலாற்றாசிரியர்களின் திட்டமிட்ட புனைவுகள் வில்லவர் மற்றும் அவர்களின் திராவிட சேர சோழ பாண்டிய அரசுகளை இழிவுபடுத்தும் நோக்கத்துடன் இருந்தன.


    நவீன ஐயர் வரலாற்றாசிரியர்கள்

    கே.வி.கிருஷ்ண ஐயர் தனது கேரளாவின் வரலாறு 1962 என்ற புத்தகத்தில், ஷாணார்கள் இலங்கையிலிருந்து திருவிதாங்கூர் பகுதிகளுக்கு வந்ததாகக் கூறுகிறார். கே.வி. கிருஷ்ண ஐயர் போன்ற ஆசிரியர்கள் கிபி 1120 இல் அரபு ஆதரவுடன் மலபார் மீது படையெடுத்து ஆக்கிரமித்த தாய்வழி துளு-நேபாள படையெடுப்பாளர்களை கேரளாவின் அசல் குடிமக்களாக சித்தரிக்கின்றனர். இவ்வாறு கே.வி.கிருஷ்ண ஐயரின் கூற்றுப்படி, தாய்வழி துளு-நேபாள சாமந்தா ஆட்சியாளர்கள், நாயர்கள் மற்றும் நம்பூதிரிகள் கேரளாவை பூர்வீகமாகக் கொண்டவர்கள் மற்றும் சேர வம்சத்தின் திராவிட தமிழ் வில்லவர் மக்கள் இலங்கையர்கள் ஆவர்.

    ReplyDelete
  11. நாடார்களுக்கு தமிழ் பிராமண சேவை

    சைபீரியன் வேட்டைக்காரர்கள் மற்றும் சேகரிப்பாளர்கள்

    மரபணு ரீதியாக 47.62% வடமா அய்யர்களுக்கு Y Haplotype R-M207 உள்ளது, இது 24000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு வடக்கு யூரேசிய ஸ்டெப்பி புல்வெளிகளில் தோன்றியது. R-M207 என்பது சைபீரியாவின் பண்டைய வடக்கு யூரேசியர்களிடையே (ANE) கண்டுபிடிக்கப்பட்ட முதல் ஆரிய Y ஹாப்லோடைப் ஆகும். இது பின்னர் 5000 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு போன்டிக் ஸ்டெப்பி புல்வெளிகளில் அதாவது உக்ரைனின் யாம்னயா கலாச்சாரத்தின் கிழக்கு வேட்டைக்காரர்கள் (EHG) மத்தியில் கண்டுபிடிக்கப்பட்டது. மத்திய ஆசிய ஸ்டெப்பி புல்வெளிகளில் இருந்து இந்தோ-ஐரோப்பிய ஆரியர்கள் 3900 ஆண்டுகளுக்கு முன்பு தங்கள் கால்நடைகளுடன் இந்தியாவிற்கு வந்தனர்.


    வடக்கு யூரேசிய ஆரிய ஹாப்லோடைப் R-M207 ஐ தாங்கும் தமிழ் பிராமணர்கள், ரஷ்ய மற்றும் மத்திய ஆசிய மக்களை இன ரீதியாக ஒத்திருக்கிறார்கள்.


    R-M207 ஹாப்லோடைப் தாங்கிய ஆரிய பழங்குடியினர், அவர்கள் இந்தியாவிற்கு வருவதற்கு முன்பு 20000 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக சைபீரியா மற்றும் மத்திய ஆசியாவில் வாழ்ந்தனர்.

    அவர்கள் ஆரம்பத்தில் வேட்டைக்காரர்கள் மற்றும் சேகரிப்பாளர்கள் ஆனால் பின்னர் அவர்கள் கால்நடை மேய்ப்பர்கள் ஆனார்கள்.


    ஆனால் அவர்கள் உத்தரப்பிரதேசம் மற்றும் பஞ்சாப் வந்த பிறகும் அவர்கள் உத்தரப்பிரதேசம், பஞ்சாப் மற்றும் சிந்து பகுதிகளின் சில பகுதிகளை மட்டுமே ஆட்சி செய்தனர். இந்தியா முழுவதும் திராவிட பாண, மீனா, வில்லவர் மற்றும் மீனவர் மக்கள் மட்டுமே ஆட்சி செய்தனர். ஆனால் இந்தோ-ஆரிய மொழியானது வட இந்தியாவில் பல்வேறு இனங்கள் மற்றும் இனத்தவரிடையே பரவியது.


    பழந்திராவிட நாடார்கள்

    நாடார்கள் புரோட்டோ திராவிடன் (K-M9 28.81%) வடக்கு திராவிடன் (H1-M52 15.25%) மற்றும் திராவிடன் (H-M69 11.86%) ஹாப்லோடைப்ஸ் ஆகியவற்றைக் கொண்டுள்ளனர். இந்த இன வேறுபாடு தமிழ் பிராமணர்களின் திராவிட எதிர்ப்பு மனப்பான்மைக்கு காரணமாக இருந்திருக்கலாம்.

    ReplyDelete
  12. VILLAVAR AND BANAS

    Pandya is the title of Villavar rulers as well as Banas. Bana kingdoms were present throughout India. Most of the India were ruled by Bana rulers. Throughout India numerous places called Banpur which were capitals of Banas exist. Banas were called as Banasura also.

    Banas were the the Northern cousins of Villavar who ruled Kerala and Tamilnadu. In Karnataka and Andhra also was ruled by Banas.

    VILLAVAR SUBGROUPS

    1. Villavar

    2. Malayar

    3. Vanavar

    The seagoing cousins of Villavar were called Meenavar

    4. Meenavar

    Pandyas emerged from all these subgroups in the ancient times. They also used the flag of the sub clans. For eg.

    1. Pandyan from Villavar clan was called Sarangadwaja Pandyan. He carried a Bow-arrow flag.

    2. Pandyan from Malayar clan was called Malayadwaja Pandyan. He carried a flag with Hill insignia.

    3. Pandyan from Vanavar subclan carried a Bow-arrow or Tiger or Tree flag.

    4. Pandyan from Meenavar clan carried a fish flag and called himself Meenavan.

    In the laterdays all the Villavar clans merged to form Nadalvar clans. Ancient Meenavar clan also merged with Villavar and Nadalvar clans.

    Laterdays Nagas who migrated from North became fishermen in south. They are not ethnically related to Villavar-Meenavar clans.

    VILLAVAR TITLES

    Villavar, Nadalvar, Nadar, Santar, Chanar, Shanar, Charnnavar, Chantrahar, Chandar Perumbanar, Panickar, Thiruppappu, Kavara (Kavurayar), Illam, Kiriyam, Kana, Mara Nadar, Nattathi, Pandiyakula Kshatriya, Nelamakkarar etc.

    Ancient Pandyan dynasty was split into three kingdoms.

    1. Chera dynasty.

    2. Chola dynasty

    3. Pandyan dynasty

    All were supported by Villavars.

    ORDER OF IMPORTANCE

    1. Chera Kingdom

    Villavar
    Malaiyar
    Vanavar
    Iyakkar

    2. Pandian Empire

    Villavar
    Meenavar
    Vanavar
    Malaiyar

    3. Chola Empire

    Vanavar
    Villavar
    Malaiyar

    BANA AND MEENA

    In the Northern India Villavar were known as Banas and Bhils. Meenavar were known as Meena or Matsya.

    Early residents of Indus Valley and Gangetic plains were Bana and Meena clans.

    King Virata who gave refuge to Pandavas for one year was a Matsya - Meena ruler.

    Despite their Asura status Banas were invited to all Swayamvaras.

    ASSAM BANA KINGDOM

    A Bana kingdom called Asura Kingdom with capital at Sonitpur ruled Assam during ancient times. Throughout India Bana-Meena and Villavar-Meenavar kingdoms existed until the end of middle ages.

    MAHABALI

    Banas and Villavar considered King Mahabali as their ancestor. Numerous kings with Mahabali title ruled India. Villavars called their ancestor Mahabali as Maveli.

    ONAM
    Onam festival celebrates the return of king Mahabali who had ruled Kerala every year. The places Mavelikkara, Mahabalipuram both named after Mahabali.

    MAVELI
    One of the titles of Pandyas were Maveli. Pandyas rivals the Banas were also called Maveli Vanathi Rayar.

    DANAVA DAITYA

    Ancient Danavas and Daityas could be Bana subgroup of Indus Valley. The king of Daityas was called Mahabali. The first Dams in India were built by Banas on the Indus river four thousand years ago.

    HIRANYAGARBHA CEREMONY

    Both Villavars and Banas performed Hiranyagarbha ceremony. In Hiranyagarbha ceremony the Pandya king simulated to emerge from the golden womb of King Hiranya. Hiranya was the ancestor of Mahabali.

    ReplyDelete
  13. VILLAVAR AND BANAS


    WAR AGAINST NAGAS

    Kalithokai an ancient Tamil literature describes a great war fought between combined armies of Villavar Meenavar against Nagas. In that war Villavar Meenavar were defeated and Nagas occupied central India.

    NAGA MIGRATION TO SOUTH

    Various clans of Nagas migrated to south India and Srilanka especially to coastal areas.

    1. Varunakulathor(Karave)
    2. Guhankulathor (Maravar, Murguhar, Sinhalese)
    3. Kurukalathor (Karaiyar)
    4. Paradavar
    5. Kalabhras (Kallar, Kalappalar, Vellalar)
    6. Ahichatram Nagas (Nair)

    These Nagas were the main enemies of Villavars. Nagas sided with Delhi Sultanate, Vijayanagara Naickars and Europeans colonial rulers and opposed Villavars, leading to Villavar downfall.

    KARNATAKA'S BANA AND VILLAVAR ENMITY

    Despite having common origins Karnataka's Banas and Villavar were enemies. Kerala was occupied by Banas from Alupas Pandyan Kingdom of Tulunadu (Banapperumal) in 1120 AD.

    Balija Naickers occupied Tamilnadu in 1377 AD.
    Chola Pandyan kingdoms of Villavar were occupied by Balija Naickars (Bana descendents of Mahabali, Banajigas) of Vijayanagara empire.

    END OF VILLAVARS

    The invasion of Malik Kafur in 1310 led to the defeat of Pandyan dynasty. Villavars were massacred and all the three Tamil kingdoms came to an end.

    KARNATAKAS PANDYAN KINGDOMS

    Karnataka had many Banappandyan kingdoms

    1. Alupa Pandyan kingdom
    2. Uchangi Pandyan Kingdom
    3. Santara Pandyan kingdom
    4. Nurumpada Pandyan kingdom.

    Karnataka Pandyans used Kulasekhara title also.

    ANDHRAPRADESH

    Bana kingdoms of Andhra

    1. Bana kingdom
    2. Vijayanagara kingdom.

    FLAGS OF BANAS

    Early
    1. Double Fish
    2. Bow-Arrow

    Late
    1. Bull Crest
    2. Monkey crest (Vanara dwaja)
    3. Conch
    4. Wheel
    5. Eagle

    Travancore Kings had Conch Insignia on their flag because they were Banas from Alupa dynasty Karnataka.
    Sethupathis had Anumakkodi or Hanuman flag (Vanara Dwaja) because they were Vanathirayars from Kalinga.

    ReplyDelete
  14. BANA BALIJA BANIA


    Banas, the northern cousins of Villavars were the arch enemies of Villavars. South Indian Banas had the titles Balija,Valanjiyar, Ainnoottuvar,Vanar,Vanara, Ponparapinan,Sankara,Nadava, Nadavara etc. Once powerful Valanjiyar subgroup are now are fishermen in Kerala now.
    Banas who became traders called themselves Bania, Shetty, Setty Balija etc.

    North Indian Banas mixed with Scythian,Huna,Hepthalite (White Hun or Turkish)invaders to produce Rajput clans around 500 AD.
    The rest of the north Indian Banas became traders under the protection of their cousins, the Rajput rulers. Even today Banias rule India.

    ReplyDelete
  15. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
    Replies
    1. பாணர் பலிஜா பாணியா


      வில்லவர்களின் வடக்கு உறவினர்களான பாணர்கள் வில்லவர்களின் பரம எதிரிகள் கூடி ஆவர். தென்னிந்திய பாணர்கள் பலிஜா, வளஞ்சியர், ஐந்நூற்றுவர், வாணர், வானரர், பொன்பரப்பினான், சான்றாரா, நாடாவா, நாடாவரா போன்ற பட்டங்களை கொண்டிருந்தனர். ஒரு காலத்தில் சக்திவாய்ந்த வளஞ்சியர் துணைக்குழுவினர் இப்போது கேரளாவில் மீனவர்களாக உள்ளனர்.
      வணிகர்களாக மாறிய பாணர்கள் தங்களை பாணியா, ஷெட்டி, செட்டி பலிஜா என்று அழைத்தனர்.

      வட இந்திய பாணர்கள் சித்தியன், ஹூணர், ஹெப்தாலைட் (வெள்ளை ஹூண் அல்லது துருக்கியர்) படையெடுப்பாளர்களுடன் கலந்து கி.பி 500 இல் ராஜபுத்திர குலங்களை உருவாக்கினர்.
      மீதமுள்ள வட இந்திய பாணர்கள் தங்கள் உறவினர்களான ராஜபுத்திர ஆட்சியாளர்களின் பாதுகாப்பின் கீழ் வணிகர்களாக மாறினர். அவை பாணியா அல்லது பணியா என்று அழைக்கப்படுகின்றனர். இன்றும் பாணியா குலத்தவர் இந்தியாவை ஆள்கின்றனர்.

      Delete
  16. வில்லவர் மற்றும் பாணர்

    நாகர்களுக்கு எதிராக போர்
    __________________________________________

    கலித்தொகை என்ற ஒரு பண்டைய தமிழ் இலக்கியம் நாகர்களுக்கும் வில்லவர் -மீனவர்களின் ஒருங்கிணைந்த படைகளுக்கும் இடையே நடந்த ஒரு பெரிய போரை விவரிக்கிறது. அந்தப் போரில் வில்லவர்-மீனவர் தோற்கடிக்கப்பட்டு நாகர்கள் மத்திய இந்தியாவை ஆக்கிரமித்தனர்.

    நாகர்களின் தெற்கு நோக்கி இடம்பெயர்வு

    நாகர்களின் பல்வேறு குலங்கள் தென்னிந்தியா மற்றும் ஸ்ரீலங்காவுக்கு குறிப்பாக கடலோர பகுதிகளுக்கு குடிபெயர்ந்தனர்.

    1. வருணகுலத்தோர் (கரவே)
    2. குகன்குலத்தோர் (மறவர், முற்குகர், சிங்களர்)
    3. கவுரவகுலத்தோர் (கரையர்)
    4. பரதவர்
    5. களப்பிரர்கள் (கள்ளர், களப்பாளர், வெள்ளாளர்)
    6. அஹிச்சத்ரம் நாகர்கள்(நாயர்)

    இந்த நாகர்கள் வில்லவர்களின் முக்கிய எதிரிகள் ஆவர். நாகர்கள் டெல்லி சுல்தானேட், விஜயநகர நாயக்கர்கள் மற்றும் ஐரோப்பியர்கள் காலனித்துவ ஆட்சியாளர்களுடன் கூடி பக்கபலமாக இருந்து வில்லவர்களை எதிர்த்தனர், இது வில்லவர் வீழ்ச்சிக்கு வழிவகுத்தது.

    கர்நாடகாவின் பாணர்களின் பகை
    _________________________________________

    பொதுவான தோற்றம் இருந்தபோதிலும் கர்நாடகாவின் பாணர்கள் வில்லவர்களுக்கு எதிரிகளாயிருந்தனர்.

    கி.பி 1120 இல் கேரளாவை துளுநாடு ஆளுப அரசு பாண்டியன் இராச்சியத்தைச் சேர்ந்த பாணப்பெருமாள் அராபியர்களின் உதவியுடன் ஆக்கிரமித்தார்.

    கி.பி 1377 இல் பலிஜா நாயக்கர்கள் தமிழ்நாட்டை ஆக்கிரமித்தனர். வில்லவரின் சேர சோழ பாண்டியன் இராச்சியங்கள் விஜயநகர சாம்ராஜ்யத்தின் பலிஜா நாயக்கர்களால் (பாணாஜிகா, ஐந்நூற்றுவர் வளஞ்சியர் என்னும் மகாபலி பாணரின் சந்ததியினர்) அழிக்கப்பட்டன.

    வில்லவர்களின் முடிவு

    1310 இல் மாலிக் காபூரின் படையெடுப்பு பாண்டிய வம்சத்தின் தோல்விக்கு வழிவகுத்தது. வில்லவர்கள் படுகொலை செய்யப்பட்டனர், மேலும் மூன்று தமிழ் ராஜ்யங்களும் முடிவுக்கு வந்தன.

    கர்நாடகாவின் பாண்டியன் ராஜ்யங்கள்
    __________________________________________

    கர்நாடகாவில் பல பாணப்பாண்டியன் ராஜ்யங்கள் இருந்தன

    1. ஆலுபா பாண்டியன் இராச்சியம்
    2. உச்சாங்கி பாண்டியன் இராச்சியம்
    3. சான்றாரா பாண்டியன் இராச்சியம்
    4. நூறும்பாடா பாண்டியன் இராச்சியம்.

    கர்நாடக பாண்டியர்கள் குலசேகர பட்டத்தையும் பயன்படுத்தினர். நாடாவா, நாடாவரு, நாடோர், பில்லவா, சான்றாரா பட்டங்களையும் கொண்டவர்கள்.

    ஆந்திரபிரதேச பாணர்கள்

    ஆந்திராவின் பாண ராஜ்யங்கள்

    1. பாண இராச்சியம்
    2. விஜயநகர இராச்சியம்.

    பலிஜா, வாணாதிராஜா, வாணாதிராயர், வன்னியர், கவரா, சமரகோலாகலன் என்பவை வடுக பாணர்களின் பட்டங்களாகும்.

    பாண வம்சத்தின் கொடிகள்
    _________________________________________

    முற்காலம்
    1. இரட்டை மீன்
    2. வில்-அம்பு

    பிற்காலம்
    1. காளைக்கொடி
    2. வானரக்கொடி
    3. சங்கு
    4. சக்கரம்
    5. கழுகு

    திருவிதாங்கூர் மன்னர்கள் சங்கு முத்திரையுடன் ஒரு கொடியைப் பயன்படுத்தினர். ஏனென்றால், அவர்கள் கர்நாடகாவின் துளுநாட்டில் ஆலுபா வம்சத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். சேதுபதி அனுமன் சின்னத்துடன் ஒரு கொடியைப் பயன்படுத்தினார். அதற்கு காரணம் அவர் பாண - கலிங்க வாணாதிராயர் ஆவர்.

    ReplyDelete
  17. ASURA-DRAVIDIAN BEGINNING OF INDIAN SUBCONTINENT

    DRAVIDIAN RULE IN ANCIENT NORTH INDIA

    Many Dravidian kingdoms existed in northern India as well in ancient times . In ancient literature, Dravidian rulers were called asuras. In ancient India, there were Danavar, Daityar, Banar, Meena and Villavar kingdoms. The Aryans dominated only the northern part of the river Ganga. Many Banasuras with Dravidian roots ruled northern India.

    DRAVIDIAN VILLAVAR-BANA DYNASTIES
    1. Danava Daitya
    2. Bana Meena.
    3. Villavar meenavar

    Danavar Villavar and Banar may be people with the same ethnicity and they had been ruled by Kings who had Mahabali title.

    DANAVA AT THE INDUS VALLEY (1800 BC)

    VRITRA KING OF INDUS

    Vritra was an early Danava king who perhaps had been ruling over Indus Valley civilization.

    Vritra perhaps built many stone dams, which resembled the shape of snakes, on the branches of Indus river to control irrigation. Vritra had 99 forts at the Indus area.

    According to the Rig Veda, Vritra kept all the waters of the world captive, until he was killed by Indra. Indra destroyed all the 99 fortresses of Vritra. 

    Vritra broke Indra's two jaws during the battle, but was then thrown down by Indra and, in falling, crushed the fortresses that had already been shattered.

    For this feat, Indra became known as "Vṛtrahan" ie Slayer of Vritra.

    Vritra's mother Danu, who was also the mother of the Dānava race of Asuras, was then attacked and defeated by Indra with his thunderbolt.

    Three Devas, Varuna, Soma and Agni were coaxed by Indra into aiding him in the fight against Vritra, whereas before they had been on the side of Vritra whom they called Father.

    VALA BROTHER OF VRITHRA

    Parallel to Vritra "the blocker" a stone serpent(Dam) slain by Indra to liberate the rivers.

    Rig Veda 2.12.3 Indra Who slew the Dragon, freed the Seven Rivers(Sapta Sindhu), and drove the kine(cows) forth from the cave of Vala.

    After Vritra his brother Vala became the king of Indus valley. Once again Vala built dams across Indus. Vala also captured the catte of Aryans and locked them up in a cave. Indra killed King Vala and destroyed the long snakelike stone dams built by King Vala. Indra released all their cattle from the cave. Destruction of Dams might have resulted in the failure of irrigation and Agriculture. The watersupply to the city states also might have come from these dams. Eventually Indus valley civilization came to an end.


    DECLINE OF INDUS VALLEY CULTURE (1300 BC)

    Indus Valley had extensive Dams built in the shape of snakes on all the seven tributaries of Indus. As the Indus Valley was an Agricultural country Asura- Danava king Vritra built Dams. Aryans were mostly Pastoralists who did not like rivers blocked by Dams. Indra, king of Aryans fought with Asura king Vrithra and killed him. Indra destroyed all the dams built by him and also 99 forts of Danava king Vritra.

    BRAHUI

    At Mehrgarh in the Baloochistan area a Pre-Harappan Indus Valley civilisation (7000 BCE to c. 2500 BCE) existed. At the Baloochistan province the people talk a northern Dravidian tongue called Brahui even today.

    ReplyDelete
  18. ASURA-DRAVIDIAN

    DAITYA DANAVA REVOLT

    The king of Daitya was known as Mahabali. Under the leadership of Daitya king Mahabali  the Dānavas revolted against  the Devas (Aryans). The Devas (Aryans) exiled the Danavas from heaven(Northern India) during the Satya Yuga. After exile, the Danavas took refuge in the Vindhya Mountains Danava means People with Danu ie Bow, Villavar. Bana and their clans Daitya and Danavas were considered as Asura.

    DANAVA WRESTLERS

    On the behest of King Kamsa, Akrura the Yadava Elder invited Krishna and Balarama, to attend a Dhanush Yajna and a friendly wrestling match held at Mathura. Fearsome Danava wrestlers Chanura and Mushtika were killed by young Krishna and Balarama .

    IN BUDDHISM

    In Buddhism where they are known as the "bow-wielding" Dānaveghasa Asuras.

    COMMON ANCESTRY

    Dravidian Villavar, Meenavar and Asura Bana and Meena clans might have had common ancestors.
    Earlier period India was mostly inhabited by Dravidian people who formed Dravidian Kingdoms. In the south India many Pandiyan kingdoms were established by Villavar-Meenavar people.

    In the north india Villavar related Bana-Meena people had established numerous Banappandiyan kingdoms which were ruled by Kings called Mahabali.

    MAHABALI DYNASTY

    Both Villavar and Banas claimed descendency from Asura King Mahabali and his ancestor Hiranyakasibu. South Indian Bana and Pandiyan kings had performed Hiranyagarba ceremony. Hiranyan's ancient capital was at Iranial otherwise known as Hiranya Simha Nallur.

    BANASURA IN KANYAKUMARI LEGEND

    Banasura prayed to God Brahma who was the common God of Devas and Asuras. Banasura got the boon of immortality that he be killed at the hands of no man or woman in the entire universe. Banasura can only be killed by an unmarried girl or a child. Kanyakumari was born as an avatar of Parashakti. Banasura tried to abduct Kanyakumari but was killed by Goddess Kanyakumari.

    BANASURA AT THE SWAYAMVARA OF SITA

    Both Banasura and Ravana attended the Swayamvara of Sita devi. But Ravana and Banasura quietly slipped away as soon as they saw the bow.

    BANASURA DURING MAHABHARATHA PERIOD

    Banasura's daughter Usha dreamed of Aniruddha grand son of Lord Krishna. Usha's friend Chitralekha, through supernatural powers, abducted Aniruddha from the palace of Krishna and brought him to Usha. Aniruddha fell in love with Usha but Banasura imprisoned him. This led to a war with Lord Krishna, Balarama and Pradyumna. In the war Banasura was defeated. After that Usha was married to Aniruddha.

    BANA KINGDOM ANDHRA

    Andhra had a Bana kingdom which gave rise to many ruling dynasties of Balijas including Vijayanagara Nayaks. Because of their origin in King Mahabali they were called Balijas. Balijas were also called as Banajiga or Valanjiar.


    VANAR

    Banar preferred to stay in the jungles. Hence Kadamba Bana capital Banavasi was also called Vanavasi. They were also called as Vanar. The capital of Vanara king Bali was Kishkinda. The Balija Naickar royal family stay at Anegundi near Kishkinda.
    The capital of Balija Naickars who ruled over Vijayanagar was Hampi 22 km away from Kishkinda.

    At Karnataka many had existed Banappandiyan kingdoms including Kadamba Kingdom, Nurumbada Pandian kingdom, Santara Pandiyan kingdom, Uchangi Pandiyan kingdom, Alupas Pandian kingdom etc.

    Bana clans such as Tuluva had ruled over the western coastal of Karnataka. Bana Saluva clan ruled over Goa. Saluva and Tuluva clans were two dynasties of Vijayanagar empire too.

    In the North India most states have ancient Bana capitals called Banpur or Bhanpur from where Banas had ruled over that territories.

    MAHABALI

    Many kings with title Mahabali/Maveli title ruled over India. One Mahabali ruled from Sonitpur Assam, Another Mahabali ruled from Kerala and yet another Mahabali who was king of Daityas and Danavas in the Indus valley struggled against early Aryans in the Indus valley.

    ReplyDelete
  19. ASURA-DRAVIDIAN

    BANA MEENA CLANS

    In the Northern India the Villavar and Meenavar were known as Bana and Meena. Bana founded Banappandiyan kingdoms in the north and the Meena founded Meena or Matsya kingdom in the North India. Bhil tribe who ruled hilly areas also could be subgroups of Villavar.

    Similarly Meenas were Pre-Aryan rulers of Rajastan, Sindh and Gangetic plain who may have Dravidian roots. Even after the advent of Aryavartham Bana kingdom and Meena-Matsya kingdom existed in the Gangetic plain. Bana-Meena kingdoms were part of Vedic culture. In Matsya kingdom ruled by King Virata where Pandava spent one year in concealment.

    Meena-Matsya king Virata's daughter Uttara later married Arjuna's son Abhimanyu.

    Meena kingdom ruled Rajasthan until 1030 AD. Modern Jaipur was founded by Meena clans. Last powerful Meena ruler Alan singh Chanda Meena. Meenas were defeated by Kachwaha Rajputs in this period.

    DECLINE OF BANAS

    Banas declined after the arrival of Scythian, Parthian and Huna invaders who occupied northern India. Bana-Meena kingdoms were perhaps absorbed by Rajput kingdoms. The Meena kingdom lasted until 1030 AD when Rajputs and Delhi Sultanate had annexed their territories.

    During the coronation the Rajput king, custom of smearing the forehead of the king, with the blood drawn from the Thumb of Bhil or Meena clansmen was in vogue. This is because the original rulers of North India were Bana, Bhil, Meena people.


    DIVERSE ORIGINS
    The various kingdoms mentioned in ancient scriptures are of different ethnicities. Some kingdoms may have ancient Asura-Dravidian ancestry, while others are of Naga and Aryan ancestry. Some were foreigners.

    DRAVIDIAN HERITAGE

    Physically all Indians have the Brown colour and Dravidian facial features. It is because of their Dravidian origins.

    SCYTHIAN INVASION (150 BC)

    But these Dravidian tribes in the Gangetic plain of northern India were driven out of their homeland by the Scythian invaders.

    The Scythians may have assimilated the Villavar clans, who ruled over the Gange areas. There are many villavar-Nadar family names in the Jat community. The Jat community may have had a Scythian origin.

    Many Villavar surnames such as Nadar, Chanar, Sandhar Bilvan, Bana, Chera, Chola and Pandya found among the surnames of Jat community.

    The early literature of India mentions twin tribes called Danava and Daitya and their king Mahabali at Sindh area. Danu meant Bow. Danava clans might have been Dravidian Villavar - Bana people. Villavar and Bana people also considered Mahabali as their ancestor. Villavar and Bana kings performed Hiranyagarba ceremony. Hiranyakasipu was King Mahabali's ancestor.

    Danava, Daitya and Bana all were called Asuras. Dravidians and Asuras could be the same clans of people.

    ReplyDelete
  20. ASURA-DRAVIDIAN

    VILLAVAR MEENAVAR

    Tamil Villavar and its subgroups Villavar, Vanavar and Malayar and their sea-going cousins called Meenavar, all these were the people who founded the ancient Pandiyan kingdom. Ancient Pandiyan kings were known by their subclans e.g Malayar clan, Malayadwaja Pandiyan. Villavar clan, Sarangadwaja PandyanMeenavar clan, Meenava Pandiyanetc

    MERGER OF VILLAVAR CLANS

    In the laterdays all the Villavar clans merged with Meenavar clans to produce Nadalvar or Nadar clans.

    ORIGIN OF PANDIYAN KINGDOM

    The beginning of the Pandiyan kingdom was at the prehistory at Kumarikandam. The capitals were Then Madurai, Kapadapuram and Madurai.

    Timeline

    1. Foundation of First Pandyan kingdom (9990 BC)
    2. First Deluge (5550 BC)
    3. Second Pandyan kingdom
    4. Second Deluge (1850 BC)
    5. Third Pandyan kingdom
    6. End of Sangam age(1 AD)


    DIVISION OF PANDYAN KINGDOM

    The ancient Pandyan kingdom trifurcated into Chera, Chola and Pandyan kingdoms in Tamilakam.

    THE END OF VILLAVAR KINGDOMS.

    The Chera dynasty was shifted from Kodungaloor to Kollam following the Tulu-Nair invasion who attacked Kerala with the help of Arabs in 1120 AD. After Malik Kafur's attack and defeat of Pandyan kingdom in 1310 AD Villavars were massacred. All Kerala came under the Tulu-Nepalese rule. Nagas from Ahichatram-Nepal Dominated Kerala after 1335 AD. Tamilnadu was occupied by Telugu Balijas and Vanathirayars. The Vanathirayars became the leaders of gangetic Nagas of Tamilnadu. After 1377 AD Kerala and Tamil Nadu were ruled by Bana kings. Kerala and Tamilnadu were dominated by northern Nagas.

    VILLAVAR MIGRATION TO SOUTH

    KERALA
    1. Migration from Kodungaloor to Kollam (1102 AD)
    2. Migration from Kollam to Trivandrum, Kanyakumary and Srilanka (1335 AD)

    TAMILNADU
    1. Migration from Thanjavur to Kalakkad (1310 AD)
    2. Migration from Madurai to Thirunelveli (1310 AD)
    3. Migration from Thirunelveli to Kallidaikurichi and Ambasamudram (1377 AD to 1640 AD)

    VILLAVAR IN THE NORTH INDIA
    Villavar clans
    1. Villavar = Bhil
    2. Malayar
    3. Vanavar = Bana
    4. Meenavar = Meena

    VILLAVAR TITLES AND BANA TITLES
    Villavar =Bhil, Bhillava, Sarangha, Danava
    Malayar=Maleya, Malaya
    Vanavar=Bana, Vanathirayar
    Meenavar=Meena, Matsya
    Nadalvar=Nadava, Nadavara, Nadavaru.
    Nadar=Nador
    Panicker=Panika
    Santar=Santara, Chanda
    Pandiyan=Pandya
    Maveli=Mahabali

    CONCLUSION

    Villavar-Nadar clans belong to an indigenous ancient rulers called Villavar and Bana clans who ruled the whole of India. The decline of Villavar was due to the genocide which followed the Delhi invasion. another reason was exodus of Villavar and Panickar to other counries.

    ReplyDelete
  21. இந்திய துணைக்கண்டத்தின் அசுர-திராவிட ஆரம்பம்

    பண்டைய வட இந்தியாவில் திராவிட ஆட்சி

    பல திராவிட இராச்சியங்கள் வட இந்தியாவிலும் பண்டைய காலங்களில் இருந்தன. பண்டைய இலக்கியங்களில், திராவிட ஆட்சியாளர்கள் அசுரர்கள் என்று அழைக்கப்பட்டனர். பண்டைய இந்தியாவில், தானவர், தைத்யர், பாணர், மீனா மற்றும் வில்லவர் ராஜ்யங்கள் இருந்தன. கங்கை நதியின் வடக்குப் பகுதியில் மட்டுமே ஆரியர்கள் ஆதிக்கம் செலுத்தினர். திராவிட வேர்களைக் கொண்ட பல பாணாசுரர்கள் வட இந்தியாவை ஆண்டனர்.

    திராவிட வில்லவர்-பாணர் வம்சங்கள்
    1. தானவர் தைத்யர்
    2. பாண மீனா வம்சங்கள்.
    3. வில்லவர் - மீனவர் வம்சங்கள்

    தானவரும் வில்லவரும் பாணரும் ஒரே இனத்தைச் சேர்ந்தவர்களாக இருக்கலாம், அவர்கள் மகாபலி பட்டம் பெற்ற அரசர்களால் ஆளப்பட்டவர்கள்.

    தானவர் மற்றும் தைத்யர்

    இந்தியாவின் ஆரம்பகால இலக்கியங்களில் தானவா மற்றும் தைத்யா என்று அழைக்கப்படும் இரட்டை பழங்குடியினரும், சிந்து பகுதியில் அவர்களின் மன்னரான மகாபலியும் குறிப்பிடப்பட்டனர். தனு என்பது வில் என்று பொருள். தானவா குலங்கள் திராவிட வில்லவர் - பாண மக்கள் ஆயிருக்கலாம். வில்லவர் மற்றும் பாண மக்களும் மஹாபலியை தங்கள் மூதாதையராக கருதினர். வில்லவர் மற்றும் பாண மன்னர்கள் ஹிரண்யகர்பா விழாவை நிகழ்த்தினர். ஹிரண்யகசிபு மன்னர் மகாபலியின் மூதாதையர் ஆவார்.

    தானவர் , தைத்யர், பாணர் அனைவரையும் அசுரர்கள் என்று அழைத்தனர். திராவிடர்களும் அசுரர்களும் ஒரே குல மக்களாக இருக்கலாம்.

    சிந்து சமவெளியில் தானவர்(கிமு 1800)

    சிந்து மன்னர் விரித்ரா (விருத்திரர்)

    விரித்ரா ஒரு ஆரம்பகால தானவா மன்னர், அவர் சிந்து பள்ளத்தாக்கு நாகரிகத்தை ஆட்சி செய்திருக்கலாம்.

    நீர்ப்பாசனத்தைக் கட்டுப்படுத்த சிந்து நதியின் கிளைகளில் பாம்புகளின் வடிவத்தை ஒத்த பல கல் அணைகளை விரித்ரா கட்டியிருக்கலாம். சிந்து பகுதியில் விரித்ராவுக்கு 99 கோட்டைகள் இருந்தன.

    ரிக் வேதத்தின்படி, விரித்ரா இந்திரனால் கொல்லப்படும் வரை உலகின் அனைத்து நீரையும் சிறைபிடித்தான். விரித்ராவின் 99 கோட்டைகளையும் இந்திரன் அழித்தான்.

    விரித்ரன் போரின் போது இந்திரனின் இரண்டு தாடைகளை உடைத்தார், ஆனால் பின்னர் இந்திரனால் வீசப்பட்டார், வீழ்ச்சியடைந்தபோது, ​​ஏற்கனவே சிதைந்துபோன கோட்டைகளை நசுக்கினார்.

    இந்த சாதனை காரணம், இந்திரன் "விரித்ரஹான்" அதாவது விரித்ராவின் கொலைகாரன் என்று அறியப்பட்டார்.

    விரித்ராவின் தாய் தனு அசுரரின் தானவா இனத்தின் தாயாகவும் இருந்தவர், பின்னர் இந்திரனால் அவரது இடியால் தாக்கப்பட்டு தோற்கடிக்கப்பட்டார்.

    மூன்று தேவர்கள், வருணன், சோமன் மற்றும் அக்னி ஆகியோர் வ்ரித்ராவுக்கு எதிரான போராட்டத்தில் அவருக்கு உதவுமாறு இந்திரனால் வற்புறுத்தப்பட்டனர். அதேசமயம் அதற்கு முன்பு அவர்கள் விரித்ராவின் பக்கத்தில் இருந்தபோது விரித்ராவை தந்தையே என்று அழைத்து வந்தனர்.

    சிந்து மன்னர் வாளா

    விரித்ராவின் சகோதரர் தடுப்பவரான விரித்ராவுக்கு இணையாக அணை கட்டிய நதிகளை விடுவிப்பதற்காக இந்திரனால் கொல்லப்பட்ட ஒரு கல் பாம்பு (அணைக்கட்டு) உண்டாக்கியவர்.

    ரிக் வேதம் 2.12.3 இந்திரன் டிராகனைக்(அணைக்கட்டு) கொன்றது, ஏழு நதிகளை(சப்த சிந்து நதிகள்) விடுவித்தது, மற்றும் வாலாவின் குகையில் இருந்து கின்களை (பசுக்களை) வெளியேற்றியது.

    சிந்து சமவெளி நாகரிகத்தின் முடிவு

    சிந்து சமவெளியில் சிந்து நதியி்ன் ஏழு துணை நதிகளிலும் பாம்புகளின் வடிவத்தில் விரிவான அணைகள் கட்டப்பட்டிருந்தது. சிந்து சமவெளி ஒரு விவசாய நாடாக இருந்ததால் அசுர- தானவா மன்னர் விருத்திரர் பல அணைகளைக் கட்டினார். ஆரியர்கள் பெரும்பாலும் ஆயர்களாதலால் ஆறுகள் தடுக்கப்படுவதை அவர்கள் விரும்பவில்லை . ஆரியர்களின் மன்னனான இந்திரன், அசுர மன்னன் விருத்திரருடன் சண்டையிட்டு அவரைக் கொன்றார். இந்திரன் விரித்ரன் கட்டிய அனைத்து அணைகளையும், விரித்ரனுடைய 99 கோட்டைகளையும் அழித்தார்.

    விரித்ராவுக்குப் பிறகு அவரது சகோதரர் வாளா சிந்து பள்ளத்தாக்கின் மன்னரானார். மீண்டும் வாளா அனைத்து கிளை நதிகளிலும் அணைகள் கட்டினார். வாளா ஆரியர்களின் கால்நடைகளையும் கைப்பற்றி ஒரு குகையில் அடைத்தார். இந்திரன் வாளா மன்னரையும் கொன்றார். வாளா மன்னர் கட்டிய நீண்ட கல்பாம்பு போல காணப்பட்ட அணைகளையும் இந்திரன் தகர்த்தார். இந்திரன் அவர்களின் கால்நடைகள் அனைத்தையும் குகையிலிருந்து விடுவித்தார். அணைகள் அழிக்கப்பட்டதால் நீர்ப்பாசனம் மற்றும் வேளாண்மை தோல்வியடைந்தது. இறுதியில் சிந்து பள்ளத்தாக்கு நாகரிகம் முடிவுக்கு வந்தது.

    பிராஹுய்

    பலூசிஸ்தான் பகுதியில் உள்ள மெஹர்கரில், ஹரப்பா-சிந்து சமவெளிக்கு முந்தைய நாகரிகம் (கிமு 7000 முதல் சி. 2500 கிமு வரை) இருந்தது. பலூசிஸ்தான் மாகாணத்தில் மக்கள் இன்றும் பிராஹுய் என்ற வட திராவிட மொழியைப் பேசுகிறார்கள்.

    ReplyDelete
  22. அசுர திராவிட துடக்கம்

    தைத்யர் மற்றும் தானவர் குலங்களின் கிளர்ச்சி

    தைத்ய குலத்தின் மன்னர் மகாபலி என்று அழைக்கப்பட்டார். தைத்ய மன்னர் மகாபலியின் தலைமையில் தானவர்கள் தேவர்களுக்கு (ஆரியர்களுக்கு) எதிராக கிளர்ச்சி செய்தனர். சத்திய யுகத்தின் போது தேவர்கள் (ஆரியர்கள்) தானவர்களை சொர்க்கத்திலிருந்து (வட இந்தியாவிலிருந்து) நாடுகடத்தினர்.

    நாடுகடத்தப்பட்ட பின்னர், தானவர்கள் விந்திய மலைகளில் தஞ்சம் புகுந்தனர். தானவா என்றால் தனு உள்ளவர்கள் அதாவது வில் உள்ளவர்கள், வில்லவர். பாணா மற்றும் அவர்களது கிளைக்குலங்களான தைத்யா மற்றும் தானவா ஆகியோர் அசுரர்களாக கருதப்பட்டனர். திராவிட வில்லவர், மீனவர் மற்றும் அசுர பாணா, மீனா குலங்கள் பொதுவான மூதாதையர்களைக் கொண்டிருந்தனர்.

    தானவா மல்யுத்த வீரர்கள்

    கம்ச மன்னரின் உத்தரவின்படி, அக்ரூரா என்ற யாதவ மூப்பர் கிருஷ்ணர் மற்றும் பலராமரை,மதுராவில் நடந்த ஒரு தனுஷ் யாகம் மற்றும் நட்பு மல்யுத்த போட்டியில் கலந்து கொள்ள அழைத்திருந்தார். பயங்கரமான தானவா மல்யுத்த வீரர்கள் சானுரா மற்றும் முஷ்டிகா ஆகியோர் இளம் கிருஷ்ணர் மற்றும் பலராமனால் கொல்லப்பட்டனர்.

    புத்தமதத்தில் தானவர்

    புத்தமதத்தில் அவர்கள் வில் தரிக்கும் தானவேகச அசுரர்கள் என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள்.

    முந்தைய காலகட்டத்தில் இந்தியாவில் வசித்து வந்தவர்கள் பெரும்பாலும் திராவிடர்கள் ஆவர். அவர்கள் பல திராவிட நாடுகளை உண்டாக்கினர். தென்னிந்தியாவில் பல பாண்டியன் ராஜ்யங்கள் வில்லவர்-மீனவர் குலங்களால் நிறுவப்பட்டன.

    வட இந்தியாவில் வில்லவர் தொடர்புடைய பாணா-மீனா வம்சங்கள் மகாபலி என்று அழைக்கப்படும் மன்னர்களால் ஆளப்பட்ட ஏராளமான பாணப்பாண்டியன் ராஜ்யங்களை நிறுவினர்.

    மகாபலி வம்சம்

    வில்லவர் மற்றும் பாணர்கள் இருவரும் அசுர மன்னர் மகாபலி மற்றும் அவருடைய மூதாதையரான ஹிரண்யகசிபு ஆகியோருடைய வம்சத்திலிருந்து வந்ததாகக் கூறினர். தென்னிந்திய பாண மற்றும் பாண்டியன் மன்னர்கள் ஹிரண்யகர்பா விழாவை நிகழ்த்தி வந்தனர். ஹிரண்யகசிபுவின் பண்டைய தலைநகரம் இரணியல் (ஹிரண்ய சிம்ஹ நல்லூர்) என்று அழைக்கப்படுகிறது.

    கன்னியாகுமரி புராணத்தில் பாணாசுரன்

    பாணாசுரன் தேவர்கள் மற்றும் அசுரர்களின் பொதுவான கடவுளான பிரம்மாவிடம் பிரார்த்தனை செய்தார். முழு பிரபஞ்சத்திலும் ஆணின் அல்லது பெண்ணின் கைகளில் கொல்லப்படமாட்டார் என்ற அழியாத வரத்தை பாணாசுரன் பெற்றார். திருமணமாகாத பெண் அல்லது குழந்தையால் மட்டுமே பாணாசுரனை கொல்ல முடியும். கன்னியாகுமரி பராசக்தியின் அவதாரமாக பிறந்தார். பாணாசுரன் கன்னியாகுமரியை கடத்த முயன்றார் ஆனால் கன்னியாகுமரி தேவியால் கொல்லப்பட்டார்.

    சீதையின் சுயம்வரத்தில் பாணாசுரன்

    பாணாசுரன் மற்றும் ராவணன் இருவரும் சீதா தேவியின் சுயம்வரத்தில் கலந்து கொண்டனர். ஆனால் இராவணனும் பாணாசுரனும் வில்லைப் பார்த்தவுடன் அமைதியாக நழுவி விட்டனர்.

    மகாபாரத காலத்தில் பாணாசுரன்

    பாணாசுரனின் மகள் உஷா பகவான் கிருஷ்ணரின் பேரன் அனிருத்தனை கனவு கண்டார். உஷாவின் தோழி சித்ரலேகா, இயற்கைக்கு அப்பாற்பட்ட சக்திகள் மூலம், கிருஷ்ணரின் அரண்மனையில் இருந்து அனிருத்தனை கடத்தி, உஷாவிடம் கொண்டு வந்தார். அனிருத்தன் உஷாவை விரும்பினார் ஆனால் பாணாசுரன் அவனை சிறையில் அடைத்தார். இது பகவான் கிருஷ்ணர் பலராமன் மற்றும் பிரத்யும்ன னுடன் ஒரு போருக்கு வழிவகுத்தது, பாணாசுரன் தோற்கடிக்கப்பட்டார். அதன் பிறகு உஷாவுடன் அனிருத்தனுக்கு திருமணம் நடந்தது.

    ஆந்திராவில் ஒரு பாண இராச்சியம் இருந்தது, இது விஜயநகர நாயக்கர்கள் உட்பட பலிஜாக்களின் பல ஆளும் வம்சங்களை உருவாக்கியது. மன்னன் மகாபலியில் தோன்றியதால் அவர்கள் பலிஜாக்கள் என்று அழைக்கப்பட்டனர். பலிஜாக்கள் பாணாஜிகா அல்லது வளஞ்சியர் என்றும் அழைக்கப்பட்டனர்.
    வாணாதி ராயர், வன்னியர் மற்றும் வாணர் ஆகியவையும் தெலுங்கு பாணர்களின் பாண வம்ச பட்டங்கள் ஆகும்.

    வாணர்

    பாணர் காடுகளில் தங்க விரும்பினர். எனவே கடம்ப பாண தலைநகரான பாணவாசியை வனவாசி என்றும் அழைத்தனர். அவர் வாணர் என்றும் அழைக்கப்படுகின்றனர். வானர அரசர் பாலியின் தலைநகரம் கிஷ்கிந்தா. பலிஜா நாயக்கர் அரச குடும்பத்தினர் கிஷ்கிந்தா அருகே உள்ள ஆனேகுண்டியில் தங்கியுள்ளனர்.
    விஜயநகரை ஆட்சி செய்த பலிஜா நாயக்கர்களின் தலைநகரம் கிஷ்கிந்தாவிலிருந்து 22 கிமீ தொலைவில் உள்ள ஹம்பி ஆகும்.


    கர்நாடகாவில் பாணப்பாண்டியன் இராச்சியங்கள்

    கர்நாடகாவில் கடம்ப இராச்சியம், நூறும்பாடா பாண்டியன் இராச்சியம், சான்றாரா பாண்டியன் இராச்சியம், உச்சாங்கி பாண்டியன் இராச்சியம், ஆலுபா பாண்டியன் இராச்சியம் உள்ளிட்ட பல பாணப்பாண்டியன் இராச்சியங்கள் இருந்தன.

    கடலோர கர்நாடகாவை ஆண்ட துளுவ வம்சம் பாணப்பாண்டியன் குலமாகும். பாண சாளுவ வம்சம் கோவாவை ஆண்டது. சாளுவ மற்றும் துளுவ பாணகுலங்கள் விஜயநகர் பேரரசின் இரண்டு வம்சங்களை உண்டாக்கின.

    ReplyDelete
  23. அசுர திராவிட துடக்கம்

    வில்லவர் மீனவர்

    தமிழ் வில்லவர் மற்றும் அதன் துணைக்குழுக்கள் வில்லவர், வானவர், மலையர் மற்றும் மீனவர் என்று அழைக்கப்பட்ட அவர்களின் கடலில் செல்லும் உறவினர்கள், இவர்கள் அனைவரும் பண்டைய பாண்டியன் இராச்சியத்தை நிறுவியவர்கள் ஆவர். பண்டைய பாண்டியன் மன்னர்கள் தங்கள் துணைக்குலங்களால் அறியப்பட்டனர் எ.கா. மலையர் குலம்-மலயத்வஜ பாண்டியன். வில்லவர் குலம்-சாரங்கத்வஜ பாண்டியன் மீனவர் குலம்-மீனவ பாண்டியன்போன்றவர்கள்.

    வில்லவர் குலங்களின் இணைப்பு

    பிற்காலத்தில் அனைத்து வில்லவர் குலங்களும் மீனவர் குலங்களுடன் ஒன்றிணைந்து நாடாள்வார் அல்லது நாடார் குலங்களை உருவாக்கின.

    பாண்டிய ராஜ்ஜியத்தின் பூர்வீகம்

    பாண்டிய ராஜ்ஜியத்தின் ஆரம்பம் குமரிக்கண்டத்தில் வரலாற்றுக்கு முந்தையது. தலைநகரங்கள் தென் மதுரை, கபாடபுரம் மற்றும் மதுரை.

    காலவரிசை

    1. முதல் பாண்டிய இராச்சியத்தின் அடித்தளம் (கிமு 9990)
    2. முதல் பிரளயம் (கிமு 5550)
    3. இரண்டாவது பாண்டிய சாம்ராஜ்யம்
    4. இரண்டாம் பிரளயம் (கிமு 1850)
    5. மூன்றாவது பாண்டிய சாம்ராஜ்யம்
    6. சங்க யுகத்தின் முடிவு (கி.பி. 1)


    பாண்டியன் ராஜ்யத்தின் பிரிவு

    பண்டைய பாண்டிய இராச்சியம் தமிழத்தில் சேர, சோழர் மற்றும் பாண்டியன் ராஜ்யங்களாக பிரிக்கப்பட்டது.

    வில்லவர் ராஜ்யங்களின் முடிவு.

    கி.பி 1120 இல் அரேபியர்களின் உதவியுடன் கேரளாவைத் தாக்கிய துளு-நாயர் படையெடுப்பைத் தொடர்ந்து சேர வம்சம் கொடுங்கலூரில் இருந்து கொல்லத்திற்கு மாற்றப்பட்டது. கி.பி 1310 இல் மாலிக் கஃபூரின் பாண்டிய ராஜ்ஜியத்தின் மீதுள்ள தாக்குதல் மற்றும் தோல்விக்குப் பிறகு, வில்லவர்கள் படுகொலை செய்யப்பட்டனர். கேரளா முழுவதும் துளு-நேபாள ஆட்சியின் கீழ் வந்தது. கி.பி 1335 க்குப் பிறகு கேரளாவில் அஹிச்சத்திரம்-நேபாளத்தைச் சேர்ந்த நாகர்கள் ஆதிக்கம் செலுத்தினர்.

    தமிழ்நாட்டை தெலுங்கு பலிஜாக்கள் மற்றும் வாணாதிராயர்கள் ஆக்கிரமித்தனர். வாணாதிராயர்கள் தமிழ்நாட்டின் கங்கை நாகர்களின் தலைவர்கள் ஆனார்கள். கி.பி 1377 க்குப் பிறகு கேரளாவும் தமிழகமும் பாண மன்னர்களால் ஆளப்பட்டன. கேரளா மற்றும் தமிழ்நாடு வடுக நாகர்களால் ஆதிக்கம் செலுத்தப்பட்டது.

    தெற்கே வில்லவர் குடியேற்றம்
    கேரளா
    1. கொடுங்கலூரிலிருந்து கொல்லத்திற்கு இடம்பெயர்வு (கி.பி 1102)
    2. கொல்லத்திலிருந்து திருவனந்தபுரம், கன்னியாகுமரி மற்றும் இலங்கைக்கு இடம்பெயர்வு (கி.பி 1335)

    தமிழ்நாடு
    1. தஞ்சாவூரில் இருந்து களக்காட்டுக்கு இடம்பெயர்வு (கி.பி 1310)
    2. மதுரையிலிருந்து திருநெல்வேலிக்கு இடம்பெயர்வு (கி.பி 1310)
    3. திருநெல்வேலியில் இருந்து கல்லிடைக்குறிச்சி மற்றும் அம்பாசமுத்திரத்திற்கு இடம்பெயர்வு (கி.பி. 1377 முதல் கி.பி .1640 வரை)

    வட இந்தியாவில் வில்லவர்
    வில்லவர் குலங்கள்
    1. வில்லவர் = பில்
    2. மலையர்
    3. வானவர் = பாணா
    4. மீனவர் = மீனா

    வில்லவர் பட்டங்கள் மற்றும் பாணரின் பட்டங்கள் வில்லவர் = பில், பில்லவா, சாரங்கா, தானவா
    மலையர் = மலெயா, மலயா
    வானவர் = பாணா, வானாதிராயர்
    மீனவர் = மீனா, மத்ஸ்யா
    நாடாள்வார் = நாடாவா, நாடாவரு, நாடாவரா.
    நாடார் = நாடோர்
    பணிக்கர் = பணிக்கா
    சான்றார் = சான்றாரா, சான்தா
    பாண்டியன் = பாண்ட்யா
    மாவேலி = மகாபலி

    முடிவுரை

    வில்லவர்-நாடார் குலங்கள் இந்தியா முழுவதையும் ஆண்ட வில்லவர் மற்றும் பாண குலங்கள் என்று அழைக்கப்படும் பழங்குடி ஆட்சியாளர்களைச் சேர்ந்தவை. டெல்லி படையெடுப்பைத் தொடர்ந்து நடந்த இனப்படுகொலைதான் வில்லவரின் வீழ்ச்சிக்குக் காரணம். மற்றொரு காரணம் வில்லவர் மற்றும் பணிக்கர் மற்ற நாடுகளுக்கு வெளியேறியது.

    ReplyDelete
  24. MULTIETHNIC BRAHMINS


    Brahmins of India are not of Indo-Aryans alone but descend from various foreign Invaders and immigrants such as Greeks, Parthian, Scythians, Turkish, Jewish etc

    ANCIENT BRAHMIN ORIGINS

    Ancient Brahmins were Indo-Aryans. Their population could not have exceeded few thousands. Vedic Aryan Brahmin roots can be from Russia(Russi) and Ukraine. The Vedic Aryans also claimed descendency near Caspian sea which was also called Kasyapa Meera. Some Vedic Brahmins claimed descendency from Saka Dvipa ie Sistan province of Iran. Vedic Brahmins also claimed to have had stayed near Saraswathi river. Historical Saraswathi river was the Harahwaithi river (Arghandab river) near Kandahar in Afghanistan. The Brahmins from ancient Afghanistan called themselves Saraswath Brahmins. The Brahmins who came to Gangetic area from Saraswathi(Argandhab river) area called themselves Gauda Saraswatha Brahmins.


    END OF VEDIC ARYAN ERA

    Kurukshetra War might have occured around 543 BC or later. By 500 AD Vedic age (1200 BC to 500 BC) came to an End. Last Ikshavaku king Prasannajit embraced Buddhism. After 500 BC Magadha kingdom occupied most of the Vedic era territories.


    EMERGENCE OF BUDDHISM

    Between 500 BC to 300 AD Buddhism was the major religeon of India. Samrat Ashoka(268 to 232 BC) was a major proponent of Buddhism. In 184 BC Brihadratha Maurya the last king of Mauryan empire was murdered by his brahmin minister Pushyamitra Shunga. With is Brahmin influence once again increased. Many of the Scythian-Saka, Kushana, Huna, Turkish invaders were converted to Hinduism. Brahmins emerged from each of these invading races. Brahmins evolved from Pastoral, Agricultural and predatory invaders.A new Brahmin class emerged who were not present in India when Kurukshetra war was fought or when Ashoka ruled India. Despite their diverse origins each one of them try to identify themselves with Vedic Aryans.


    NEW BRAHMINS

    TURKISH-SYRIAN NAGAR BRAHMIN

    Nagar Brahmins first came to Gujarat in 404 A.D., they lived in Sindh. Historians assert that Nagar Brahmins originated from Greece, Macedonia, Syria or regions surrounding these places. According to Somerset Pain, they are of Turkish-Syrian descent. According to Sir Herber Ridley, Nagar Brahmins are Indo-Scythians. Another historian claims that they originated from the ancient Nagar community of Iran.


    JEWISH CHITPAVAN BRAHMINS

    Historians Tudor Parfitt and Professor Yulia Egorova say that The Parashurama mythological story of shipwrecked people is similar to the mythological story of the Bene Israel Jews of Raigad district. According to the historian Roshen Dalal similarities between the legends may be due to a connection between the Chitpawans and the Bene Israel communities. The history of Bene Israel, who also settled in Konkan, claims that the Chitpavans are also of Jewish origin. In addition, Indian scholar Ramakrishna Gopal Bhandarkar has shown similarity between names of Chitpawans and the geographical sites in Palestine.

    ReplyDelete
  25. MULTIETHNIC BRAHMINS


    INDO-ARYAN DESHASTHA BRAHMINS

    Maharashtrian Brahmin community with the longest known history. Golak and Govardhan who raise cattle and sell them claim to be part of Deshastha Brahmin. At Maharashtra many might descent from Scythian Invaders and their Western Kshatrapa kingdom.

    TAMIL BRAHMINS

    After the attack of Malik Kafur in 1311 most of the earlier Tamil Brahmins mysteriously disappeared. When Madurai Naick rule was established in 1529 AD a new batch of Brahmins from Maharashtra migrated to Tamil Nadu.

    The new Tamil Brahmins were closely related to Deshastha Brahmins. Tamil Brahmin women tuck their saree in a Similar manner as the Maharashtrian Brahmins. Tamil Brahmin used to wear black coat Black cap or Turban in a similar manner. Sir CP.Ramaswamy Iyer in his biography mentioned that his ancestors migrated from Desh area in Maharashtra in the 16th century. Tamil Brahmins had been part of Pancha Dravida Brahmins of Maharashtra.


    AYYAR AND AYYAMGAR SURNAMES

    Viswanatha Nayaka used the Ayyar and Ayyamgar titles. After this period many Maharashtrian Deshastha Brahmins were had been appointed as Tax collectors, military commanders and Administrators and with the Naicker titles such as Ayyar Ayyamgar. Thus Naickars created the latterday Tamil Brahmins. Ayyar used to be a Bana-Vanathirayar title. The Vanathirayar headmen of Kallars also use Ayyar title. The Christian protestant pastors of Tharangampadi also used Ayyar title since 1700s.

    Kodakanallur inscription says that in 1546 after the invasion of Venad by Vittalaraya and defeat of Venad, King Ramavarma gave Chingaraiyan, son of Tathappayyangar power to collect Valangai, Kadamai taxes from Venad. Modern Tamil Brahmins thus came with hostile Vijayanagar invaders. The arrival of Ayyar and Ayyamgars was also marked by the era of brutal suppression of Dravidian Villavar people.

    RAMAPPAYAN DALAVAY

    Ramappayan Dalavay commander of Thirumalai Naicker, crushed the rebellion of the Setupatis of Ramnad. Ramappayan could be either an Ayyar or Nayaka as the Ayyar title was first used by Viswanatha Naicker.

    RAMAYYAN DALAVA

    Ramayyan Dalava (1737 to 1756 AD) served Travancore state. From this era the Dravidian Villavar people were denied military service. Villavar lands were confiscated by the Goverment. Suppression of Villavars in Travancore and their enslavement enforced.


    NEPALI NAMBUTHIRI

    Nambuthiri Brahmins migrated from Ahichatram, the capital of Uttarapanchala country ie ancient Nepal to Karnataka during the rule of Kadamba king Mayuravarma in 345 AD. Mayuravarma brought Naga slave warriors(Nairs) from Ahichatram under Brahmin leadership and settled them at coastal Karnataka. Nambuthiris were part of the Tuluva Brahmins.


    In 1120 AD a Tulu invader called Banapperumal who allied with Arabs invaded Kerala with 350000 numbered Nair army and occupied Malabar. Banapperumsl embraced Islam and went to Arabia in 1156 AD. Northern Kerala fell in the hands Tulu-Nepalese people in 1156 AD. In 1311 AD when Malik Kafur invaded Pandyan empire, Nairs, Nambuthiris and Samantha's were allied with the Delhi sultanate. After the defeat of Pandyan kingdom by Malik Kafur all the Tamil kingdoms came to an end. Kerala was given to Tulu-Nepalese matriarchal Samantha rulers, Nairs and Nambuthiris by the Delhi sultanate. Thus Kerala came under the dominance of Nepalese Brahmins in 1335 AD who had the support of Arabs and Turks.


    All the Nambuthiris written books such as Keralolpathi and Kerala Mahatmiyam mention their origin from Ahichatram which was the capital of ancient Nepal.

    At the sametime Nambuthiris claim that Kerala was given to them by Lord Parashurama in the Treta Yuga ie 22 lakhs years ago.
    In fact the Tulu-Nepalese kingdom of Malabar colluded with the Delhi Sultanate against the Tamil Chera Pandiyan Kingdoms. In return Malik Kafur gave the overlordship of Kerala to Tulu-Nepalese people is Nambuthiri Nayar and Samantha rulers, after the defeat of Pandiyan kingdom in 1311 AD.

    ReplyDelete
  26. MULTIETHNIC BRAHMINS

    TURKISH AFGHAN MOHYAL BRAHMINS

    Mohyal Brahmins is an Indian caste of Saraswat Brahmins , who had origins in the Afghan and Punjab region. Mohyal Brahmins are referred to as 'warrior brahmins'. Mohyals were once a priestly clan who resided near the ancient river Saraswati (Harahvaithi in Persian ie Arghandab river in Afghanistan). Mohyal Brahmins are Saraswat Brahmins of Punjabi descent, who originally belonged to the Ghandhara region which is now known as Pakistan and Afghanistan.  As Harahvaithi river (Arghandab river) flows in Afghanistan, the Brahmins with Afghanistan roots call themselves as Saraswat Brahmins. The Turkish Brahmins such as Mohyals also call themselves Saraswat Brahmins.


    IRAQI DATT SUBGROUP OF MOHYALS

    The Dutts either originated in Iraq or spent a few centuries in Iraq before migrating or returning to India. Because of the martyrdom of almost all the men of their clan on behalf of Imam Hussain in the battle of Karbala(680 AD), they are known as Hussaini Brahmins. Datts might have been early Turks who resided at Hindiyah province of Iraq.

    Childless Rahab Sidh Dutt met Prophet mohammed and requested that he may blessed and to have a child. But only prophet mohammed's grandson Imam Husain who was still a child prayed for Rahab Sidh Dutt. Rahab Sidh Dutt had seven children. Years latter in 680 AD in the Battle of Karbala all the sons of Rahab Sidh Dutt fought on the side of Shia Imam Husain. All the sons of Rahab Sidh Dutt were martyred in the war and their descendents are called Hussaini Brahmins.


    GAUDA-SARASWAT BRAHMINS

    Gauda Saraswatha Brahmins of West coast also may have Afghanistan roots.
    Most of the Konkani Brahmins are Gauda Saraswata Brahmins. Gauda means Gangetic area and Saraswati (Harahwaiti-Arghandab river) means Afghanistan area.

    AGRICULTURAL TYAGI BRAHMINS

    Tyagi originally called Taga, is a cultivator caste who claim Brahmin status. The landholding community is confined to Western Uttar Pradesh,  Haryana, Delhi and Rajasthan started claiming Brahmin status during British period. There are Hindu and Muslim Tyagis.


    BHANDARI
    Bhandari means descent from Bana -Bhana ie ancient Asura rulers of India. Bana were the northern cousins of Villavars.
    Many Toddy tappers from Maharashtra also call themselves as Bhandari.
    Many Brahmins from Maharashtra are also known as Bhandari.


    BUDDHIST PADMASHALI

    Padmashali Bhargava of karnataka are subgroup of Bhargahava Brahmins. Former Buddhist Telugu Weaver caste were also called Padmasali.
    Bhargava Brahmins of Haryana also called Padmashali
    Manipadman was alternative name of Buddha. Padmasali meant the followers of Buddha. Padmasaliya were mainly buddhist weavers in south India. But in north India many Brahmins have Padmasaliya title.

    ReplyDelete
  27. பல்லின பிராமணர்கள்


    இந்தியாவின் பிராமணர்கள் இந்தோ-ஆரியர்கள் மட்டுமல்ல, பல்வேறு வெளிநாட்டு படையெடுப்பாளர்கள் மற்றும் கிரேக்கர்கள், பார்த்தியர்கள், சித்தியர்கள், துருக்கியர்கள், யூதர்கள் போன்ற குடியேறியவர்களிடமிருந்து வந்தவர்கள்.

    பண்டைய பிராமண தோற்றம்

    பண்டைய பிராமணர்கள் இந்தோ-ஆரியர்கள். அவர்களின் மக்கள் தொகை சில ஆயிரங்களைத் தாண்டியிருக்காது. வேத ஆரிய பிராமணர்களின் வேர்கள் ரஷ்யா (ருஸ்ஸி) மற்றும் உக்ரைனில் இருந்து இருக்கலாம். வேத ஆரியர்களும் காஸ்பியன் கடல் அருகே வம்சாவளியைக் கோரினர், காஸ்பியன் கடல் காஸ்யப மீரா என்றும் அழைக்கப்பட்டது. சில வேத பிராமணர்கள் சாகா த்விபா அதாவது ஈரானின் சிஸ்தான் மாகாணத்திலிருந்து வந்தவர்கள் என்று கூறினர். வேத பிராமணர்களும் சரஸ்வதி நதிக்கு அருகில் தங்கியிருந்ததாகக் கூறினர். வரலாற்று சரஸ்வதி நதி என்பது ஆப்கானிஸ்தானின் காந்தஹாருக்கு அருகில் உள்ள ஹரஹ்வைதி நதி (அர்கந்தாப் நதி)ஆகும். பண்டைய ஆப்கானிஸ்தானில் இருந்து வந்த பிராமணர்கள் தங்களை சரஸ்வத் பிராமணர்கள் என்று அழைத்தனர். சரஸ்வதி (அர்கந்தாப் நதி) பகுதியில் இருந்து கங்கை பகுதிக்கு வந்த பிராமணர்கள் தங்களை கௌட சரஸ்வத பிராமணர்கள் என்று அழைத்தனர்.


    வேத ஆரிய சகாப்தத்தின் முடிவு

    குருக்ஷேத்திரப் போர் கிமு 543 அல்லது அதற்குப் பிறகு நடந்திருக்கலாம். கிபி 500 வாக்கில் வேதகாலம் (கிமு 1200 முதல் கிமு 500 வரை) முடிவுக்கு வந்தது. கடைசி இக்ஷவாகு மன்னன் பிரசன்னஜித் புத்த மதத்தைத் தழுவினான். கிமு 500க்குப் பிறகு மகத இராச்சியம் வேத காலப் பகுதிகளின் பெரும்பகுதியை ஆக்கிரமித்தது.


    புத்த மதத்தின் தோற்றம்

    கிமு 500 முதல் கிபி 300 வரை பௌத்தம் இந்தியாவின் முக்கிய மதமாக இருந்தது. சாம்ராட் அசோகர் (கிமு 268 முதல் 232 கிமு) பௌத்தத்தின் முக்கிய ஆதரவாளராக இருந்தார். கிமு 184 இல் மௌரியப் பேரரசின் கடைசி மன்னரான பிருஹத்ரத மௌரியர் அவரது பிராமண மந்திரி புஷ்யமித்ர சுங்கரால் கொல்லப்பட்டார். பிராமண செல்வாக்கு மீண்டும் அதிகரித்தது. சித்தியன்-சாகா, குஷானா, ஹூனா, துருக்கிய படையெடுப்பாளர்கள் பலர் இந்து மதத்திற்கு மாற்றப்பட்டனர். இந்த படையெடுப்பு இனங்கள் ஒவ்வொன்றிலிருந்தும் பிராமணர்கள் தோன்றினர். ஆயர், விவசாயம் மற்றும் கொள்ளையடிக்கும் படையெடுப்பாளர்களிடமிருந்து பிராமணர்கள் உருவானார்கள். குருக்ஷேத்திரப் போர் நடந்தபோது அல்லது அசோகர் இந்தியாவை ஆண்டபோது இந்தியாவில் இல்லாத ஒரு புதிய பிராமண வர்க்கம் உருவானது. அவர்களின் பல்வேறு தோற்றங்கள் இருந்தபோதிலும், அவர்கள் ஒவ்வொருவரும் தங்களை வேத ஆரியர்களுடன் அடையாளம் காண முயற்சிக்கின்றனர்.


    புதிய பிராமணர்கள்

    துருக்கிய-சிரியன் நாகர் பிராமணர்

    நாகர் பிராமணர்கள் முதன்முதலில் குஜராத்துக்கு  கி.பி. 404 இல்  வந்தனர், அவர்கள் சிந்துவில் வாழ்ந்தனர். கிரீஸ், மாசிடோனியா, சிரியா அல்லது இந்த இடங்களைச் சுற்றியுள்ள பகுதிகளில் இருந்து நாகர் பிராமணர்கள் தோன்றியதாக வரலாற்றாசிரியர்கள் வலியுறுத்துகின்றனர். சோமர்செட் பெயின் படி, அவர்கள் துருக்கிய-சிரிய வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர்கள். சர் ஹெர்பர் ரிட்லியின் கூற்றுப்படி, நாகர் பிராமணர்கள் இந்தோ-சித்தியர்கள். அவர்கள் ஈரானின் பண்டைய நாகர் சமூகத்திலிருந்து தோன்றியவர்கள் என்று மற்றொரு வரலாற்றாசிரியர் கூறுகிறார்.


    யூத சித்பவான் பிராமணர்கள்

    வரலாற்றாசிரியர்கள் டூடர் பர்பிட் மற்றும் பேராசிரியர் யூலியா எகோரோவா ஆகியவை கப்பல் மூழ்கிய மக்களின் பரசுராமா புராணக் கதையானது ராய்காட் மாவட்டத்தின் யூதர்களின் புராணக் கதையைப் போலவே உள்ளது. வரலாற்றாசிரியர் ரோஷென் தலாலின் கூற்றுப்படி, புராணக்கதைகளுக்கு இடையிலான ஒற்றுமைகள் சித்பவான்கள் மற்றும் பெனே இஸ்ரேல் சமூகங்களுக்கு இடையிலான தொடர்பு காரணமாக இருக்கலாம். கொங்கனில் குடியேறிய பெனே இஸ்ரேலின் வரலாறு, சித்பவான்களும் யூத வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர்கள் என்று கூறுகிறது. கூடுதலாக, இந்திய அறிஞர் ராமகிருஷ்ண கோபால் பண்டார்கர் சித்பவான்களின் பெயர்களுக்கும் பாலஸ்தீனத்தில் உள்ள புவியியல் தளங்களுக்கும் இடையே ஒற்றுமையைக் காட்டியுள்ளார்.

    ReplyDelete
  28. பல்லின பிராமணர்கள்

    இந்தோ-ஆரிய தேசாஸ்த பிராமணர்கள்

    மகாராஷ்டிர பிராமண சமூகம் மிக நீண்ட அறியப்பட்ட வரலாற்றைக் கொண்டுள்ளது. கால்நடைகளை வளர்த்து அவற்றை விற்கும் கோலக் மற்றும் கோவர்தன் ஆகியோர் தங்களை தேசாஸ்த பிராமணர்களின் ஒரு பகுதியாகக் கூறுகின்றனர். மகாராஷ்டிராவில் பலர் சித்தியன் படையெடுப்பாளர்கள் மற்றும் அவர்களின் மேற்கு க்ஷத்ரபா இராச்சியத்திலிருந்து வந்தவர்கள்.

    தமிழ் பிராமணர்கள்

    1311 இல் மாலிக் காஃபூரின் தாக்குதலுக்குப் பிறகு, பெரும்பாலான தமிழ் பிராமணர்கள் மர்மமான முறையில் காணாமல் போனார்கள். கி.பி 1529 இல் மதுரை நாயக்கர் ஆட்சி நிறுவப்பட்டபோது மகாராஷ்டிராவிலிருந்து ஒரு புதிய பிராமணர்கள் தமிழ்நாட்டிற்கு குடிபெயர்ந்தனர்.

    புதிய தமிழ் பிராமணர்கள் தேசாஸ்த பிராமணர்களுடன் நெருங்கிய தொடர்புடையவர்கள். மகாராஷ்டிர பிராமணர்களைப் போலவே தமிழ் பிராமணப் பெண்கள் தங்கள் புடவையைக் கட்டிக்கொள்கிறார்கள். தமிழ் பிராமணர்களும் கருப்புக் கோட் கருப்புத் தொப்பி அல்லது தலைப்பாகை அணிந்திருப்பார்கள். சர் சிபி. ராமசாமி ஐயர் தனது வாழ்க்கை வரலாற்றில் தனது முன்னோர்கள் மகாராஷ்டிராவில் உள்ள தேஷ் பகுதியில் இருந்து குடிபெயர்ந்ததாகக் குறிப்பிட்டுள்ளார். 16 ஆம் நூற்றாண்டு. தமிழ் பிராமணர்கள் மகாராஷ்டிராவின் பஞ்ச திராவிட பிராமணர்களின் ஒரு பகுதியாக இருந்தனர்.


    ஐயர் மற்றும் அய்யம்கார் குடும்பப்பெயர்கள்

    விஸ்வநாத நாயக்கர் ஐயர் மற்றும் அய்யம்கார் பட்டங்களைப் பயன்படுத்தினார். இந்தக் காலகட்டத்திற்குப் பிறகு பல மகாராஷ்டிர தேசாஸ்தா பிராமணர்கள் வரி வசூலிப்பவர்களாகவும், இராணுவத் தளபதிகளாகவும், நிர்வாகிகளாகவும், ஐயர் அய்யம்கார் போன்ற நாயக்கர் பட்டங்களுடன் நியமிக்கப்பட்டனர். இவ்வாறு நாயக்கர்கள் பிற்கால தமிழ் பிராமணர்களை உருவாக்கினர். ஐயர் என்பது பாண-வாணாதிராயர் பட்டம் ஆகும். கள்ளர்களின் வாணாதிராயர் தலைவர்களும் ஐயர் பட்டத்தைப் பயன்படுத்துகின்றனர்.
    தரங்கம்பாடியின் கிறிஸ்தவ புராட்டஸ்டன்ட் போதகர்களும் 1700 களில் இருந்து ஐயர் பட்டத்தை பயன்படுத்தினர்.

    கொடகநல்லூர் கல்வெட்டு 1546 இல் விட்டலராயரின் வேணாட்டின் படையெடுப்பு மற்றும் வேணாட்டை தோற்கடித்த பிறகு, மன்னர் ராமவர்மா, தாத்தப்பய்யங்காரின் மகன் சிங்கரையனுக்கு வேணாட்டிலிருந்து வலங்கை, கடமை வரிகளை வசூலிக்க அதிகாரம் அளித்தார் என்று கூறுகிறது. அய்யர் மற்றும் அய்யங்கார்களின் வருகையும் திராவிட வில்லவர் மக்களை கொடூரமாக ஒடுக்கிய சகாப்தத்தால் குறிக்கப்பட்டது.


    ராமப்பையன் தளவாய்

    திருமலை நாயக்கரின் ராமப்பயன் தளவாய் தளபதி, ராமநாட்டின் சேதுபதிகளின் கிளர்ச்சியை நசுக்கினார். ஐயர் பட்டத்தை முதன்முதலில் விஸ்வநாத நாயக்கர் பயன்படுத்தியதால் ராமப்பையன் ஐயர் அல்லது நாயக்கராக இருக்கலாம்.

    ராமய்யன் தளவா

    ராமய்யன் தளவா (கி.பி. 1737 முதல் 1756 வரை) திருவிதாங்கூர் அரசில் பணியாற்றினார். இந்தக் காலத்திலிருந்து திராவிட வில்லவர் மக்களுக்கு இராணுவ சேவை மறுக்கப்பட்டது. வில்லவர் நிலங்கள் அரசால் அபகரிக்கப்பட்டன. திருவிதாங்கூரில் வில்லவர்களை அடக்கி அடிமைப்படுத்துதல் அமல்படுத்தப்பட்டது.

    ReplyDelete
  29. பல்லின பிராமணர்கள்

    நேபாளி நம்பூதிரி

    நம்பூதிரி பிராமணர்கள் உத்தரபாஞ்சால நாட்டின் தலைநகரான அஹிச்சத்திரத்திலிருந்து அதாவது பண்டைய நேபாளத்திலிருந்து கர்நாடகாவிற்கு கடம்ப மன்னன் மயூரவர்மாவின் ஆட்சியின் போது கி.பி 345 இல் குடிபெயர்ந்தனர். மயூரவர்மா அஹிச்சத்திரத்திலிருந்து நாக அடிமைப் போர்வீரர்களை (நாயர்களை) பிராமண தலைமையின் கீழ் அழைத்து வந்து கரையோர கர்நாடகாவில் குடியேற்றினார். நம்பூதிரிகள் துளுவ பிராமணர்களின் ஒரு பகுதியாக இருந்தனர்.


    கி.பி 1120 இல் அரேபியர்களுடன் கூட்டு சேர்ந்த பாணப்பெருமாள் என்ற துளு படையெடுப்பாளர் 350000 எண்ணிக்கையிலான நாயர் படையுடன் கேரளா மீது படையெடுத்து மலபாரை ஆக்கிரமித்தார். பாணப்பெருமாள் இஸ்லாத்தைத் தழுவி கி.பி 1156 இல் அரேபியா சென்றார். கிபி 1156 இல் வடக்கு கேரளா துளு-நேபாள மக்களின் கைகளில் விழுந்தது. கி.பி 1311 இல் மாலிக் காஃபூர் பாண்டியப் பேரரசின் மீது படையெடுத்தபோது, ​​நாயர்கள், நம்பூதிரிகள் மற்றும் சாமந்தர்கள் ஆகியோர் டெல்லி சுல்தானகத்துடன் கூட்டணி வைத்திருந்தனர். மாலிக் காஃபூரால் பாண்டிய இராச்சியம் தோற்கடிக்கப்பட்ட பின்னர் அனைத்து தமிழ் அரசுகளும் முடிவுக்கு வந்தன. கேரளா துளு-நேபாளத் தாய்வழி சாமந்த ஆட்சியாளர்கள், நாயர்கள் மற்றும் நம்பூதிரிகளுக்கு டெல்லி சுல்தானகத்தால் வழங்கப்பட்டது. இதனால் கி.பி.1335ல் அரேபியர்கள் மற்றும் துருக்கியர்களின் ஆதரவைப் பெற்ற நேபாள பிராமணர்களின் ஆதிக்கத்தின் கீழ் கேரளா வந்தது.


    நம்பூதிரிகளால் எழுதப்பட்ட கேரளோல்பத்தி மற்றும் கேரள மகாத்மியம் போன்ற அனைத்து நூல்களும் பண்டைய நேபாளத்தின் தலைநகராக இருந்த அஹிச்சத்திரத்தில் இருந்துள்ள தங்கள் தோற்றத்தைக் குறிப்பிடுகின்றன.

    அதே சமயம் 22 லட்சம் ஆண்டுகளுக்கு முன்பு திரேதா யுகத்தில் பரசுராமரால் கேரளா தங்களுக்கு வழங்கப்பட்டதாக நம்பூதிரிகள் கூறுகின்றனர்.
    உண்மையில் மலபார் துளு-நேபாள இராச்சியம் தமிழ்ச் சேர பாண்டிய அரசுகளுக்கு எதிராக டெல்லி சுல்தானகத்துடன் கூட்டுச் சேர்ந்தது. கிபி 1311 இல் பாண்டிய இராச்சியம் தோற்கடிக்கப்பட்ட பின்னர் மாலிக் காஃபூர்தான் துளு-நேபாள மக்களுக்கு அதாவது நம்பூதிரி நாயர் மற்றும் சாமந்தா ஆட்சியாளர்களுக்கு கேரளாவின் மேலாதிக்கத்தை வழங்கினார்.

    ReplyDelete
  30. பல்லின பிராமணர்கள்

    துருக்கிய ஆப்கான் மொஹ்யால் பிராமணர்கள்

    மொஹ்யால் பிராமணர்கள் ஆப்கானிய மற்றும் பஞ்சாப் பிராந்தியத்தில் தோற்றமளித்த சரஸ்வத் பிராமணர்களின் இந்திய சாதி ஆவார். மொஹ்யால் பிராமணர்கள் 'வீரர் பிராமணர்கள்' என்றும் குறிப்பிடப்படுகிறார்கள். மொஹ்யால்கள் ஒரு காலத்தில் ஒரு புரோகித குலமாக இருந்தனர், அவர்கள் பண்டைய நதி சரஸ்வதி (பாரசீகத்தில் ஹரஹ்வைதி அதாவது ஆப்கானிஸ்தானில் உள்ள அர்கந்தாப் நதி) அருகே வசித்து வந்தனர். மொஹ்யால் பிராமணர்கள்  பஞ்சாபி  வம்சாவளியைச் சேர்ந்த சரஸ்வத் பிராமணர்கள், அவர்கள் முதலில் பாகிஸ்தான் மற்றும் ஆப்கானிஸ்தான் என்று அறியப்படும் காந்தாரா பிராந்தியத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். ஹரஹ்வைதி நதி (அர்கந்தாப் நதி) ஆப்கானிஸ்தானில் பாய்வதால், ஆப்கானிஸ்தானின் வேர்களைக் கொண்ட பிராமணர்கள் தங்களை சரஸ்வத் பிராமணர்கள் என்று அழைக்கிறார்கள். மொஹ்யால் போன்ற துருக்கிய பிராமணர்கள் தங்களை சரஸ்வத் பிராமணர்கள் என்றும் அழைக்கிறார்கள்.


    மொஹியால்களின் ஈராக்கி தத் துணைக்குழு

    தத்துகள் ஈராக்கில் தோன்றியவர்கள் அல்லது இந்தியாவிற்கு குடிபெயர்வதற்கு அல்லது திரும்புவதற்கு முன் ஈராக்கில் சில நூற்றாண்டுகள் கழித்துள்ளனர். கர்பலா (கி.பி. 680) போரில் இமாம் ஹுசைன் சார்பாக அவர்களது குலத்தைச் சேர்ந்த அனைத்து ஆண்களும் தியாகம் செய்ததால், அவர்கள் ஹுசைனி பிராமணர்கள் என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள். ஈராக்கின் ஹிந்தியா மாகாணத்தில் வசித்த தத்தர்கள் ஆரம்பகால துருக்கியர்களாக இருந்திருக்கலாம்.

    குழந்தை இல்லாத ரஹாப் சித் தத், நபிகள் நாயகத்தை சந்தித்து, தனக்கு குழந்தை பிறக்க வேண்டும் என்று வேண்டினார். ஆனால் குழந்தையாக இருந்த முகமது நபியின் பேரன் இமாம் ஹுசைன் மட்டும் ரஹாப் சித் தத்துக்காக பிரார்த்தனை செய்தார். ரஹாப் சித் தத்துக்கு ஏழு குழந்தைகள் பிறந்தன. பல ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு கி.பி 680 இல் கர்பலா போரில் ரஹாப் சித் தத்தின் அனைத்து மகன்களும் ஷியா இமாம் ஹுசைனின் பக்கம் போரிட்டனர். ரஹாப் சித் தத்தின் அனைத்து மகன்களும் போரில் வீரமரணம் அடைந்தனர், அவர்களின் சந்ததியினர் ஹுசைனி பிராமணர்கள் என்று அழைக்கப்படுகிறார்கள்.


    கௌட-சரஸ்வத பிராமணர்கள்

    மேற்கு கடற்கரையில் உள்ள கௌட சரஸ்வத பிராமணர்களும் ஆப்கானிஸ்தானில் வேர்களைக் கொண்டிருக்கலாம்.
    பெரும்பாலான கொங்கணி பிராமணர்கள் கௌட சரஸ்வத பிராமணர்கள் ஆவர். கௌடா என்றால் கங்கைப் பகுதி என்றும் சரஸ்வதி (ஹரஹ்வைதி-அர்கந்தாப் நதி) என்றால் ஆப்கானிஸ்தான் பகுதி என்றும் பொருள்.

    விவசாய தியாகி பிராமணர்கள்

    தியாகி முதலில் தாகா என்று அழைக்கப்பட்டவர்கள், பிராமண அந்தஸ்தைக் கோரும் ஒரு பயிரிடும் சாதி. நில உரிமையாளர் சமூகம் மேற்கு உத்தரப் பிரதேசம்,  ஹரியானா, டெல்லி  மற்றும்  ராஜஸ்தானில் உள்ள  நில உரிமையாளர்கள் பிராமண அந்தஸ்து கோரத் தொடங்கியது பிரிட்டிஷ் காலத்தில். இவரில் இந்து மற்றும் முஸ்லீம் தியாகிகள் உள்ளனர்.


    பண்டாரி

    பண்டாரி என்றால் பாணா-பாணா அதாவது இந்தியாவின் பண்டைய அசுர ஆட்சியாளர்களின் வம்சாவளி என்று பொருள். பாணர் வில்லவர்களின் வடக்கு உறவினர்கள் ஆவர்.
    மகாராஷ்டிராவில் இருந்து பல கள் எடுப்பவர்கள் தங்களை பண்டாரி என்றும் அழைக்கின்றனர்.
    மகாராஷ்டிராவிலிருந்து பல பிராமணர்களும் பண்டாரி என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்கள்.


    பௌத்த பத்மஷாலி

    கர்நாடகாவின் பத்மஷாலி பார்கவர்கள் பார்கவா பிராமணர்களின் துணைக்குழு ஆவர். முன்னாள் பௌத்த தெலுங்கு நெசவாளர் சாதியினர் பத்மசாலி என்றும் அழைக்கப்பட்டனர்.
    அரியானாவின் பார்கவ பிராமணர்கள் பத்மஷாலி என்றும் அழைக்கப்படுகிறார்கள்
    புத்தரின் மாற்றுப் பெயர் மணிபத்மன். பத்மசாலி என்றால் புத்தரைப் பின்பற்றுபவர்கள் என்று பொருள்.பத்மசாலியா தென்னிந்தியாவில் முக்கியமாக பௌத்த நெசவாளர்கள். ஆனால் வட இந்தியாவில் பல பிராமணர்களுக்கு பத்மசாலியா பட்டம் உண்டு.

    ReplyDelete
  31. பல்லின பிராமணர்கள்

    அமெரிக்க பிராமணர்கள்

    அமெரிக்காவில் பல தமிழ் பிராமணர்கள் அமெரிக்க கறுப்பின அல்லது வெள்ளை கிறிஸ்தவர்களை மணந்துள்ளனர். இந்த கறுப்பின கிறிஸ்தவ தமிழ் பிராமணர்களில் சிலர் அமெரிக்காவில் உயர் பதவிகளை அடைந்துள்ளனர்.
    பலர் கிறித்துவ மதத்திற்கு மாறி சுவிசேஷகர்களாக வேலை செய்கிறார்கள்.. அமெரிக்க அரசியலில் இருக்கும் அந்த பிராமணர்கள் தாராளவாத கிறிஸ்தவ ஜனநாயகவாதிகள் அல்லது சோசலிஸ்டுகள் என்று பாசாங்கு செய்கிறார்கள். மேற்கத்திய உடை மற்றும் நெற்றியில் இந்து அடையாளங்கள் எதுவும் இல்லாத அவர்கள் அமெரிக்க அரசியல்வாதிகளிடமிருந்து வேறுபடுத்திக் காட்ட முடியாது. அவர்களில் சிலர் காந்திய அமைதிவாதிகளாக நடிக்கிறார்கள். தமிழ் பிராமணர்கள் பலர் ஜெர்மன் அமெரிக்க பகுதிகளில் வாழ்கின்றனர். அவர்கள் ஜெர்மன் ஆரிய சமுதாயத்தின் உறுப்பினராக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட விரும்புகிறார்கள்.
    வெள்ளை அமெரிக்கர்களை மணந்த தமிழ் பிராமணர்கள் அசைவம் சாப்பிடுபவர்கள். உலகின் மிகப்பெரிய மாட்டிறைச்சி உற்பத்தி நிறுவனமான பெப்சிகோ தமிழ் பிராமணப் பெண்ணால் நடத்தப்படுகிறது. அமெரிக்காவில் மாட்டிறைச்சி அல்லது பன்றி இறைச்சி உண்பதற்கு எதிராக எந்த தமிழ் பிராமணரும் பேசுவதில்லை. பாரம்பரியமாக பிராமணர்கள் கால்நடைத் தோல்களால் செய்யப்பட்ட தோல் காலணிகளை அணியக் கூடாது. இருப்பினும் பெரும்பாலான பிராமணர்கள் கால்நடைத் தோலால் செய்யப்பட்ட காலணிகளை அணிகின்றனர்.
    இந்தியாவின் பெரும்பாலான பழமைவாத பிராமண அரசியல்வாதிகள் மற்றும் தொழிலதிபர்கள் அமெரிக்காவில் வெள்ளை கிறிஸ்தவ வாழ்க்கை முறையை பின்பற்றும் உறவினர்களைக் கொண்டுள்ளனர். சுற்றுச்சூழலுக்கு ஏற்ப நிறங்களை மாற்றுவது பிராமணர்களின் அபூர்வ குணங்களில் ஒன்றாகும்.


    பிராமண வகுப்பு

    பல்வேறு இனங்களைக் கொண்ட பல்லின பிராமணர்கள் ஒருவருக்கொருவர் ஒத்துழைக்கின்றனர். அவர்கள் ஒருபோதும் ஒருவரையொருவர் வெளிப்படுத்த மாட்டார்கள்.

    கிமு 145 இல் சித்தியன்-சாகா படையெடுப்பிற்குப் பிறகு பெரும்பாலான பிராமணர்கள் படையெடுப்பாளர்களிடமிருந்து உருவாகியிருக்கலாம்.
    கிமு ஆறாம் நூற்றாண்டில் குருக்ஷேத்திரப் போரின் போது அவர்கள் இந்தியாவில் இல்லை. ஆனால் பெரும்பாலான பிராமணர்கள் வேத ஆரியர்களாக நடிக்கிறார்கள்.
    துருக்கிய மொஹ்யால் பிராமணர்கள் மற்றும் கிரேக்க நாகர் பிராமணர்கள் தங்கள் வெளிநாட்டு பாரம்பரியத்தைப் பற்றி பெருமைப்படுகிறார்கள். சித்பவன்கள் தங்கள் யூத வம்சாவளியைப் பற்றி பெருமிதம் கொள்கிறார்கள். அதே நேரத்தில் இந்த பிராமணர்கள் அனைவரும் இந்திய பிராமண பாரம்பரியத்தின் ஒரு பகுதியாக உள்ளனர்.

    __________________________________________________________



    அமெரிக்க கிறிஸ்தவ-இந்து தமிழ் பிராமணப் பேராசிரியர் கிறிஸ்துவ மதத்தை பிரசங்கிக்கிறார்.


    https://youtu.be/Gvv4X1_8gg0


    _________________________________________



    அமெரிக்க கிறிஸ்தவ-இந்து தமிழ் பிராமணப் பேராசிரியர்.


    https://youtu.be/Zug3x7_JTfI


    ____________________________________________


    இயேசு ஒரு தமிழ் பிராமணர்.
    அப்படியானால், எல்லா கிறிஸ்தவர்களும் பிராமணர்களே, பிராமணர்களும் கிறிஸ்துமஸைக் கொண்டாடலாம். உண்மையில், ஒரு கிறிஸ்தவர் விரும்பினால், சாய்பாபாவை இயேசுவாகவே பார்க்க முடியும். கடவுள் அன்பு மற்றும் அன்பு கடவுள்.


    https://www.tamilbrahmins.com/threads/jesus-christ-was-a-tamil-brahmin.7880/

    ____________________________________________

    ReplyDelete
  32. உலகுடையப்பெருமாள் மற்றும் சரியகுலப்பெருமாள்

    பதினாறாம் நூற்றாண்டில் கடந்த பாண்டிய நாட்டுத் தலைவர்கள் உலகுடையப்பெருமாள் மற்றும் அவரது சகோதரர் சரியகுலப்பெருமாள் ஆகியோர் தெற்கு திருநெல்வேலி மற்றும் கன்னியாகுமரி மாவட்டங்களில் இருந்து ஆட்சி செய்தனர்.
    அவர்கள் பாண்டிய மன்னன் ஜடாவர்மன் குலசேகரப்பாண்டியனின் (கி.பி. 1480 முதல் 1507 வரை) மருமகன்கள்.

    உலகுடையப்பெருமாள் போர்த்துகீசியருடன் கூட்டுச் சேர்ந்து குஞ்சு குட்டிக்கு எதிரான கடற்படைப் போரில் சேர்ந்தார், இதில் குஞ்சு குட்டி போர்த்துகீசிய கேப்டனால் துப்பாக்கியால் சுட்டு கொல்லப்பட்டார். மதுரையை ஆண்ட சந்திரசேகர பாண்டியனின் கூட்டாளியாக குஞ்சு குட்டி இருந்தான்.
    மதுரைப் பாண்டியன் உலகுடையப்பெருமாளைத் தன் படையுடன் தாக்கினான். உலகுடையப்பெருமாள் போரில் வென்று பாண்டிய அரியணை ஏறினார். அந்த காலத்தில் உலகுடையப்பெருமாள் ஒரு நீதியான ஆட்சியாளராகப் போற்றப்பட்டார். மேற்குத் தொடர்ச்சி மலையில் தஞ்சம் புகுந்த சந்திரசேகரப்பாண்டியன் பெரும் படையுடன் திரும்பி வந்தார். தொடர்ந்து நடந்த போரில் உலகுடையப்பெருமாள் தோற்றார். உலகுடையப்பெருமாள் தன் சகோதரர்களைக் கொன்று தானும் தற்கொலை செய்து கொண்டார்.
    உலகுடையப்பெருமாளின் சகோதரர் அரியணை ஏறினார் ஆனால் பட்டானி ராகுத்தன் என்ற உள்ளூர் முஸ்லீம் தளபதியின் எதிர்ப்பை எதிர்கொண்டார்.
    சரியகுலப்பெருமாளின் மறைவுக்குப் பிறகு அவருக்கு குரும்பூரில் கோயில் கட்டப்பட்டது.
    சரியகுலப்பெருமாளின் வரலாற்றைக் கூறும் நாட்டுப்புறப் பாடல் பதினேழாம் நூற்றாண்டில் இயற்றப்பட்டது.
    சரியகுலப்பெருமாள் கதைப்பாடல் வில்லுப்பாட்டாகவும் கோயில்களில் பாடப்பட்டது.

    ReplyDelete
  33. கொலம்பஸின் மருமகனுக்கும் கடைசி சேர இளவரசிக்கும் இடையிலான காதல்

    கி.பி. 1498 இல் போர்த்துகீசியர்கள் கொச்சிக்கு வந்தபோது, ​​பழைய சேர வம்சத்தைச் சேர்ந்த சில உள்ளூர் ஆட்சியாளர்கள் கொச்சி மற்றும் கொடுங்களூரில் இருந்தனர்.
    வில்லவர்-சேர சாம்ராஜ்யம் கி.பி 1102 இல் துளு-நேபாள படையெடுப்பாளர்களுக்கு பயந்து கொல்லத்திற்கு மாற்றப்பட்டது, அதாவது துளு சாமந்த சத்திரிய, நம்பூதிரிகள் முதலியவர்கள். வில்லவர்களில் பெரும்பாலோர் கொல்லத்திற்கு குடிபெயர்ந்தனர். ஆனால் சில வில்லவர் கொடுங்களூரிலும் கொச்சியிலும் தொடர்ந்து ஆட்சி செய்தனர். வில்லார்வெட்டம் மன்னர்கள் சேந்தமங்கலத்தில் இருந்து ஆட்சி செய்தனர்.

    நாடாவர்

    கொடுங்களூரில் நாடாவர் என்ற பிரபுத்துவப் பெண்மணி ஒரு இந்துக் கோயிலையும் பள்ளியையும் வைத்திருந்தாள். கொடுங்களூர் கண்ணகி கோயில் சேர வம்சத்தின் குடும்பக் கோயிலாகும். நாடாவர் பெண்மணி தன் மூதாதையர் சொத்துக்களில் எஞ்சியவையை உடைமையாக வைத்திருந்தார்.

    போர்த்துகீசியர் வருகை

    போர்த்துகீசிய ஆய்வாளர் பெட்ரோ அல்வாரெஸ் கப்ரால் வாஸ்கோடகாமாவின் அடிச்சுவடுகளைப் பின்பற்றி பத்து கப்பல்கள், 1500 பேர் மற்றும் துப்பாக்கிகள் மற்றும் கத்திகளின் சிறந்த சேகரிப்புடன் கிழக்கு நோக்கி தனது பயணத்தைத் தொடங்கினார். அவர் 1500 ஆம் ஆண்டு டிசம்பரில் கொச்சிக்கு வந்தார். மிகக் குறுகிய காலத்தில், போர்த்துகீசியர்கள் மேற்குக் கடற்கரையில் மிகப்பெரிய சக்தியாக தங்களை நிலைநிறுத்திக் கொண்டனர்.

    போர்த்துகீசியர்கள் முதன்முதலில் வந்தபோது, ​​நகரம் சிறியதாகவும், அடக்கமாகவும் இருந்தது. வீடுகள் மண் சுவர்களாலும் கூரைகள் இலைகளாலும் கட்டப்பட்டிருந்தன. துளு-நேபாள நம்பியாத்ரி மன்னன் கூட புல்லால் ஆன பாயில் அமர்ந்திருந்தான். அரசன் இடுப்பில் சிறிய துணியை அணிந்திருந்தான், அவனது நாயர் படைவீரர்கள் கோவணங்களை மட்டுமே அணிந்திருந்தார்கள். போர்த்துகீசியர்கள் கொச்சியில் குடியேறினர், கோட்டைகள் மற்றும் தேவாலயங்களைக் கட்டினார்கள், பூர்வீகப் பெண்களை மணந்தனர் மற்றும் அவர்கள் மெஸ்டிகோஸ் என்று அழைக்கப்படும் கலப்பு இனத்தை உருவாக்கினர்.

    போர்ச்சுகீசியப் பிரபுத்துவத்தின் பிலிப் பெரெஸ்ட்ரெலோவுக்கும் கொடுங்களூரைச் சேர்ந்த பெண்மணியான டோனா பீட்ரிஸ் நாடாவருக்கும் அந்தக் காலத்தில் காதல் இருந்தது.

    கொச்சி துறைமுகத்தில் அகழ்வாராய்ச்சி

    பல நூற்றாண்டுகளுக்குப் பிறகு, 1920 ஆம் ஆண்டில், பிரிட்டிஷ் வில்லிங்டன் என்ற அகழ்வாராய்ச்சி கப்பலைக் கொண்டு கொச்சியின் முகத்துவாரத்தை தோண்டி எடுக்க முயன்றனர்.

    போர்த்துகீசிய சகாப்தத்தின் பல கல்லறைக் கற்கள் கடலில் இருந்து மீட்கப்பட்டன. ஒரு கல்லறைக் கல் சேதமடையாமல் இருந்தது: ஒரு பீடத்தின் மீது நிமிர்ந்து நிற்கும் ஒரு கம்பீரமான கிரானைட் தூண், போர்த்துகீசிய பிரபுத்துவம் பயன்படுத்திய சிக்கலான கோட்-ஆஃப்-ஆர்ம்ஸ் சின்னம் அதன் மேல் செதுக்கப்பட்டிரந்தது. 16 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் போர்த்துகீசிய எழுத்துக்களில் பொறிக்கப்பட்ட அலங்கார கல்வெட்டுகளுடன் இது இருந்தது. இருப்பினும், இந்த நினைவுச்சின்னம் கொச்சிக்கு வடக்கே உள்ள பண்டைய நகரமான கொடுங்கல்லூருக்கு அருகிலுள்ள ஒரு கிராமத்திலிருந்து வந்ததாக கருதப்பட்டது.

    நாடாவர் பெண்மணியால் நிறுவப்பட்ட கல்லறை

    ராஃபேல் மோரேரா - லிஸ்பனின் புதிய பல்கலைக்கழக வரலாற்றாசிரியர் ஸ்கிரிப்டைப் படித்து பெயர்களைப் புரிந்துகொண்டார். அப்படியே எஞ்சியிருக்கும் ஒரே தூணிலிருந்து தமிழாக்கம் பின்வருமாறு கூறுகிறது:

    “பெலிப் பெரெஸ்ட்ரெலோ டா மெஸ்கிதா, ஃபிடல்கோ [பிரபு] எங்கள் ஆண்டவரின் இல்லத்தின் ஃபிடல்கோ, டோனா பீட்ரிஸ் நாடாவரின் மசூதியின் [பள்ளி அல்லது வழிபாட்டுத் தலத்தின்] உறுதியான [உயர்ந்த] அவற்றில். மெஸ்ட்ரே எஸ்கோலா [பள்ளி ஆசிரியர்] மற்றும் அவரது விகாரி…”

    இந்த கல்வெட்டு கிறிஸ்டோபர் கொலம்பஸின் மருமகனுக்கும் சேர பரம்பரையை சேர்ந்த ஒரு பெண்ணுக்கும் இடையிலான காதல் மற்றும் திருமணத்தை விவரிக்கிறது.

    ஃபெலிப் பெரெஸ்ட்ரெலோ மற்றும் டோனா பீட்ரிஸ், என்ற மலையாள ‘நாட்டாவர்’ பெண்மணி தம் கணவரான அரச இரத்தம் கொண்ட போர்த்துகீசிய ஃபிடல்கோவிற்காக எழுப்பிய கல்வெட்டில் இந்த அரிய மற்றும் அசாதாரண குறிப்பில் அவர் வரலாறு குறிப்பிடப்படுகிறது.

    ReplyDelete
  34. கொலம்பஸின் மருமகனுக்கும் கடைசி சேர இளவரசிக்கும் இடையிலான காதல்


    பெரெஸ்ட்ரெல்லோவின் வம்சாவளி

    ஃபெலிப் பெரெஸ்ட்ரெலோ பிரபலமான மாலுமிகளின் குடும்பத்திலிருந்து வந்தவர். இன்று வடக்கு இத்தாலியில் உள்ள லோம்பார்டியில் உள்ள பியாசென்சா என்ற இடத்தில் இருந்து வந்த பிலிப்போ பல்லேஸ்ட்ரெல்லி என்பவரின் வம்சாவளியை அறியலாம். போர்த்துகீசிய மன்னரை மணந்த இளவரசி லியோனோர் டி அரகோனின் பரிவாரத்தில் 1437 இல் பல்லேஸ்ட்ரெல்லி லிஸ்பனுக்கு குடிபெயர்ந்தார்கள். அவரது சந்ததியினர் அறியப்பட்ட அனைத்து கடல்களிலும் பயணம் செய்தனர், போர்த்துகீசிய நீதிமன்றத்தில் உயர் பதவிகளை வகித்தனர், மேலும் தங்கள் சொந்த சின்னங்கள் மற்றும் பிரபுக்களின் பிற அடையாளங்களை கொண்டிருந்தனர்.

    பிலிப்போவின் மகன்களில் ஒருவரான பர்த்தோலோமியூ பெரெஸ்ட்ரெலோ, புதிதாக கண்டுபிடிக்கப்பட்ட அட்லாண்டிக் தீவான மாடீராவின் கேப்டனாகத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.

    பார்டோலோமியுவின் நான்காவது மனைவி இசபெல் மோனிஸின் மகள் பிலிபா மோனிஸ் பெரெஸ்ட்ரெலோ, கிறிஸ்டோபர் கொலம்பஸ் என்ற இத்தாலிய மாலுமியை மணந்தார்.

    பெரெஸ்ட்ரெலோக்கள் சிலர் கிழக்கே வந்து, கேப் ஆஃப் குட் ஹோப் முதல் கான்டன் வரையிலான பகுதியில் வர்த்தகம் மற்றும் கடல்வழியில் ஆதிக்கம் செலுத்தினர். அவர்களில் ஒருவரான மானுவல் டி மெஸ்கிடா பெரெஸ்ட்ரெலோ 1505 இல் கோவாவுக்கு வந்து 38 ஆண்டுகள் கிழக்குக் கடல்களைப் படித்து போர்த்துகீசியப் பேரரசை உருவாக்கினார். சிறந்த திறமையும் அனுபவமும் கொண்ட மாலுமியான அவர், மொரிஷியஸ், ரீயூனியன், ரோட்ரிக்ஸ், மயோட் மற்றும் கொமோரெஸ் போன்ற இந்தியப் பெருங்கடல் தீவுகளைக் கண்டுபிடித்தார்.

    மற்றொரு குடும்ப உறுப்பினர், ராஃபேல் பெரெஸ்ட்ரெலோ, கிழக்கு கடல் பகுதியில் நன்கு அறியப்பட்ட வர்த்தகர். 1511 இல் மலாக்காவைக் கைப்பற்றுவதில் அல்போன்சோ டி அல்புகெர்கிக்கு ராஃபேல் உதவினார். அவரது சகோதரர் பார்டோலோமியு மலாக்காவில் நிர்வாகியாக நியமிக்கப்பட்டார், அங்கு ராஃபேல் அவருடன் சென்றார்.

    பெரெஸ்ட்ரெலோ குலமானது போர்த்துகீசிய கடல் சக்தியை அதன் உச்சத்தில் உருவகப்படுத்தியது: மாடீராவின் முற்பிதா பார்த்தோலோமியு அட்லாண்டிக் கடலை ஆய்வு செய்தார், அவரது மருமகன் கிறிஸ்டோபர் கொலம்பஸ் அட்லாண்டிக் பெருங்கடலைக் கடந்து புதிய உலகத்தை அடைந்தார், மேலும் அவரது உறவினர் ராஃபேல் கான்டன் (குவாங்சோ) என்ற சீன துறைமுகத்திற்குள் நுழைந்த முதல் ஐரோப்பியரானார். பெரெஸ்ட்ரெலோ வம்சம் கிழக்கின் அனைத்து முக்கிய துறைமுகங்களிலும் ஆதிக்கம் செலுத்தியது - கோவா, கொச்சி, ஹோர்முஸ் மற்றும் மலாக்கா - உயர் பதவிகளை தக்க வைத்திருந்தது மற்றும் தனியார் வர்த்தகத்தின் பெரும்பகுதியைக் கட்டுப்படுத்தியது.

    ReplyDelete
  35. VILLARVETTOM KINGDOM

    Villarvattom or Villarvettom Kingdom was perhaps a subgroup and offshoot of imperial Tamil Villavar Chera dynasty of Kerala.The ancient Chera subgroups were Irumporai, Udhiyan, Veliar, Puraiyar etc.

    TULU INVASION

    After the fall of Later Chera Dynasty in Kodungaloor following  a Tulu invader called Banapperumal who attacked Kerala with a 350000 strong Nair army in 1120 AD, Chera Capital was shifted from Kodungaloor to Kollam. At Kannur a Matriarchal kingdom was founded by Tulu invader Banapperumal with his son Udayavarman Kolathiri as the first ruler. The persons who invaded Kerala were Banas from Tulunadu, Aryan and Nagas from Ahichatra, the capital of ancient Nepal. After this invasion the Villavar of Later Chera dynasty shifted their kingdom to Kollam.

    VILLARVATTOM KINGDOM

    At Cochin  however  a Chera clan called Villarvattom kingdom remained  and was ruling until mid 15th century. Villarvattom kingdom was alternatively called Udhaya Swaroopam indicating it's origins at Udhiyan subgroup of Villavars.

    MALIK KAFURS ATTACK

    In 1311 after the attack of Malik Kafur all the Tamil dynasties came to an end. Four Matriarchal Tulu-Nepalese kingdoms  were installed when Madurai Sultanate came to power in 1335 AD. Four Matriarchal kingdoms were VenadKolathiri, Samuthiri, Kochi and Attingal Rani at Venad.
    A Nambudiri dynasty which claimed to descent from Tulu invader Banapperumals sister who had been married to a Nambudiri, called Nambiadris were installed at rulers of Kochi Kingdom. Nairs and Nambudiris were migrants from from Ahichchhatra capital of ancient Nepal to Tulunad, Coastal Karnataka. After 1311 AD Kerala was ruled by Tulu-Nepalese people who practised Matruarchy, Polyandry and Naga worship. They talked with Nepalese vocabulary and wrote with Tigalari script(Tulu script).

    CONVERSION TO CHRISTIANITY

    The Villarvattom king perhaps converted to Christianity after 1338 AD. Mirabilia Descripta describes the events between 1329 to 1338 written by Jordanus Catalanus. Jordanus himself disappeared in 1330 AD. Since Jordanus did not mention the existence of Prestor John or any Christian kingdom in India the conversion of Villarvattom king might have occured after 1338 AD.

    LETTER TO POPE

    The Villarvattom King sent a letter to Pope seeking help from European Powers around 1350 AD through Edessa. Pope referred the letter to Portuguese King.

    ReplyDelete
  36. VILLARVETTOM KINGDOM

    CHENDANANGALAM

    Villarvattom kingdom ruled places  Cembil, Chendanangalam,  Paravur, Elangunnapuzha--Vypeen, Kumbalam, Coastal ernakulam, Udhayamperoor, Udayanapuram near Vaikkom. All these areas, in the laterdays became Christian strongholds. Villarvattom kingdom might have had atleast 1000 Sq. km area under its control in its heydays prior to 1450 AD. Villarvattom kingdom had its capital at Chendanangalam Kottayil Kovilakam until the establishment of Matriarchal kingdoms in Kerala after the invasion of Malik Kafur in 1311 AD.

    Laterdays it's capital was at Udhayamperoor. But the help came quite late. Portuguese reached Keralas coast nearly 150 yrs later at 1498. Europeans called the Villarvattom King Beliarte. Villarvattom kingdom faced attack from Samuthiris in mid fourteenth century as the Capital Chendanangalam was vulnerable to attack by sea.


    COCHIN KINGDOM

    Until 1335 AD the Perumbadappu Swaroopam ruled from Vanneri near Perumbadappu near the Ponnani lake in the Malappuram district. The Tulu-Nepalese kingdoms allied with the Madurai Sultanate and thus got the overlordship of Central and southern Kerala also. The Perumbadappu Swaroopam of Nambudiris then moved south from Vanneri to Vellarappalli and Palluruthi. South Palluruthi was renamed as Perumpadappu where Kochi kingdom was founded in 1335 AD. Perumpadappu Swaroopam or Cochin Kingdom had been founded by a Nambiadri dynasty after 1335 AD. They claimed descendency from a son born to Banapperumals sister Sridevi through a Nambudiri. Dharmadam king also was a son of her. Cochin kingdom was supported by matriarchal Nairs from coastal Karnataka, a subgroup of Tulu Bunts.

    SAMBANDAM

    The Nambuthiri rulers of Cochin might have gained right to keep Sambandam with the princesses and aristocracy of Villarvattom kingdom after 1335 AD. The Kozhikode Granthavari mentions Villarvattom country was a Vassal Christian outsider kingdom blood related to Kochi kings. This could have produced a group of Christians who claimed to be Nambuthiris

    DECLINE OF VILLARVATTOM KINGDOM AT CHENDANANGALAM

    In 1340 AD the Chendanangalam the capital of Villarvattom kingdom was attacked by a naval force with Arabs sent by Samuthiri which destroyed it. The capital was shifted to Udayamperoor.

    UDAYAMPEROOR

    Udayamperoor became the new capital after 1340 AD EMPEROR OF INDIA In 1439 AD Pope Eugene IV wrote an Apostolic Charter in Latin appointing Villarvattom king as the Emperor of India. Pope send envoys to Kerala with this letter who never reached Kerala.  Villarvattom king was a legend among Europeans that a powerful Christian King called Prestor John(Presbyter John) ruled India.

    LAST KING

    Syrian Christians claim that the last Villarvattom king Yakubs daughter Kirubavathy  alias Mariyam was married to a Cochin prince called Ramavarma  who had been converted to Christianity as Ittymani. Ittymani was arrested and thrown inside prison where he died. It is quite unlikely ad Kochi kings practiced Kootiruppu only in that era not a fixed marriage neither the conversion was possible. Some accounts mention that on Paliyath Achans mediation  the last princess Kirubavathy alias Mariyam  became a concubine of Cochin King and was converted to Hinduism.

    PALIATHU ACHAN

    Some Panickers from Villarvattam kingdom joined the Nairs and accepted the overlordship of Perumbadappu Swaroopam. A Panicker family was awarded the Chendanangalam area, and in the laterdays they were known as Paliyathu Achan in 1450 AD. Villarvattom kingdom was given to Paliyathu Achan. This dethroning of Villarvattom king is mentioned in Kokila Sandesam written by Kodungaloor Kunjukuttan Thampuran.  Paliyam dynasty ruled as kings until 1585 AD. Last king was Ramavarma and his son Paliyathu Komi Achan became the Prime minister of Cochin. By 1450s Cochin Kings completely captured all the land of Villarvattom except some areas near Udayamperoor. The Villarvattom chieftains were deprived of their royal status.

    ReplyDelete
  37. VILLARVATTOM KINGDOM PORTUGUESE PERIOD

    When Portuguese arrived in 1498 AD, Vasco Da Gama was presented with the sceptre and sword of Villarvattom king by Syrian Christians. A group of Christian's in the Nambuthiri attire with a topknot holy thread wearing a photo and a shawl over their shoulders were with them.They requested that a fort may be built at Udayamperoor their stronghold so that whole of Kerala can be brought under their control. Portuguese who expected a powerful Indian Christian king chose to ignore their request.

    VASCO DA GAMA

    The Villarvattom chieftains sought the assistance of Vasco Da Gama to assistance to regain their lost estates from the Cochin kingdom. Vasco Da Gama realised Villarvattom kings were nothing but petty feudal lords. Portuguese did nothing for the Villarvattom kings to regain territory. Chendanangalam Catholic Seminary and Vypeekotta Seminary where the third printing press after Goa and Cochin were started at the land owned by the Villarvattom dynasty.

    PANICKER ARMY

    The 150 Portuguese who came to Kerala could establish a powerful army almost immediately because the Panickers the traditional military trainers of Kerala joined Portuguese and eventually a Mestizo community was formed. The early Panicker could be from Villarvattom kingdom. A fort was built at Peringuzha near Muvattupuzha under the commandant of Vallickada Panickers. Soon Portuguese could control the local kingdoms with Christianised Panickers and Mestizos.

    MENEZES AND UDAYAMPERUR CHIEFTAINS

    In 1599 Arch Bishop Menezes wanted the Cochin king to convert to Christianity. But the Cochin king eluded him and offered Senior Villarvattom Chieftain to be raised to Thamban or Thamburan status so that Menezes could evangelise and convert him to Christianity. This again indicates Villarvattom kings were Hindus or not officially Christians. Joseph Simonius Assemanus in his Bibliotheca Orientalis mentions that since the last king became issue less Beliarte's kingdom passed from the Christians to Heathen kings  of Diamper. So in the same Villarvattam Royal family Christians ruled from Chendanangalam while their Hindu cousins ruled from Udayamperoor. But Menezes who met the senior member of the Villarvattom family says that they were deeply religeous Christians though they were not Catholics. Possibly  some of the Udayamperoor Villarvattom family were Nestorians while the others were Hindus.

    BAPTISM

    The Villarvattom King of Udayamperoor  was baptised at the Chendanangalam Seminary by Bishop Menezes as Villarvattom Thoma Rajavu. Probably he was the first Roman Catholic from the family.

    DUTCH PERIOD

    When Dutch came in 1653 once again the Villarvattom family now Catholics became dormant. The last king in Udayamperoor lineage was Raja Thoma who died in 1701 who was buried at Udayamperoor Pazhe Palli,  Old Church built by his ancestors.

    LATER VILLARVATTOM CHIEFTAINS

    Some Villarvattom chieftains existed until the 18th century.In 1713 according to Granthavari Villarvattom attacked and looted Adoor village. They destroyed the temple harassed the Brahmins and seized the boat of the temple.They removed Nedunganattu Nambidis achans  from power at Perumundamukku. Probably they had Dutch support. After this they disappeared from history..

    ReplyDelete
  38. Thus Villarvettom king in 1350 requested Pope to send an army to Kerala to support Villavar people of Villarvettom kingdom. Pope referred the letter to Portuguese king. But the Portuguese could send an expedition to India only in 1498 AD. Vasco Da Gama was reluctant to help and reinstate Villarvettom Kingdom. Portuguese soldiers married the local Tamil women of Cochin and produced a Mestizo Roman Catholics community. This Mestizo community merged with the Syrian Christian community. Thus people with Villavar-Nadar roots became Syrian Christians in the sixteenth century.

    ReplyDelete
  39. வில்லார்வெட்டம் இராச்சியம்

    வில்லார்வட்டம் அல்லது வில்லார்வெட்டம் இராச்சியம் ஒருவேளை கேரளாவின் தமிழ் வில்லவர் சேர வம்சத்தின் ஒரு துணைக்குழு மற்றும் கிளையாக இருக்கலாம். பண்டைய சேர துணைக்குழுக்கள் இரும்பொறை, உதியன், வேளியர், புறையர் போன்றவை.

    துளு படையெடுப்பு

    கிபி 1120 இல் 350000 பலமான நாயர் படையுடன் கேரளாவைத் தாக்கிய பாணப்பெருமாள் என்ற துளு படையெடுப்பாளரைத் தொடர்ந்து கொடுங்களூரில் பிற்கால சேர வம்சத்தின் வீழ்ச்சிக்குப் பிறகு, சேர தலைநகரம் கொடுங்களூரில் இருந்து கிபி 1102 இல் கொல்லத்திற்கு மாற்றப்பட்டது.
    கண்ணூரில் துளு படையெடுப்பாளர் பாணப்பெருமாள் அவரது மகன் உதயவர்மன் கோலத்திரியை முதல் ஆட்சியாளராகக் கொண்டு ஒரு தாய்வழி சாம்ராஜ்யம் கபி 1156 இல் நிறுவப்பட்டது. கேரளாவை ஆக்கிரமித்தவர்கள் துளுநாட்டைச் சேர்ந்த பாணர்கள், ஆரியர்கள் மற்றும் பண்டைய நேபாளத்தின் தலைநகரான அஹிச்சத்ராவைச் சேர்ந்த நாகர்கள்(நாயர்கள்). இந்தப் படையெடுப்பிற்குப் பிறகு, பிற்கால சேர வம்சத்தின் வில்லவர் தங்கள் அரசை கொல்லத்திற்கு மாற்றினர்.

    வில்லார்வட்டம் இராச்சியம்

    எனினும் கொச்சியில்  வில்லார்வட்டம் என்றழைக்கப்படும் சேர குலத்தினர் 15ஆம் நூற்றாண்டின் நடுப்பகுதி வரை ஆட்சி செய்து வந்தனர். வில்லார்வட்டம் இராச்சியம் உதய ஸ்வரூபம் என்று அழைக்கப்பட்டிருந்தது, இது வில்லவர்களின் உதியன் சேரலாதன் துணைக்குழுவில் தோன்றியதைக் குறிக்கிறது. உதியன் சேரலாதன் வம்சம் குட்டநாட்டில் இருந்து கேரளாவை ஆண்டவர்கள்.

    மாலிக் காஃபூரின் தாக்குதல்

    1311 இல் மாலிக் காஃபூரின் தாக்குதலுக்குப் பிறகு அனைத்து தமிழ் வம்சங்களும் முடிவுக்கு வந்தன. கிபி 1335 இல் மதுரை சுல்தானகம் ஆட்சிக்கு வந்தபோது நான்கு தாய்வழி துளு-நேபாள ராஜ்ஜியங்கள் நிறுவப்பட்டன. கோலத்திரி, சாமுத்திரி, கொச்சி மற்றும் வேணாட்டில் உள்ள ஆற்றிங்கல் ராணி ஆகிய நான்கு தாய்வழி அரசுகள்.


    துளு படையெடுப்பாளர் பாணப்பெருமாளின்
    சகோதரியின் வம்சாவளியைச் சேர்ந்த ஒரு நம்பூதிரி வம்சம் கொச்சி இராச்சியத்தில் ஆட்சியாளர்களானார். நாயர்களும் நம்பூதிரிகளும் பண்டைய நேபாளத்தின் அஹிச்சத்திராவின் தலைநகரிலிருந்து கடலோர கர்நாடகாவின் துளுநாட்டுக்கு குடியேறியவர்கள். கி.பி 1311க்குப் பிறகு கேரளாவை துளு-நேபாள மக்கள் ஆட்சி செய்தனர், அவர்கள் தாய்வழி , பலகணவருடைமை
    மற்றும் நாக வழிபாட்டைக் கடைப்பிடித்தனர். அவர்கள் நேபாள சொற்களஞ்சியத்துடன் பேசினார்கள் மற்றும் திகளரி எழுத்துக்களில் (துளு எழுத்து) எழுதினார்கள்.

    கிறிஸ்துவ மதத்திற்கு மாறுதல்

    வில்லார்வட்டம் மன்னர் கி.பி 1338க்குப் பிறகு கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாறியிருக்கலாம். ஜோர்டானஸ் கேடலனஸ் எழுதிய 1329 முதல் 1338 வரையிலான நிகழ்வுகளை மிராபிலியா டிஸ்கிரிப்டாவில் விவரிக்கிறார். ஜோர்டானஸ் கிபி 1330 இல் காணாமல் போனார். ஜோர்டானஸ் ப்ரெஸ்டர் ஜான் அல்லது இந்தியாவில் எந்த கிறிஸ்தவ ராஜ்ஜியமும் இருப்பதைக் குறிப்பிடாததால் வில்லார்வட்டம் மன்னரின் மதமாற்றம் கி.பி 1338 க்குப் பிறகு நிகழ்ந்திருக்கலாம்.

    போப்பிற்கு கடிதம்

    வில்லார்வட்டம் மன்னர் எடெசா மூலம் கி.பி 1350 இல் ஐரோப்பிய சக்திகளிடம் இருந்து உதவி கோரி போப்பிற்கு கடிதம் அனுப்பினார். போப் அந்த கடிதத்தை போர்த்துகீசிய மன்னருக்கு அனுப்பினார்.

    ReplyDelete
  40. வில்லார்வெட்டம் இராச்சியம்

    சேந்தமங்கலம்

    வில்லார்வட்டம் பேரரசு ஆட்சி செய்த இடங்கள்  செம்பில், சேந்த மங்கலம்,  பறவூர், இளங்குன்னப்புழா--வைப்பீன், கும்பளம், கடலோர எர்ணாகுளம், உதயம்பேரூர், வைக்கம் அருகே உதயனாபுரம். இந்தப் பகுதிகள் அனைத்தும் பிற்காலத்தில் கிறிஸ்தவர்களின் கோட்டைகளாக மாறின. வில்லார்வட்டம் சாம்ராஜ்யம் . கி.பி. 1450க்கு முந்தைய அதன் உச்சக்கட்டத்தில் அதன் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த குறைந்தது 1000 ச.கி.மீ. கி.பி 1311 இல் மாலிக் காஃபூரின் படையெடுப்பிற்குப் பிறகு கேரளாவில் தாய்வழி அரசுகள் நிறுவப்படும் வரை வில்லார்வட்டம் இராச்சியத்திற்கு சேந்தமங்கலம் கோட்டையில் கோவிலகத்தில் அதன் தலைநகர் இருந்தது.


    பிற்காலத்தில் இதன் தலைநகரம் உதயம்பேரூரில் இருந்தது. ஆனால் உதவி மிகவும் தாமதமாக வந்தது. போர்த்துகீசியர்கள் 150 ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு 1498 இல் கேரளக் கடற்கரையை அடைந்தனர். ஐரோப்பியர்கள் வில்லார்வட்டம் மன்னரை பெலியார்ட்டே என்று அழைத்தனர். பதினான்காம் நூற்றாண்டின் மத்தியில் தலைநகர் சேந்தமங்கலம் கடல் தாக்குதலுக்கு ஆளாகக்கூடியதாக இருந்ததால் வில்லார்வட்டம் இராச்சியம் சாமுத்திரிகளின் மற்றும் அராபியர்களின் தாக்குதலை 1340 ல் எதிர்கொண்டது.


    கொச்சி அரசு

    கி.பி 1335 வரை மலப்புறம் மாவட்டத்தில் பொன்னானி ஏரிக்கு அருகில் உள்ள பெரும்படப்புக்கு அருகிலுள்ள வன்னேரியில் இருந்து பெரும்படப்பு ஸ்வரூபம் ஆட்சி செய்தது. துளு-நேபாள ராஜ்ஜியங்கள் மதுரை சுல்தானகத்துடன் கூட்டணி அமைத்து மத்திய மற்றும் தெற்கு கேரளாவின் ஆதிக்கத்தையும் பெற்றன. நம்பூதிரிகளின் பெரும்படப்பு ஸ்வரூபம் பின்னர் வன்னேரியிலிருந்து வெள்ளாப்பள்ளி மற்றும் பள்ளுருத்திக்கு தெற்கே நகர்ந்தது. கி.பி 1335 இல் கொச்சி இராச்சியம் நிறுவப்பட்ட போது தென் பள்ளுருத்தி பெரும்படப்பு என மறுபெயரிடப்பட்டது. பெரும்படப்பு ஸ்வரூபம் என்ற கொச்சி இராச்சியம் கிபி 1335 க்குப் பிறகு நம்பியாத்ரி வம்சத்தால் நிறுவப்பட்டது. அவர்கள் ஒரு நம்பூதிரி மூலம் பாணப்பெருமாள் சகோதரி ஸ்ரீதேவிக்கு பிறந்த ஒரு மகனிடமிருந்து தம் வம்சாவளியைக் கோரினர். தர்மடம் அரசனாகிய மகாபலி அவளுக்கு ஒரு மகன். கொச்சி இராச்சியம் துளு பண்டு சாதியின் துணைக் குழுவான கடலோர கர்நாடகத்தைச் சேர்ந்த தாய்வழி நாயர்களால் ஆதரிக்கப்பட்டது.

    சம்பந்தம்

    கொச்சியின் நம்பூதிரி ஆட்சியாளர்கள், கி.பி.1335க்குப் பிறகு வில்லார்வட்டம் இராச்சியத்தின் இளவரசிகளுடன் சம்பந்தத்தை வைத்திருக்கும் உரிமையைப் பெற்றிருக்கலாம். கோழிக்கோடு கிரந்தாவரியில் வில்லார்வட்டம் நாடு கொச்சி மன்னர்களுடன் இரத்தசம்பந்தமுள்ள தொடர்புடைய ஒரு அடிமை கிறிஸ்தவ வெளிநாட்டவர்களின் ராஜ்ஜியமாக இருந்தது என்று குறிப்பிடுகிறது. இந்த நம்பூதிரிகளுக்கும் கிறிஸ்தவ இளவரசிகளுக்கும் சம்பந்தம் மூலம் பிறந்தவர்கள் தாம் கிறிஸ்தவ நம்பூதிரிகள் என்று கூறியிருக்லாம். கி.பி. 1335க்குப் பிறகு நம்பூதிரிகள் மற்ற கிறிஸ்தவ உன்னத குடும்பங்களைச் சேர்ந்த பெண்களுடன் சம்பந்தம் வைத்திருந்திருக்கலாம்

    இது நம்பூதிரி என்று கூறிக்கொள்ளும் ஒரு கிறிஸ்தவக் குழுவை உருவாக்கியிருக்கலாம்

    சேந்தமங்கலத்தில் வில்லார்வட்டம் இராச்சியத்தின் வீழ்ச்சி

    கிபி 1340 இல் வில்லார்வட்டம் இராச்சியத்தின் தலைநகரான சேந்தமங்கலம் சாமுத்திரியால் அனுப்பப்பட்ட அரேபியர்களைக் கொண்ட கடற்படையால் தாக்கப்பட்டு அதை அழித்தது. தலைநகர் உதயம்பேரூருக்கு மாற்றப்பட்டது.

    உதயம்பேரூர்

    1340 கி.பி. இந்தியப் பேரரசருக்குப் பிறகு உதயம்பேரூர் புதிய தலைநகராக மாறியது. கேரளாவிற்கு ஒருபோதும் சென்றடையாத இந்தக் கடிதத்துடன் போப் தூதர்களை கேரளாவிற்கு அனுப்பினார். வில்லார்வட்டம் மன்னன், பிரஸ்டர் ஜான் (பிரஸ்பைட்டர் ஜான்) என்று அழைக்கப்படும் ஒரு சக்திவாய்ந்த கிறிஸ்தவ மன்னன் இந்தியாவை ஆண்டதாக ஐரோப்பியர்கள் மத்தியில் ஒரு புராணக்கதை உண்டாகியது.

    கடைசி மன்னர்

    கடைசி வில்லார்வட்டம் மன்னர் யாகூப் மகள் கிருபாவதி  என்றழைக்கப்பட்ட மரியம், கொச்சி இளவரசர் ராமவர்மாவை திருமணம் செய்து கொண்டார் என்று சிரியன் கிறிஸ்தவர்கள் கூறுகின்றனர். அவர் கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாறி இட்டிமாணி என்று அறியப்பட்டார். இட்டிமாணி கைது செய்யப்பட்டு சிறையில் அடைக்கப்பட்டார், அங்கு அவர் இறந்தார். அந்தக் காலத்தில் கொச்சி மன்னர்கள் கூட்டிருப்பு அதாவது துணைமனைவி வழக்கத்தை மேற்கொண்டிருக்க வாய்ப்புகள் குறைவு. சில பதிவுகள் பாலியத்து அச்சனின் மத்தியஸ்தத்தின் பேரில்  கடைசி இளவரசி கிருபாவதி அல்லது மரியம்  கொச்சி மன்னரின் மறுமனைவியாகி இந்து மதத்திற்கு மாற்றப்பட்டதாகக் குறிப்பிடுகிறது.

    ReplyDelete
  41. வில்லார்வெட்டம் இராச்சியம்

    பாலியத்து அச்சன்

    வில்லார்வட்டம் சமஸ்தானத்தைச் சேர்ந்த சில பணிக்கர்களும் நாயர்களுடன் சேர்ந்து பெரும்படப்பு ஸ்வரூபத்தின் மேலாதிக்கத்தை ஏற்றுக்கொண்டனர். ஒரு பணிக்கர் குடும்பத்திற்கு சேந்தமங்கலம் பகுதி வழங்கப்பட்டது, பின்னர் அவர்கள் கி.பி 1450 இல் பாலியத்து அச்சன் என்று அழைக்கப்பட்டனர். வில்லார்வட்டம் ராஜ்ஜியம் பாலியத்து அச்சனுக்கு வழங்கப்பட்டது. கொடுங்களூர் குஞ்சுக்குட்டன் தம்புரான் எழுதிய கோகில சந்தேசத்தில் வில்லார்வட்டம் மன்னனின் இந்த அரியணைப் பதவி பறிக்கப்பட்டது கூறப்படுகிறது. கிபி 1585 வரை பாலியம் வம்சத்தினர் மன்னர்களாக ஆட்சி செய்தனர். கடைசி மன்னர் ராமவர்மா மற்றும் அவரது மகன் பாலியத்து கோமி அச்சன் கொச்சியின் பிரதமரானார். 1450 களில் கொச்சி மன்னர்கள் உதயம்பேரூருக்கு அருகிலுள்ள சில பகுதிகளைத் தவிர வில்லார்வட்டம் முழுவதையும் முழுமையாகக் கைப்பற்றினர். வில்லார்வட்டம் தலைவர்கள் அரச அந்தஸ்தை இழந்தனர்.

    வில்லார்வட்டம் அரசு போர்ச்சுகீசியரின் காலம்

    கிபி 1498 இல் போர்த்துகீசியர்கள் வந்தபோது, ​​​​வாஸ்கோடகாமாவுக்கு சிரிய கிறிஸ்தவர்களால் வில்லார்வட்டம் மன்னரின் செங்கோல் மற்றும் வாள் வழங்கப்பட்டது. நம்பூதிரி உடையில், தோளில் சால்வை அணிந்து, குடையும் ஏந்தியபடி, நம்பூதிரி உடையில், கிறிஸ்தவர்கள் குழு ஒன்று வாஸ்கோடகாமாவை சந்தித்தது. கேரளா முழுவதையும் தங்கள் கட்டுப்பாட்டுக்குள் கொண்டு வர, தங்களின் கோட்டையான உதயம்பேரூரில், கோட்டை கட்ட வேண்டும் என, கோரிக்கை விடுத்தனர். ஒரு சக்திவாய்ந்த இந்திய கிறித்துவ மன்னரை எதிர்பார்த்த போர்த்துகீசியர்கள் அவர்களின் கோரிக்கையை நிராகரித்தனர்.

    வாஸ்கோ டா காமா

    வில்லார்வட்டம் தலைவர்கள் கொச்சி இராச்சியத்தில் இருந்து இழந்த தங்கள் நிலங்களை மீட்க வாஸ்கோடகாமாவின் உதவியை நாடினர். வில்லார்வட்டம் மன்னர்கள் குட்டி நிலப்பிரபுக்கள் என்பதை வாஸ்கோடகாமா உணர்ந்தார். போர்த்துகீசியர்கள் வில்லார்வட்டம் மன்னர்கள் தங்கள் பிரதேசத்தை மீட்டெடுக்க எதுவும் செய்யவில்லை. சேந்தமங்கலம் கத்தோலிக்க செமினரி மற்றும் வைபீகோட்டா செமினரி ஆகியவை வில்லார்வட்டம் வம்சத்திற்கு சொந்தமான நிலத்தில் கட்டப்பட்டு அங்கேகோவா மற்றும் கொச்சினுக்கு அடுத்தபடியாக மூன்றாவது அச்சகம் தொடங்கப்பட்டது.

    பணிக்கர் இராணுவம்

    கேரளாவிற்கு வந்த 150 போர்த்துகீசியர்கள் ஒரு சக்திவாய்ந்த இராணுவத்தை உடனடியாக நிறுவ முடிந்தது, ஏனெனில் கேரளாவின் பாரம்பரிய இராணுவ பயிற்சியாளர்களான பணிக்கர்கள் போர்த்துகீசியருடன் சேர்ந்து இறுதியில் ஒரு மெஸ்டிசோ சமூகம் உருவாக்கப்பட்டது. ஆரம்பகால பணிக்கர்கள் வில்லார்வட்டம் இராச்சியத்தைச் சேர்ந்தவர். மூவாற்றுப்புழா அருகே உள்ள பெரிங்குழாவில் தளபதிகளான வள்ளிக்கடப் பணிக்கர்களின் கீழ் ஒரு கோட்டை கட்டப்பட்டது. விரைவில் போர்த்துகீசியர்கள் உள்ளூர் ராஜ்ஜியங்களை கிறிஸ்தவமயமாக்கப்பட்ட பணிக்கர்களையும் மெஸ்டிசோக்களையும் கொண்டு கட்டுப்படுத்தினர். வள்ளிக்கடைப் பணிக்கர்கள் இனத்தால் நாடார்கள் ஆவர்.

    மெனசஸ் மற்றும் உதயம்பேரூர்

    1599 இல் கொச்சி மன்னர் கிறிஸ்துவ மதத்திற்கு மாற வேண்டும் என்று பேராயர் மெனெசஸ் விரும்பினார். ஆனால் கொச்சி மன்னர் அவரைத் தவிர்த்துவிட்டு, மூத்த வில்லார்வட்டம் தலைவரை தம்பான் அல்லது தம்புரான் அந்தஸ்துக்கு உயர்த்த முன்வந்தார், இதனால் மெனெசஸ் அவரை கத்தோலிக்க கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாற்றினார். வில்லார்வட்டம் மன்னர்கள் இந்துக்கள் அல்லது அதிகாரப்பூர்வமாக கிறிஸ்தவர்கள் அல்ல என்பதை இது மீண்டும் குறிக்கிறது. ஜோசப் சிமோனியஸ் அசெமனஸ் தனது பைப்ளியோதீக்கா ஓரியன்றாலிஸ் இல் குறிப்பிடுகையில், கடைசி அரசருக்கு ஆண் வாரிசு இல்லாதலால், பெலியார்தே ராஜ்யம் கிறிஸ்தவர்களிடமிருந்து டயம்பரின் கிறிஸ்தவர் அல்லாத மன்னர்களுக்குச் சென்றது என்று. எனவே அதே வில்லார்வட்டத்தில் அரச குடும்பத்தைச் சேர்ந்த கிறிஸ்தவர்கள் சேந்தமங்கலத்தில் இருந்தும், அவர்களின் இந்து உறவினர்கள் உதயம்பேரூரில் இருந்தும் ஆட்சி செய்தனர். ஆனால் வில்லார்வட்டம் குடும்பத்தின் மூத்த உறுப்பினரைச் சந்தித்த மெனெசஸ் அவர்கள் கத்தோலிக்கர்கள் இல்லையென்றாலும் ஆழ்ந்த மத நம்பிக்கை கொண்ட கிறிஸ்தவர்கள் என்று கூறுகிறார். உதயம்பேரூர் வில்லார்வட்டம் குடும்பத்தில் சிலர் நெஸ்டோரியர்களாகவும், மற்றவர்கள் இந்துக்களாகவும் இருந்திருகலாம்.

    ஞானஸ்நானம்

    1599இல் உதயம்பேரூரின் வில்லார்வட்டம் மன்னர்  சேந்தமங்கலம் செமினரியில் பிஷப் மெனெசஸால் வில்லார்வட்டம் தோம ராஜாவு என ஞானஸ்நானம் பெற்றார். ஒருவேளை அவர் குடும்பத்தில் இருந்து முதல் ரோமன் கத்தோலிக்கராக இருக்கலாம்.

    ReplyDelete
  42. வில்லார்வெட்டம் இராச்சியம்

    டச்சு காலம்

    1653 இல் டச்சுக்காரர்கள் வந்தபோது வில்லார்வட்டம் குடும்பம் கத்தோலிக்கர்களாயதினால் செயலிழந்தனர். உதயம்பேரூர் பரம்பரையின் கடைசி மன்னர் ராஜா தோமா ஆவார், அவர் 1701 இல் இறந்தார், அவர் தனது முன்னோர்களால் கட்டப்பட்ட பழைய தேவாலயமான உதயம்பேரூர் பழே பள்ளியில் அடக்கம் செய்யப்பட்டார்.

    பிற்கால வில்லார்வட்டம் தலைவர்கள்

    சில வில்லார்வட்டம் தலைவர்கள் 18 ஆம் நூற்றாண்டு வரை இருந்தனர். கிரந்தாவரியின் படி 1713 இல் வில்லார்வட்டம் அடூர் கிராமத்தைத் தாக்கி சூறையாடியது. அவர்கள் கோயிலை அழித்து, பிராமணர்களைத் துன்புறுத்தி, கோயிலின் படகைக் கைப்பற்றினர். பெருமுண்டமுக்கில் இருந்த நெடுங்கநாட்டு நம்பிடி அச்சன்களை அதிகாரத்திலிருந்து அகற்றினர். அவர்களுக்கு டச்சு ஆதரவு இருந்திருக்கலாம். அதன் பிறகு அவர்கள் வரலாற்றில் இருந்து மறைந்தனர்.

    வில்லார்வெட்டம் வம்சத்தின் வேர்கள்.

    சங்க காலத்தில் உதியன் சேரலாதன் வம்சம் குட்டநாட்டில் இருந்து ஆட்சி செய்தது. வேம்பநாட்டுக் காயலுக்கு அருகிலுள்ள உதயனாபுரம், உதியன் சேரலாதன் வழித்தோன்றல்களின் தலைநகராக இருந்திருக்கலாம். பிற்காலத்தில் உதயம்பேரூர் மற்றும் சேந்தமங்கலம் ஆகியவை வில்லார்வெட்டம் சமஸ்தானத்தின் தலைநகரங்களாக விளங்கின. உதய ஸ்வரூபம் என்பது வில்லவர்களின் வில்லார்வெட்டம் வம்சத்தின் மாற்றுப் பெயராகும்.

    ReplyDelete
  43. LAST VILLAVAR CAPITALS

    KERALA VILLAVAR MIGRATION

    Villavar migrated from Kodungaloor to Kollam in 1102 AD.

    Kerala Villavar moved further south to Trivandrum and Kanyakumari after 1314 AD and established their capital at Kottaiyadi near Kanyakumari and Cheranmadevi.
    The ancient Villavar Capital Iranial (Hiranya Simha Nallur) had been occupied by the Ay dynasty.

    CHERANMADEVI

    At Cherannadevi Kerala Villavars built another fort. This served as capital of Jayasimhavamsam between 1383 AD to 1444 AD.

    KOTTAIYADI

    Kottaiyadi is mentioned in the oral traditions where a fort existed. Kottaiyadi was a last Chera fort. When Rama Varma, a Venad ruler wanted to marry a princess from Kottaiyadi they refused. The old saying that 'Nadalum Ramavanmanukkum Nadarkal kulathil Penn kodom' is based on this incidence.

    நாடாளும் ராமவன்மனுக்கும் நாடார்கள் குலத்தில் பெண் கொடோம்.

    The Tulu-Ai matriarchal king Ramavarma ruled Venad with Kuzhithurai as capital at 1610 AD. This fort was destroyed by Venad kings after 1610 AD.

    VILLAVAR MIGRATION TO VENAD FROM TAMILNADU

    Following the Pandyan defeat a Pandyan clan accepted the Suzernity of Vijayanagara Naickers and started ruling from Tenkasi. Other Chola and Pandyan dynasties moved to south.

    Tulu and Tamil Villavar mixed kingdoms
    Between 1383 to 1595 AD Tulu Matriarchal kingdom mixed with Tamil Cherai kingdom. Tamil Cherai kingdom was supported by Villavar warriors.
    Villavar capitals were Kottaiyadi, Cheranmadevi, Kallidaikurichi, Ambasamudram and Kalakkadu.

    KALAKKADU

    A Chola family built a fort at Kalakkadu. Kalakkadu was the capital of Jayasimhavamsam from 1516 AD to 1595 AD.

    Tulu-Cherai ruler BOOTHALA VEERA SRI VEERA UDAYAMARTHANDA VARMA (பூதல வீர ஶ்ரீ வீர உதய மார்த்தாண்ட வர்மா)(1516 AD to 1535 AD) by marrying Chola princess called himself
    VENTRU MANKONDA BOOTHALA VEERAN
    (வென்று மண்கொண்ட பூதல வீரன்)
    PULIMARTHANDAN(புலி மார்த்தாண்டன்).
    Capital: Kalakkadu

    Married Chola Princess Cholakulavalli (சோழகுலவல்லி) at Kalakkadu. Kalakkadus alternative name was Cholakulavalli puram. Kalakkadu kingdom was called Mullinadu. He was ruler of Jetunganadu (Kollam).

    Writ to redress the grievances of NADARS between PARAII and THOVALA mountains.

    Tax relief for Christian Paravar.
    Grant to Jain temple Nagercoil
    Defeated by Vijayanagar generalissimo, SALAKARAJA Chinna TIRUMALAYYADEVA defeated Bhuthalaveera at Tamraparni 1535 AD. Forced to surrender all the Pandya territories that he had previously won, and reduced to the position of a VASSAL of the VIJAYANAGAR EMPIRE.


    KALLIDAIKURICHI AND AMBASUMUDRAM

    Pandiyas who migrated to south built fortifications at Kallidaikurichi and Ambasamudram. Kallidaikurichi was the capital of Jayasimha Vamsham between 1444 AD to 1484 AD).

    TENKASI PANDYAS

    Tenkasi Pandyas however vehemently opposed the occupation by Venads Tulu-Cherai rule. Tenkasi Pandyas preferred to be tributary of Vijayanagara Naickers.


    END OF VILLAVAR KINGDOMS

    In 1610 AD the Portuguese planted a Brahmin dynasty from Vellarappalli in the Kochi kingdom.

    Pooram Tirunal of Attingal Nambirattiyar Ammai became Attingal Rani.

    VEERA RAVI VARMA REVATI TIRUNAL KULASEKHARA PERUMAL (1610 AD to 1662 AD) was the first Brahmin king of Venad
    A Brahmin prince from Vellaappalli called Kochuraman Unni Pandarathil was adopted in 1630 AD.

    DESTRUCTION OF VILLAVAR KINGDOMS

    All the Villavar forts were erased to ground after 1610 AD.
    Cherai, Ay, Chera, Chola, Pandyan dynasties came to an end.
    Tenkasi Pandyan dynasty also ended shortly.

    ________________________________________

    ReplyDelete
  44. கடைசி வில்லவர் தலைநகரங்கள்

    துளு மற்றும் தமிழ் வில்லவர் கலப்பு அரசுகள்

    கி.பி 1383 முதல் 1595 வரையிலான காலப்பகுதியில் தமிழ்ச் சேராய் இராச்சியத்துடன் கலந்த துளு தாய்வழி இராச்சியம் வேணாட்டை ஆண்டது. தமிழ்ச் சேராய் அரசை வில்லவர் வீரர்கள் ஆதரித்தனர்.
    வில்லவர் தலைநகரங்கள் கோட்டையடி, சேரன்மாதேவி, கல்லிடைக்குறிச்சி, அம்பாசமுத்திரம் மற்றும் களக்காடு என்பவை.

    களக்காடு

    களக்காடு என்ற இடத்தில் ஒரு சோழர் குடும்பம் கோட்டை கட்டியது. களக்காடு ஜெயசிம்மவம்சத்தின் தலைநகராக கி.பி.1516 முதல் கி.பி.1595 வரை இருந்தது.

    துளு-சேராய் ஆட்சியாளர் பூதல வீர ஸ்ரீ வீர உதயமார்த்தாண்ட வர்மா (கி.பி. 1516 முதல் கி.பி. 1535 வரை) சோழ இளவரசியை திருமணம் செய்து கொண்டார். தமது தலைநகரத்தை களக்காட்டிற்கு மாற்றினார்.

    பட்டங்கள்
    வென்று மண்கொண்ட பூதல வீரன்
    புலி மார்த்தாண்டன்
    தலைநகரம்: களக்காடு

    சோழ இளவரசி சோழகுலவல்லியை திருமணம் செய்தார்

    களக்காட்டின் மாற்றுப் பெயர் சோழகுலவல்லி புரம். களக்காடு இராச்சியம் முள்ளிநாடு என்று அழைக்கப்பட்டது. பூதல வீர உதயமார்த்தாண்ட வர்மா ஜேதுங்கநாட்டின் (கொல்லம்) ஆட்சியாளராக இருந்தார்.

    பாறை மற்றும் தோவாளை மலைகளுக்கு இடையே உள்ள நாடார்களின் குறைகளை நிவர்த்தி செய்ய கல்வெட்டு வைத்தார்.

    கிறிஸ்தவ பரவருக்கு வரிச் சலுகை கொடுத்தார்.
    நாகர்கோவில் ஜெயின் கோவிலுக்கு மானியம் வழங்கினார்.
    விஜயநகர படைத்தலைவனாகிய சலகராஜா சின்ன திருமலையதேவா பூதலவீரனை தாமிரபரணி கரையில் கிபி 1535 இல் தோற்கடித்தார். அவர் முன்பு வென்ற அனைத்து பாண்டிய பிரதேசங்களையும் சரணடைய வேண்டிய கட்டாயம் ஏற்பட்டது, மேலும் விஜயநகரப் பேரரசின் கீழ் அடிமை நிலைக்கு தள்ளப்பட்டார்.

    கல்லிடைக்குறிச்சி மற்றும் அம்பாசமுத்திரம்

    தெற்கே குடியேறிய பாண்டியர்கள் கல்லிடைக்குறிச்சி மற்றும் அம்பாசமுத்திரம் ஆகிய இடங்களில் கோட்டைகளைக் கட்டினார்கள். கல்லிடைக்குறிச்சி ஜெயசிம்ம வம்சத்தின் தலைநகராக கி.பி 1444 முதல் கிபி 1484 வரை இருந்தது).

    தென்காசி பாண்டியர்கள்

    இருப்பினும் தென்காசி பாண்டியர்கள் வேணாட்டின் துளு-சேராய் ஆட்சியின் ஆக்கிரமிப்பை கடுமையாக எதிர்த்தனர். தென்காசி பாண்டிய நாடு மதுரை நாயக்கர் சாம்ராஜ்யத்தின் அடிமை நாடாக மாறியது

    வில்லவர் ராஜ்ஜியங்களின் முடிவு

    கி.பி 1610 இல் போர்த்துகீசியர்கள் கொச்சி இராச்சியத்தில் உள்ள வெள்ளாரப்பள்ளியிலிருந்து ஒரு பிராமண வம்சத்தை வேணாட்டின் ஆட்சியாளர்களாக உருவாக்கினர்.

    பிராமண ராணி பூரம் திருநாள் ஆற்றிங்கல் நம்பிராட்டியார் அம்மை என்ற திருநாமத்துடன் ஆற்றிங்கல் ராணி ஆனார்.

    வீரரவி வர்ம ரேவதி திருநாள் குலசேகரப் பெருமாள் (கி.பி. 1610 முதல் கி.பி. 1662 வரை) வேணாட்டின் முதல் பிராமண அரசர்.
    கொச்சி வெள்ளாரப்பள்ளியில் இருந்து கொச்சுராமன் உண்ணி பண்டாரத்தில் என்ற பிராமண இளவரசன் கி.பி 1630 இல் மீண்டும் தத்தெடுக்கப்பட்டார்.

    வில்லவர் ராஜ்ஜியங்களின் அழிவு

    கி.பி.1610க்குப் பிறகு வில்லவர் கோட்டைகள் அனைத்தும் அழிக்கப்பட்டன.
    சேர, ஆய், சேர, சோழ, பாண்டிய வம்சங்கள் முடிவுக்கு வந்தன.
    தென்காசி பாண்டிய வம்சமும் விரைவில் முடிவுக்கு வந்தது.

    வில்லவரின் வீழ்ச்சி

    1750 வரை வில்லவர் வீரர்கள் தங்கள் முன்னாள் எதிரிகளான திருவிதாங்கூரின் துளு-நேபாள மன்னர்களுக்கு கூலிப்படையாக பணியாற்றினர். இந்தக் காலகட்டத்திற்குப் பிறகு ஒரு காலத்தில் சேர, சோழ, பாண்டிய அரசுகளை ஆண்ட வில்லவர்கள் கீழ்நிலைக்கு தள்ளப்பட்டனர்.

    ReplyDelete
  45. ARTHUNKAL VELUTHACHAN AND LORD AYYAPPAN

    In the early 17th century under the leadership of Ayyappan the Pandyan prince of Pandalam people of diverse ethnicities and religions joined together and defeated the Naicker army. Thirumalai Naicker of Madurai had sent a plundering army led by Udayanan a Maravar chieftain and a robber in 1623 AD. Udayanan and his army were defeated and killed after 17 years of struggle.

    ARTHUNKAL CHURCH

    St. Andrew's Basilica, Arthunkal is situated at Arthunkal at Cherthala in Kerala at a seashore, facing Arabian sea. Arthunkal Church was built in the Portuguese period in the early sixteenth century. It was rebuilt in 1584 by an Italian Jesuit priest called Vicar Jacomo Fenicio. Devotees called him "Arthunkal Veluthachan". Rev. Fr. Giacomo Fenicio (1558 AD - 1632 AD), was the first european missionary to study Hinduism to write articles and books about Hinduism in Latin. He was also interested in Hindu culture and Kalarippayattu which he learned from Cheerappanchira Panickers.

    ARTHUNKAL VELUTHACHAN

    When the Arthunkal Veluthachan was Vicar of the Arthunkal church the Latin Catholics of Cherthala had also joined the war against Udayanan. Arthunkal Vezhuthachan is also famed to have been trained in the famed Cheerappanchira Kalari in Muhamma. Arthunkal Veluthachan and his Latin Catholics were believed to be supporters of Lord Ayyappan. But when the events happened in the Thirumala Naicker's period ie between 1623 to 1659 AD, Arthunkal Veluthachan could have been quite elderly. Arthunkal Veluthachan expired in 1632 AD.

    Lord Ayyappan was an youngman during the life time of Arthungal Veluthachan who died in 1632 AD. So the war with Udayanan fought by Lord Ayyappa, could have happened in the period between 1632 AD to 1640 period. Oral traditions say that Udayanan was killed seventeen years after the Naicker invasion.

    St.SEBASTIANS STATUE

    When St.Sebastian's statue was installed in 1747 AD many local devotees started calling the idol Veluthachan too.

    ALANGAD YOGAM

    But legends say that Ayyappa Swamy accompanied by Arthungal Velutha in the presence of the chieftain of Alangad , Njalur Kartha, Kampilly Panikkar and Mullappilly Nair, addressed the Alangad warriors at the banks of Periar in Aluva. Kampilly Panicker was the first person to chant 'Saranam Ayyappa" while ascending the hilly terrain at Erumely. He also was the first Velichappadu or Oracle. Kampilly is a place close to Alangadu left of Paroorkavala in Aluva.

    AMBALAPUZHA YOGAM

    Ambalapuzha is near the ancient Pandyan port city Purakkadu. In ancient times all the areas south of Vembanad backwaters were under the Pandyan dynasty. Pliny who visited Musiris in 77 AD had been persuaded by the locals to buy pepper at Barace-Purakkad a city ruled by King Pandion of Modura.

    A an army Panickers started from here to join the Ayyappan army which was commanded by Vavar at Erumely. Each year to commemorate that event a Sacred ritualistic dance called Petta Thullal is performed by the devotees of Ambalapuzha Yogam at Erumely.

    ReplyDelete
  46. ARTHUNKAL VELUTHACHAN AND LORD AYYAPPAN

    PANDIAN EXILE

    It is generally believed that during the rule of Thirumala Naicker (1723 to 1759 AD) came to power he exiled all the Pandyan families from Madurai. Some settled at Kallidaikurichi and Ambasamudram in the Venad. But the Pandyan families settled down at Poonjar and Pandalam might have migrated earlier around 1610 AD. It is because Ayyappan born to Pandyan princess Mayadevi, was an youngnan during the life time of Arthungal Veluthachan who died in 1632. That is why Pandyan migration to Pandalam might have occurred around 1610 AD.

    PANICKARS

    The Panickars were martial art trainers who trained soldiers for war. Each Panickar maintained a small army. With that army they had supported Chera dynasty and related Pandyan dynasty. Panickars were subgroups of Tamil Villavar people. But after the invasion of Malik Kafur in 1310 AD, and the defeat of Pandyan dynasty Tulu matriarchal kingdoms had been established in Kerala in 1335 AD. After that Kerala was ruled by Samantha Kshatriyas, Tulu Brahmin Nambudiris and Nairs. In this period many Panickers left Kerala. Some went to Srilanka. Some joined Ezhavas, others to Portuguese army and later to Syrian Christians.

    CHEERAPPANCHIRA PANICKAR

    In Muhamma in the Cherthala, the Cheerappanchira Kalari was situated. Cheerappanchira Panickars had joined Ezhavas. In this Cheerappanchira Kalari Jesuit priest Fr. Jacomo Fenicio, Arthunkal Veluthachan was trained in Kalaripayattu. Arthunkal Church was about ten kilometre away from Cherappanchira Kalari. Ayyappan was trained in martial arts in the Cheerappanchira Kalari. The next Cheerappanchira Panickar's daughter Lalitha was known as Malihappurathamma in the laterdays.

    PANDYAN TERRITORIES

    In the 17th century though central Kerala was ruled by Matriarchal Tulu rulers many Panickars from Alangad, Ambalapuzha and along the banks of Periar were still were loyal to Pandyans of Pandalam. Pandyans territories at the central Kerala were Pandalam, Mavelikkara and Kanjirappally area. And this Pandiyan territory was known as Keralasingha Valanadu in the Pandian records.

    Pandian Principalities in Kerala
    1. Maranadu Kollam
    2. Pandalam
    3. Ambalapuzha-Purakkad
    4. Niranam-Kottayam
    5. Alangadu

    NAICKER ATTACK

    Thirumala Naickar sent a Marava chieftain called Udayanan who was a robber with a Maravappada to Kerala sometime between 1623 to 1630 AD against Kerala Pandyans. Udayanan built a fort in Karimala near munnar. Udayanan started pillaging the nearby places. Udayanan kidnapped the Pandyan princess Mayadevi butShe was rescued. But only after many years Udayanan was defeated and killed. The fear of Naickar invasion resulted in the unification of people of diverse origins against Udayanan.

    RESCUE OF PANDYAN PRINCESS

    Pandyan king with the help of Cheerappanchira Panickar rescued his sister but sent her to stay at Cheerappanchira Tharavad house for safety. One view was that Pandyan princess had been married to Cheerappanchira Panickar's nephew. And the son born to them was lord Ayyappan.

    The Alangad Yogam which was also a Panicker Kalary was also considered as Pithrustanam, Father's place of Lord Ayyappa. Cheerappanchira Panicker's sister's husband might belong to Alangad Panicker family. Normally Panicker were martial nobility who served Villavar dynasties and they were not allowed to marry princesses because of their relatively lower status. But in the seventeenth century Pandyan dynasty itself were fugitives in Kerala and they had relied on Panicker armies for defence.

    ReplyDelete
  47. ARTHUNKAL VELUTHACHAN AND LORD AYYAPPAN

    SYNCRETIC FAITH

    But in that era when Ayyappan was quite young people started to believe that Ayyappan and St.Sebastian were brothers.
    Sebastian was a Roman officer, who embraced Christianity was a captain of the Praetorian Guards  who insulted Roman Emperor Diocletian (284 to 305 AD) by ridiculing him. This led to execution of St.Sebastian execution by shooting arrows on him. St.Sebastian became a popular saint to all Catholics. In Arthunkal Church a statue of St.Sebastian sculptured in Milan, was installed in 1647 AD.

    In the Portuguese era Jesuit priests did not reject the local Hindu and Dravidian customs. Christian Churches also had Bronze flag poles on which flags were hoisted. In the St.Sebastian churches many wait for the appearance of two white hawks flying over the church during the annual festival even today. This is a Hindu custom adopted by Christians.

    AYYAPAN DEVOTEES

    Many Ayyappan devotees visit Arthunkal Basilica as part of the pilgrimage each year. The reason said to be that Lord Ayyappan used to be very friendly with St.Sebastian. Since they were so close they were considered to be brothers. In 1647 the marble St.Sebastian idol was installed at the Arthunkal Church. So the friendship of Lord Ayyappan with St.Sebastian might have started in that era. Lord Ayyappan might have visited St.Sebastians statue at Arthunkal Church in 1647 AD. This event might have created the legend that Swami Ayyappan and St.Sebastian were brothers. The Latin Catholics of Arthunkal were the strong supporters of Lord Ayyapan.

    The Sabarimala pilgrims offer prayers at the Arthungal church. They remove the sacred chain Mala called Mudra worn around the neck of pilgrims. The pilgrims also take a ritual bath in one of the two ponds near the church.

    RELIGEOUS HARMONY

    The religeous and ethnic harmony established by Ayyappan enabled worship of devotees at Arthunkal Church as well as Vavar palli. Mala Arayar, Panickkars, Latin Catholics and Muslims all supported Ayyappan and were treated with respect. The Pandalam Tamil Villavar Pandyan dynasty probably ended by late 1700 s . After that Pandalam Pandian territory was taken over by a family of Nambuthiris belonging to Bharghava kulam who pretended to be Pandyars, with a title Raja.

    POONJAR PANDIYAN DYNASTY

    Tamil Poonjar Pandiyan dynasty was also replaced by a Tulu Brahmin Potti family called Sarkara Kovilakom from Venkitangu  near  Guruvayoor in the 1700s. Tulu Brahmin dynasty ruled Poonjar with the title Pandymandalam Udaiya Kulasekhara Perumal. Both Brahmin Pandalam and Poonjar dynasties practiced Matriarchal descendency.

    Original Pandyas belonged to Dravidian Tamil Villavar dynasty who were supported by Villavar, Vanavar, Malayar and Meenavar clans.

    Aryan Nambuthiri Pandyas who succeeded Pandyan dynasty were Tulu Brahmins with Nepalese roots who migrated from Ahichatram.

    From the nineteenth century during Nambuthiri Pandiyans period, Cheerappanchira Panickers and Mala Arayars lost their preeminent position in the Sabarimalai temple. Devotees were discriminated on the basis of ethnicity, Religion, Gender and age.

    ReplyDelete
  48. ARTHUNKAL VELUTHACHAN AND LORD AYYAPPAN

    VAVAR PALLI

    Ayyappan's close friend Vavar was the son of Pathumma and Seythali. Erumeli Nainar Juma Masjid in Kerala’s Kottayam district is routinely visited by Lord Ayyappa pilgrims. This mosque is considered to be the mosque of Vavar. They dont enter the prayer hall of the Mosque but circumambulate the mosque and space provided for resting. The pilgrims are allowed to break coconut and pray here and put Kanika, offerings.

    There is another place of worship in Sabarimala called Vavarnada where there is no statue of Vavar but a carved granite slab and an old sword are only there. A Muslim priest conducts daily prayers as Vavar was a Muslim. Here also Ayappa devotees pray. Every year Chandanakudam festival is conducted as a prelude to the ceremonial dance called Pettathullal. Erumeli Nainar Juma Masjid was rebuilt by a Hindu architect called Gopalakrishnan in the 1970s.

    MANIKANDAN

    Manikandan belonged to Mala Arayar clan. Mala Arayars claim that manikandan was the son of Karimala Arayan Kandan and and his wife Karuthamma. Manikandan had protected the Pandiyan king when he arrived around 1610s from robbers. Manikandan rescued Pandiyan princess Mayavathi from Udayanan. Mala Arayars built a shrine for Manikandan and worshipped him. In the laterdays Ayyappan was considered an incarnation of Manikandan, and was worshipped by Mala Arayar.

    Manikandan defeated Udayanan with the help armies of diverse ethnicities around 1623 AD. The armies led by Manikandan Pandipada, Alangattupada, Ambalapuzhapada, Cheerappanchirapada, Mallan, Villan,Valyakadutha, Kochukaditha,Vavar, Nasranis including Arthungal Veluthachan (Jacomo Fenicio, an Italian Jesuit priest) etc

    VALIYA KADUTHA SWAMY

    A small shrine dedicated to Valiya Kadutha Swamy an attendant of Ayyappan is situated near the left side of the holy steps. Valiya Kadutha was a Mala Arayar tribal leader who led the Mala Arayar armies against the Naicker army.

    MALA ARAYAR

    Mala Araiyar might be related to Malaiyar clan one of the three major Villavar tribes which supported Chera Dynasty. The Mala Arayar who had been the main supporters of Lord Ayyappan continued to be the priests and owners of the Lord Ayyappan temple until 1904 AD. Presence of Mala Arayars was one of the reason for the survival of the syncretic faith and religeous tolerance to twentieth century.

    Mala Arayars were evicted from their lands by the Pandalam Nambuthiri Pandyan kings in the 1800s. Mala Araiyars were evicted from Sabarimala and also seventeen hills around Sabarimala. Mala Arayars were forced to carry Cardamom from hills to plains without wages. In 1856 AD Mala Arayars revolted against and attacked the Nair government officials.

    MALA ARAYAR'S CONVERSION TO CHRISTIANITY

    The harassment of Mala Arayars led to their religeous conversion to Christianity, in the nineteenth century. About half of Mala Arayars converted to Christianity. CMS Missionary Father Henry Baker worked among them between 1840 to 1862 AD. Father. Henry Baker, wrote a book called Hill Arrians of Travancore. In 1879 there were about 2000 christian converts among Mala Arayar.

    DRAVIDIAN STYLE WORSHIP

    Mala Arayar priests had conducted Dravidiyan style worship at Sabarimala Ayyappan temple until 1904 AD. Their main form of worship was abulation with honey and abulation with ghee. Until recently the "Thenabhishekam" worship of Mala Araiyars was allowed. Before few decades, the Thantris stopped this form of worship.

    ReplyDelete
  49. ARTHUNKAL VELUTHACHAN AND LORD AYYAPPAN

    CONSTRUCTION OF NEW TEMPLE IN 1904

    Sabarimala Temple Constructed by a Christian building contractor called Polachirakkal Kochumman Muthalali . Sabarimala Temple which had been under the care of Mala Arayars had been destroyed in a mysterious fire in 1900 AD.
    Kochumman Muthalali got the contract to reconstruct Sabarimala Temple from Travancore king in 1900 AD.
    The construction work started at Kollam in 1904 AD. The temple was assembled with wood and stone parts at the banks of Ashtamudi kayal and then shifted to Sabarimala.Though Kochumman Muthalali died in 1907, his son-in-law Skaria Kathanar who was an Syrian Orthodox priest completed the construction work of Sabarimalai temple.


    THAZHAMON THANTRI FAMILY

    In 1904 Travancore king appointed a family of telugu brahmins who came from Andhrapradesh as priests, who were settled down at Chengannoor. This family called Thazhamon family of Thantris have been having hereditary rights to be priests at Sabarimala since 1904 AD.

    Even after independence no other priestly families were allowed to work as Thantris in Sabarimala. After this period Mala Arayars were sidelined. Cheerappanchira Panickers were ignored.

    BRAHMIN SUPREMACY

    Sabarimala Temple came under the Nambuthiri Pandyans and Telugu Brahmin Thazhamon Thantri family completely. The Tantris of Thazha Mon Madom now claim that they got the title Tantri of the Sabarimala temple from Parasurama Maharshi in 100 BC. That means that 1700 years before Lord Ayyapan's birth Thazhamon Thantris became priests of Sabarimala temple.

    DRAVIDIAN ROOTS OF PANDIYAN DYNASTY

    Original Pandyans were Dravidian Tamil Villavar rulers. Villavar kings were supported by Villavar, Malayar, Vanavar and Meenavar clans. Panickars and Enathy commanders led the Pandyan armies.

    Nambuthiri Pandyan dynasty belonging to Bhargavakulam which pretends to be Pandyans are neither Dravidian Villavar nor Tamils. Nambuthiri Pandyans are not ethnically related to Pandalam Pandyan dynasty.

    TULU-NEPALESE INVADERS

    Tamil Villavars founded Chera,Chola,Pandyan dynasties which ruled Kerala and Tamilnadu from prehistory. Tulu kings who were enemies of Tamil kingdoms allied with Arabs and Turks. Arabs who were a major sea power in the 12th century wanted to establish a major settlement in Malabar.

    Tulu kings were defended by a Nepalese army of Nairs with roots from Ahichatram. Nambuthiris were also Tulu brahmins with Ahichatram roots who migrated to Karnataka in 345 AD during the reign of Kadamba king Mayura Varma.

    In 1120 AD a Tulu invader called Banapperumal (Banuvikrama Kulasekharapperumal) attacked Kerala with Arab support. Banapperumal invaded Kerala with 350000 numbered Nair army and occupied Malabar(Kasaragod,Kannur,Kozhikode and Malappuram districts) where Arabs established a settlement.

    After the Tulu invasion 1120 AD Tulu Samanthas, Nairs and Nambuthiris with Nepalese origins appeared in Northern Kerala. Many Nairs had white complexion but with an yellowish tinge and slightly Mongoloid facial features because of their Nepalese origins. Nairs and Nambuthiris called themselves Savarna.

    ReplyDelete
  50. ARTHUNKAL VELUTHACHAN AND LORD AYYAPPAN

    INVASION OF MALIK KAFUR

    Nairs and Nambuthiris were Tulu-Nepalese people who were the enemies of Chera and Pandyan kingdoms. After the defeat of Pandyan dynasty in 1310 AD in the war with Malik Kafur who was an invader from Delhi Sultanate all the Tamil Kingdoms came to an end. Villavar were en Masse massacred by Delhi's armies.

    Tulu invaders of Malabar ie Samanthar, Nair and Nambuthiris were given overlordship of Kerala by Delhi Sultanate and Malik Kafur. Tulu-Nepalese matriarchal kingdoms were established by Tulu Samanthas and Nambuthiris throughout Kerala in 1335 AD. Tulu-Nepalese matriarchal Savarna dynasties was supported by Arabs and Turks.

    EARLIER BRAHMINS

    Brahmins during Later Chera dynasty period (800 AD to 1120 AD) were known by the following names Pattar, Pattarar, Pattarakar, Pattariyar, Pazharar, Chathirar, Nambi, Uvachar etc. Nambuthiris were never mentioned in any of the Tamil records prior to 1335 AD.
    All the earlier Tamil Brahmins disappeared mysteriously after the Malik Kafur's attack in 1310.

    Namboothiris claim that Parashurama gave them authority over Kerala.In fact the overlordship of Kerala was given by Malik Kafur to Tuluva Brahmin Nambuthiris and Tulu Samanthas in 1310 AD.This led to the suppression of Dravidian Tamil Villavar dynasties such as Chera and Pandyan dynazties in Kerala. Most of the Dravidian Malayalis had been branded as Avarna by the Aryan-Naga invaders. Nambuthiris were Tulu-Nepalese Brahmins who had been arch enemies of Pandyan dynasty.

    THE FALL OF VILLAVAR DYNASTIES

    This led to the suppression of the Chera and Pandya dynasties of Dravidian Tamil Villavars in Kerala. Most Dravidian Malayalees were branded as Avarnars by the Aryan-Naga invaders. The Namboodiris were Tulu-Nepalese Brahmins, who were arch-enemies of the Pandya dynasty.

    NAMBUTHIRI PANDYAN DYNASTY

    Present Pandalam Nambuthiri Pandiyan dynasty belong to Aryan Brahmin Bhargava Kulam, who perform Upanayana ceremony, who are Vegetarians, who never spoke Tamil.

    Sabarimala temple and Pandalam Pandiyan kingdom belonged Dravidian Villavar people but their heritage is ignored now.

    FIRE ACCIDENT

    In 1950 a large fire accident damaged the Sabarimala temple. Ayyappan Idol was damaged by fire again.

    NEW AYYAPAN IDOL

    P. T. Rajan alias Sir Ponnambala Thiaga Rajan who was the Chief minister of Madras presidency in 1936 and also the last Prsident of Justice party gifted the present Panchaloha idol of Lord Ayyappa to the Sabarimala temple, that replaced the old damaged idol. But it is a best kept secret as nobody wants a Dravidian connection to the Sabarimala temple.

    PERIOD OF AYYAPPAN LEGEND

    The Period of Lord Ayyappan legend starts with Thirumalai Naicker's invasion in 1623 and ends at the installation of marble idol of St.Sebastian in 1647 AD.

    ReplyDelete
  51. அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மற்றும் சுவாமி ஐயப்பன்

    17 ஆம் நூற்றாண்டின் முற்பகுதியில் பந்தளத்தின் பாண்டிய இளவரசன் அய்யப்பன் தலைமையில் பல்வேறு இனங்கள் மற்றும் மதங்களைச் சேர்ந்த மக்கள் ஒன்றிணைந்து நாயக்கர் படையைத் தோற்கடித்தனர். மதுரை திருமலை நாயக்கர் கி.பி.1623ல் மறவர் தலைவனும் கொள்ளைக்காரனுமான உதயணன் தலைமையில் ஒரு கொள்ளைப் படையை அனுப்பினார். உதயணனும் அவனது படையும் 17 வருடப் போராட்டத்திற்குப் பிறகு தோற்கடிக்கப்பட்டு கொல்லப்பட்டனர்.

    அர்த்துங்கல் தேவாலயம்

    செயின்ட் ஆண்ட்ரூ பேராலயம், அர்த்துங்கல் அரபிக்கடலை நோக்கிய கடற்கரையோரத்தில் கேரளாவின் சேர்த்தலையில் உள்ள அர்த்துங்கலில் அமைந்துள்ளது. அர்த்துங்கல் தேவாலயம் பதினாறாம் நூற்றாண்டின் தொடக்கத்தில் போர்த்துகீசியர் காலத்தில் கட்டப்பட்டது. இது 1584 இல் விகார் ஜாகோமோ ஃபெனிசியோ என்ற இத்தாலிய ஜேசுயிட் பாதிரியாரால் மீண்டும் கட்டப்பட்டது. பக்தர்கள் இவரை "அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன்" என்று அழைத்தனர். திருத்தந்தை. ஜியாகோமோ ஃபெனிசியோ (கி.பி. 1558 - கி.பி. 1632), லத்தீன் மொழியில் இந்து மதத்தைப் பற்றிய கட்டுரைகள் மற்றும் புத்தகங்களை எழுதுவதற்காக இந்து மதத்தைப் படித்த முதல் ஐரோப்பிய மிஷனரி ஆவார். இந்து கலாச்சாரத்திலும், சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர்களிடம் கற்றுக்கொண்ட களரிப்பயற்றிலும் ஆர்வம் கொண்டிருந்தார்.

    அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன்

    அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் அர்த்துங்கல் தேவாலயத்தின் விகாரியாக இருந்தபோது, ​​சேர்த்தலையின் லத்தீன் கத்தோலிக்கர்களும் உதயணனுக்கு எதிரான போரில் இணைந்தனர். அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் முகம்மாவிலேயே புகழ்பெற்ற சீரப்பஞ்சிற களரியில் பயிற்சி பெற்றவர் என்றும் புகழ் பெற்றவர். அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மற்றும் அவரது லத்தீன் கத்தோலிக்கர்கள் ஐயப்பனின் ஆதரவாளர்கள் என்று நம்பப்பட்டது. ஆனால் திருமலை நாயக்கர் காலத்தில் நடந்த நிகழ்வுகள் அதாவது கி.பி.1623 முதல் 1659 வரையிலான காலகட்டத்தில், அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மிகவும் வயதானவராக இருந்திருக்கலாம். அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் கிபி 1632 இல் காலமானார்.

    கி.பி.1632ல் இறந்த அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் வாழ்ந்த காலத்தில் ஐயப்பன் சுவாமி ஒரு இளைஞராக இருந்தார். எனவே உதயணனுடன் ஐயப்பன் செய்த போர் கி.பி.1632 முதல் 1640 வரையிலான காலகட்டத்தில் நடந்திருக்கலாம். நாயக்கர் படையெடுப்பிற்கு பதினேழு ஆண்டுகளுக்குப் பிறகு உதயணன் கொல்லப்பட்டதாக வாய்மொழி மரபுகள் கூறுகின்றன.

    புனித செபாஸ்டியன் சிலை

    கி.பி 1747 இல் புனித செபஸ்தியார் சிலை நிறுவப்பட்ட போது, ​​பல உள்ளூர் பக்தர்கள் சிலையை வெளுத்தச்சன் என்றும் அழைக்கத் தொடங்கினர்.

    ஆலங்காடு யோகம்

    ஐயப்ப ஸ்வாமி ஆலங்காடு தலைவர் ஞாலூர் கர்த்தா, காம்பிள்ளி பணிக்கர் மற்றும் முல்லப்பிள்ளி நாயர் ஆகியோர் முன்னிலையில் அர்த்துங்கல் வெளுத்தாவுடன் ஆலுவாவில் உள்ள பெரியாறு கரையில் ஆலங்காட்டு வீரர்களுக்கு உரையாற்றியதாக புராணங்கள் கூறுகின்றன. எருமேலியில் மலைப்பாங்கான நிலப்பரப்பில் ஏறிச் செல்லும் போது 'சரணம் ஐயப்பா' என்று முதன்முதலில் முழக்கமிட்டவர் காம்பிள்ளி பணிக்கர் ஆவார். முதல் வெளிச்சப்பாடு அல்லது தேவ வாக்கு கூறுபவர் இவரே ஆவார். ஆலுவாவில் உள்ள பாரூர்கவலயிலிருந்து இடதுபுறம் போகும்போது ஆலங்காட்டுக்கு அருகில் உள்ள இடம் காம்பிள்ளி.

    அம்பலப்புழா யோகம்

    அம்பலப்புழா பழமையான பாண்டிய துறைமுக நகரமான புறக்காடு அருகே உள்ளது. பழங்காலத்தில் வேம்பநாட்டுக் காயலுக்கு தெற்கே உள்ள அனைத்து பகுதிகளும் பாண்டிய வம்சத்தின் கீழ் இருந்தன. கி.பி 77 இல் முசிறிக்குச் சென்ற பிளினி, மோதுராவின் மன்னன் பாண்டியோன் ஆட்சி செய்த நகரமான பரேகே-புறக்காட்டில் மிளகு வாங்க உள்ளூர் மக்களால் வற்புறுத்தப்பட்டார்.

    எருமேலியில் வாவர் தலைமை தாங்கிய ஐயப்பன் படையில் சேர்வதற்காக இங்கிருந்து ஒரு பணிக்கர் படை புறப்பட்டது. அந்த நிகழ்வை நினைவுகூரும் வகையில் ஒவ்வொரு ஆண்டும் எருமேலியில் அம்பலப்புழா யோகம் பக்தர்களால் பேட்ட துள்ளல் என்ற புனித சடங்கு நடனம் ஆடப்படுகிறது.

    ReplyDelete
  52. அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மற்றும் சுவாமி ஐயப்பன்

    பாண்டியன் வனவாசம்

    திருமலை நாயக்கர் (கி.பி. 1723 முதல் 1759 வரை) ஆட்சிக்கு வந்தபோது, ​​மதுரையிலிருந்து அனைத்து பாண்டிய குடும்பங்களையும் நாடு கடத்தினார் என்று பொதுவாக நம்பப்படுகிறது. சிலர் வேணாட்டில் உள்ள கல்லிடைக்குறிச்சி மற்றும் அம்பாசமுத்திரத்தில் குடியேறினர். ஆனால் பூஞ்சாறு மற்றும் பந்தளம் ஆகிய இடங்களில் குடியேறிய பாண்டியக் குடும்பங்கள் கி.பி 1610 ஆம் ஆண்டிலேயே குடியேறியிருக்கலாம்.

    பாண்டிய இளவரசி மாயாதேவிக்கு பிறந்த அய்யப்பன், 1632 இல் இறந்த அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் வாழ்ந்த காலத்தில் இளைஞராக இருந்ததால், பாண்டிய குடியேற்றம் கி.பி 1610 இல் நிகழ்ந்திருக்கலாம்.

    பணிக்கர்கள்

    பணிக்கர்கள் தற்காப்புக் கலைப் பயிற்சியாளர்கள், அவர்கள் போர் வீரர்களுக்குப் பயிற்சி அளித்தனர். ஒவ்வொரு பணிக்கரும் ஒரு சிறிய படையை பராமரித்து, அவர்கள் சேர மற்றும் தொடர்புடைய பாண்டிய வம்சங்களை ஆதரித்தனர். பணிக்கர் என்பவர்கள் தமிழ் வில்லவர் மக்களின் துணைக்குழுக்கள் ஆவர்.

    ஆனால் கி.பி 1310 இல் மாலிக் காஃபூரின் படையெடுப்பிற்குப் பிறகு, மற்றும் பாண்டிய வம்சத்தின் தோல்விக்குப் பிறகு கி.பி 1335 இல் கேரளாவில் துளு தாய்வழி அரசுகள் நிறுவப்பட்டன. அதன் பிறகு சாமந்த க்ஷத்திரியர்கள், துளு பிராமண நம்பூதிரிகள் மற்றும் நாயர்களால் கேரளா ஆட்சி செய்யப்பட்டது. இக்காலத்தில் பல பணிக்கர்களும் கேரளாவை விட்டு வெளியேறினர். சிலர் இலங்கை சென்றனர். சிலர் ஈழவர்களுடனும், மற்றவர்கள் போர்த்துகீசிய இராணுவத்துடனும் பின்னர் சிரியன் கிறிஸ்தவர்களுடனும் இணைந்தனர்.

    சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர்கள்

    சேர்த்தலையில் உள்ள முகம்மாவில், சீரப்பஞ்சிற களரி அமைந்திருந்தது. சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர்கள் ஈழவர்களுடன் இணைந்திருந்தார்கள். இந்த சீரப்பஞ்சிற களரியில் ஜேசுயிட் பாதிரியார் அருட்தந்தை ஜாகோமோ ஃபெனிசியோ, என்ற அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் களரிப்பயற்றில் பயிற்சி பெற்றார். சீரப்பஞ்சிற களரியில் இருந்து பத்து கிலோமீட்டர் தொலைவில் அர்த்துங்கல் தேவாலயம் இருந்தது. அய்யப்பன் சீரப்பஞ்சிற களரியில் தற்காப்பு கலை பயிற்சி பெற்றவர்.
    அடுத்த சீரப்பஞ்சிற பணிக்கரின் மகள் லளிதா பிற்காலத்தில் மாளிகப்புறத்தம்மா என்று அழைக்கப்பட்டார்.

    பாண்டிய பிரதேசங்கள்

    17 ஆம் நூற்றாண்டில், மத்திய கேரளா தாய்வழி துளு ஆட்சியாளர்களால் ஆளப்பட்டாலும், ஆலங்காடு, அம்பலப்புழா மற்றும் பெரியாற்றின் கரையோரம் இருந்த பல பணிக்கர்களும் பந்தளத்தின் பாண்டியர்களுக்கு விசுவாசமாக இருந்தனர். மத்திய கேரளாவில் பாண்டியர்களின் பிரதேசங்கள் பந்தளம், மாவேலிக்கரை மற்றும் காஞ்சிரப்பள்ளி பகுதி ஆகும். மேலும் இந்த பாண்டிய பிரதேசம் பாண்டியன் பதிவுகளில் கேரளசிங்க வளநாடு என்று அழைக்கப்பட்டது.

    கேரளாவில் பாண்டியரின் குறுநாடுகள்
    1. மாறநாடு கொல்லம்
    2. பந்தளம்
    3. அம்பலபுழா-புறக்காடு
    4. நிரணம்-கோட்டயம்
    5. ஆலங்காடு

    நாயக்கர் தாக்குதல்

    திருமலை நாயக்கர் 1623 முதல் 1630 கி.பி.க்கு இடைப்பட்ட காலத்தில் கேரள பாண்டியர்களுக்கு எதிராக மறவப்படையுடன் கொள்ளையனாக இருந்த உதயணன் என்ற மறவ தலைவனை கேரளாவிற்கு அனுப்பினார். மூணாறு அருகே கரிமலையில் உதயணன் கோட்டை கட்டினான். உதயணன் அருகில் இருந்த இடங்களில் கொள்ளையடிக்க ஆரம்பித்தான். உதயணன் பாண்டிய இளவரசி மாயாதேவியைக் கடத்தினான் ஆனால் அவள் மீட்கப்பட்டாள். ஆனால் பல வருடங்களுக்குப் பிறகுதான் உதயணன் தோற்கடிக்கப்பட்டு கொல்லப்பட்டான்.

    நாயக்கர் படையெடுப்பு பற்றிய அச்சம் உதயணனுக்கு எதிராக பலதரப்பட்ட மக்கள் ஒன்றிணைவதற்கு வழிவகுத்தது.

    பாண்டியன் இளவரசியின் மீட்பு

    பாண்டிய மன்னர் சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர் உதவியுடன் தன் சகோதரியை மீட்டு சீரப்பஞ்சிற தறவாடு வீட்டில் தங்க அனுப்பினார். பாண்டிய இளவரசி சீரப்பஞ்சிற பணிக்கரின் மருமகனை மணந்திருந்தார் என்பது ஒரு பார்வை. அவர்களுக்குப் பிறந்த மகன்தான் ஐயப்பன்.
    பணிக்கர் களரியாக இருந்த ஆலங்காடு யோகம், ஐயப்பனின் தந்தையின் இடமான பித்ருஸ்தானமாகவும் கருதப்படுகிறது. சீரப்பஞ்சிற பணிக்கரின் சகோதரியின் கணவர் ஆலங்காடு பணிக்கர் குடும்பத்தைச் சேர்ந்தவராக இருக்கலாம்.

    பொதுவாக பணிக்கர் வில்லவர் வம்சங்களுக்கு சேவை செய்த தற்காப்பு பிரபுக்கள் மற்றும் ஒப்பீட்டளவில் குறைந்த அந்தஸ்தால் இளவரசிகளை அவர்கள் திருமணம் செய்ய அனுமதிக்கப்படவில்லை. ஆனால் பதினேழாம் நூற்றாண்டில் பாண்டிய வம்சமே கேரளாவில் தப்பியோடியவர்கள் மற்றும் அவர்கள் பாதுகாப்பிற்காக பணிக்கர் படைகளை நம்பியிருந்தனர்.

    ReplyDelete
  53. அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மற்றும் சுவாமி ஐயப்பன்

    ஒத்திசைவான நம்பிக்கை

    ஆனால் அய்யப்பன் மிகவும் இளமையாக இருந்த அந்த சகாப்தத்தில், ஐயப்பனும் புனித செபஸ்தியாரும் சகோதரர்கள் என்று மக்கள் நம்பத் தொடங்கினர்.

    செபஸ்தியார் ஒரு ரோமானிய அதிகாரி, அவர் கிறித்துவ மதத்தைத் தழுவினார், அவர் பிரிட்டோரியன் காவலர்களின்  கேப்டனாக இருந்தார், அவர் ரோமானிய பேரரசர் டியோக்லெஷியனை (கி.பி. 284 முதல் 305 வரை) கேலி செய்து அவமானப்படுத்தினார். இது புனித செபஸ்தியார் மீது அம்புகளை எய்து மரணதண்டனை நிறைவேற்ற வழிவகுத்தது. புனித செபஸ்தியார் அனைத்து கத்தோலிக்கர்களுக்கும் பிரபலமான புனிதர் ஆனார்.

    அர்த்துங்கல் தேவாலயத்தில் மிலனில் செதுக்கப்பட்ட புனித செபஸ்தியாரின் சிலை கி.பி 1647 இல் நிறுவப்பட்டது.

    போர்த்துகீசிய சகாப்தத்தில் ஜேசுயிட் பாதிரியார்கள் உள்ளூர் இந்து மற்றும் திராவிட பழக்க வழக்கங்களை நிராகரிக்கவில்லை. கிறிஸ்தவ தேவாலயங்களிலும் வெண்கலக் கொடிக் கம்பங்கள் இருந்தன, அதில் கொடிகள் ஏற்றப்பட்டன. புனித செபாஸ்டியன் தேவாலயங்களில் இன்றும் வருடாந்திர திருவிழாவின் போது தேவாலயத்தின் மீது இரண்டு வெள்ளை பருந்துகள் பறக்கும் தோற்றத்திற்காக பலர் காத்திருக்கிறார்கள். இது கேரள கிறிஸ்தவர்களால் பின்பற்றப்படும் ஒரு இந்து வழக்கம் ஆகும்.

    ஐயப்பன் பக்தர்கள்

    பல ஐயப்பன் பக்தர்கள் ஒவ்வொரு ஆண்டும் புனித யாத்திரையின் ஒரு பகுதியாக அர்த்துங்கல் பசிலிக்காவிற்கு வருகை தருகின்றனர். அய்யப்பன் புனித செபஸ்தியாருடன் மிகவும் நட்பாக பழகியதே இதற்குக் காரணம். அவர்கள் மிகவும் நெருக்கமாக இருந்ததால் அவர்கள் சகோதரர்களாக கருதப்பட்டனர்.1647 ஆம் ஆண்டு அர்த்துங்கல் தேவாலயத்தில் பளிங்கு கல் செபஸ்தியார் சிலை நிறுவப்பட்டது. எனவே புனித செபஸ்தியாரோடுள்ள சுவாமி ஐயப்பனின் நட்பு அந்த காலத்திலேயே தொடங்கியிருக்கலாம்.

    சுவாமி அய்யப்பன் கி.பி 1647 இல் அர்த்துங்கல் தேவாலயத்தில் உள்ள புனித செபஸ்தியார் சிலையை பார்வையிட்டிருக்கலாம். இந்த நிகழ்வு சுவாமி ஐயப்பனும் புனித செபஸ்தியாரும் சகோதரர்கள் என்ற புராணத்தை உருவாக்கியிருக்கலாம். அர்த்துங்கல் லத்தீன் கத்தோலிக்கர்கள் அய்யப்பனின் வலுவான ஆதரவாளர்களாக இருந்தனர்.

    அர்த்துங்கல் தேவாலயத்தில் சபரிமலை பக்தர்கள் வழிபாடு செய்கின்றனர். அவர்கள் யாத்ரீகர்களின் கழுத்தில் அணிந்திருக்கும் முத்ரா என்ற புனித சங்கிலி மாலையை அகற்றுகிறார்கள். தேவாலயத்திற்கு அருகில் உள்ள இரண்டு குளங்களில் ஒன்றில் பக்தர்கள் புனித நீராடுகின்றனர்.

    மத நல்லிணக்கம்

    அய்யப்பனால் நிறுவப்பட்ட மத மற்றும் இன நல்லிணக்கத்தால் அர்த்துங்கல் தேவாலயத்திலும் வாவர் பள்ளியிலும் பக்தர்கள் வழிபட முடிந்தது. மலை அரையர், பணிக்கர், லத்தீன் கத்தோலிக்கர்கள் மற்றும் முஸ்லிம்கள் அனைவரும் ஐயப்பனை ஆதரித்து மரியாதையுடன் நடத்தப்பட்டனர்.

    அசல் பந்தளம் தமிழ் வில்லவர் பாண்டிய வம்சம் 1700 களின் பிற்பகுதியில் முடிவுக்கு வந்திருக்கலாம். அதன் பிறகு பந்தளம் பாண்டியன் பிரதேசம் ராஜா என்ற பட்டத்துடன் பாண்டியர்களாக வேடமணிந்த பார்கவ குலத்தைச் சேர்ந்த நம்பூதிரிகளின் குடும்பத்தால் கைப்பற்றப்பட்டது.

    பூஞ்சார் பாண்டிய வம்சம்

    1700களில் குருவாயூர் அருகே உள்ள வெங்கிடங்குவில் இருந்து தமிழ் பூஞ்சார் பாண்டியன் வம்சத்திற்குப் பதிலாக சார்க்கரா கோவிலகம் என்ற துளு பிராமண போற்றி குடும்பம் வந்தது. பாண்டிமண்டலம் உடைய குலசேகரப் பெருமாள் என்ற திருநாமத்துடன் துளு பிராமண வம்சத்தினர் பூஞ்சாரை ஆண்டனர்.

    பிராமண பந்தளம் மற்றும் பூஞ்சார் வம்சங்கள் இரண்டும் தாய்வழி வம்சாவளியைக் கடைப்பிடித்தன.

    அசல் பாண்டியர்கள் திராவிட தமிழ் வில்லவர் வம்சத்தைச் சேர்ந்தவர்கள், அவர்கள் வில்லவர், வானவர், மலையர் மற்றும் மீனவர் குலங்களால் ஆதரிக்கப்பட்டனர்.

    பாண்டிய வம்சத்திற்குப் பின் வந்த ஆரிய நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் அஹிச்சத்திரத்திலிருந்து குடிபெயர்ந்த நேபாள வேர்களைக் கொண்ட துளு பிராமணர்கள் ஆவர்.

    பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டிலிருந்து நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் காலத்தில் சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர்களும் மலை அரையர்களும் சபரிமலை கோயிலில் தங்களின் முதன்மையான இடத்தை இழந்தனர். பக்தர்கள் இனம், மதம், பாலினம் மற்றும் வயது அடிப்படையில் பாகுபாடு காட்டப்பட்டனர்.

    ReplyDelete
  54. அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மற்றும் சுவாமி ஐயப்பன்

    வாவர் பள்ளி

    அய்யப்பனின் நெருங்கிய நண்பரான வாவர் பாத்தும்மா - செய்தாலி தம்பதியரின் மகன். கேரளாவின் கோட்டயம் மாவட்டத்தில் உள்ள எருமேலி நைனார் ஜும்மா மசூதிக்கு ஐயப்ப பக்தர்கள் வருகை தருவது வழக்கம். இந்த பள்ளிவாசல் வாவரின் மசூதியாக கருதப்படுகிறது. அவர்கள் மசூதியின் தொழுகை மண்டபத்திற்குள் நுழையாமல் மசூதியையும், ஓய்வெடுப்பதற்குரிய இடத்தையும் சுற்றி வருகின்றனர். இங்கு பக்தர்கள் தேங்காய் உடைத்து வழிபாடு செய்யவும், காணிக்கை, பிரசாதம் வழங்கவும் அனுமதிக்கப்படுகின்றனர்.

    சபரிமலையில் வாவர்நடை என்று அழைக்கப்படும் மற்றொரு வழிபாட்டுத்தலம் உள்ளது, அங்கு வாவர் சிலை இல்லை, ஆனால் செதுக்கப்பட்ட கருங்கல் பலகை மற்றும் ஒரு பழைய வாள் மட்டுமே உள்ளன. வாவர் ஒரு முஸ்லிமாக இருந்ததால் ஒரு முஸ்லிம் மதகுரு தினசரி தொழுகை நடத்துகிறார். இங்கும் ஐயப்ப பக்தர்கள் பிரார்த்தனை செய்கின்றனர். ஒவ்வொரு ஆண்டும் சந்தனக்கூடம் திருவிழா பேட்டத்துள்ளல் எனப்படும் சடங்கு நடனத்தின் முன்னோடியாக நடத்தப்படுகிறது. எருமேலி நைனார் ஜும்மா மஸ்ஜித் 1970 களில் கோபாலகிருஷ்ணன் என்ற இந்து கட்டிடக் கலைஞரால் மீண்டும் கட்டப்பட்டது.

    மணிகண்டன்

    மணிகண்டன் மலை அரையர் குலத்தைச் சேர்ந்தவர். கரிமலை அரையன் கந்தன் மற்றும் அவரது மனைவி கருத்தம்மா ஆகியோரின் மகன் மணிகண்டன் என்று மலை அரையர்கள் கூறுகின்றனர். மணிகண்டன் பாண்டிய மன்னன் 1610 களில் கொள்ளையர்களிடமிருந்து வந்தபோது அவரைப் பாதுகாத்தார். மணிகண்டன் பாண்டிய இளவரசி மாயாவதியை உதயணனிடம் இருந்து மீட்டார். மலை அரையர்கள் மணிகண்டனுக்கு சன்னதி அமைத்து வழிபட்டனர். பிற்காலத்தில் அய்யப்பன் மணிகண்டனின் அவதாரமாகக் கருதப்பட்டு, மலை அரையர்களால் வழிபடப்பட்டார்.

    கி.பி 1623 வாக்கில் பல்வேறு இனத்தவர்களின் உதவியோடு உதயணனை மணிகண்டன் தோற்கடித்தார். மணிகண்டன் தலைமையிலான படைகள் பாண்டிப்படை, ஆலங்காட்டுப்படை, அம்பலபுழப்படை, சீரப்பஞ்சிறப்படை, மல்லன், வில்லன், வலியக்கடுத்தா, கொச்சுகடிதா, வாவர், நஸ்ரானிகள், அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் என்ற ஜாகோமோ ஃபெனிசியோ என்ற ஒரு இத்தாலிய ஜெசுயிட் பாதிரியார் போன்றவர்கள்.

    வலிய கடுத்த ஸ்வாமி

    அய்யப்பனின் உதவியாளரான வலிய கடுத்த ஸ்வாமிக்கு அர்ப்பணிக்கப்பட்ட ஒரு சிறிய சன்னதி புனித படிகளின் இடது பக்கத்திற்கு அருகில் அமைந்துள்ளது. வலிய கடுத்தா ஒரு மலை அரையர் பழங்குடித் தலைவர் ஆவார், அவர் நாயக்கர் இராணுவத்திற்கு எதிராக மலை அரையர் படைகளை வழிநடத்தினார்.

    மலை அரையர்

    மலை அரையர், சேர வம்சத்தை ஆதரித்த மூன்று பெரிய வில்லவர் பழங்குடியினரில் ஒன்றான மலையர் குலத்துடன் தொடர்புடையவராக இருக்கலாம். ஐயப்பனின் முக்கிய ஆதரவாளர்களாக இருந்த மலை அரையர் 1904 ஆம் ஆண்டு வரை ஐயப்பன் கோவிலின் பூசாரிகளாகவும் உரிமையாளராகவும் இருந்தனர். இருபதாம் நூற்றாண்டு வரை ஒத்திசைவான நம்பிக்கை மற்றும் மத சகிப்புத்தன்மை நிலைத்திருப்பதற்கு இதுவும் ஒரு காரணம்.

    1800களில் பந்தளம் நம்பூதிரி பாண்டிய மன்னர்களால் மலை அரையர்கள் தங்கள் நிலங்களில் இருந்து வெளியேற்றப்பட்டனர். சபரிமலை மற்றும் சபரிமலையைச் சுற்றியுள்ள பதினேழு மலைகளிலிருந்து மலை அரையர்கள் வெளியேற்றப்பட்டனர்.

    மலை அரையர்கள் கூலியின்றி ஏலக்காயை மலைகளில் இருந்து சமவெளிக்கு கொண்டு செல்லும் நிலைக்கு தள்ளப்பட்டனர். கி.பி 1856 இல் மலை அரையர்கள் நாயர் அரசாங்க அதிகாரிகளுக்கு எதிராக கிளர்ச்சி செய்து தாக்கினர்.

    மலை அரையர்களின் கிறிஸ்துவ மதமாற்றம்

    மலை அரையர்களை துன்புறுத்தியது பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில் அவர்கள் கிறிஸ்தவ மதத்திற்கு மாற வழிவகுத்தது. மலை அரையர்களில் பாதி பேர் கிறிஸ்துவ மதத்திற்கு மாறினார்கள். ஸிஎம்எஸ் மிஷனரி தந்தை ஹென்றி பேக்கர் 1840 முதல் 1862 வரை அவர்களிடையே பணியாற்றினார். தந்தை.ஹென்றி பேக்கர், ஹில் அரியன்ஸ் ஆஃப் திருவாங்கூர் என்ற புத்தகத்தை எழுதினார்.1879 இல் மலை அரையர்களில் சுமார் 2000 கிறிஸ்தவர்கள் இருந்தனர்.

    திராவிடப் பாணி வழிபாடு

    சபரிமலை ஐயப்பன் கோவிலில் கி.பி.1904 வரை திராவிட வழிபாட்டு முறைகளை மலை அரையர் பூசாரிகள் நடத்தி வந்தனர். அவர்களின் முக்கிய வழிபாடு தேன் மற்றும் நெய் கொண்டு அபிஷேகம். சமீப காலம் வரை மலை அரையர்களின் "தேனாபிஷேகம்" வழிபாடு அனுமதிக்கப்பட்டது. சில தசாப்தங்களுக்கு முன், தந்திரிகள் இந்த வழிபாட்டை நிறுத்தினர்.

    ReplyDelete
  55. அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மற்றும் சுவாமி ஐயப்பன்

    1904ல் கட்டப்பட்ட புதிய சபரிமலை கோவில்

    சபரிமலை கோயில் போளச்சிறக்கல் கொச்சும்மன் முதலாளி என்ற கிறிஸ்தவ கட்டிட ஒப்பந்ததாரரால் கட்டப்பட்டது. மலை அரையர்களின் கட்டுப்பாட்டில் இருந்த சபரிமலை கோவில் கி.பி.1900ல் மர்மமான முறையில் தீயில் எரிந்து நாசமானது.
    சபரிமலை கோவிலை புனரமைப்பதற்கான ஒப்பந்தத்தை திருவிதாங்கூர் அரசரிடம் இருந்து கொச்சும்மன் முதலாளி கி.பி.1900ல் பெற்றார்.
    கி.பி.1904ல் கொல்லத்தில் கட்டுமானப் பணி தொடங்கியது. அஷ்டமுடிக் காயல் கரையில் மரம் மற்றும் கல் பாகங்களைக் கொண்டு கோயில் அமைக்கப்பட்டு, பின்னர் சபரிமலைக்கு மாற்றப்பட்டது. கொச்சும்மன் முதலாலி 1907 இல் இறந்தாலும், சிரியன் ஆர்த்தடாக்ஸ் பாதிரியாராக இருந்த அவரது மருமகன் ஸ்கரியா கத்தனார் சபரிமலை கோயிலின் கட்டுமானப் பணிகளை முடித்தார்.

    தாழமண் மடம் தந்திரி குடும்பம்

    1904 ஆம் ஆண்டு திருவிதாங்கூர் மன்னர் ஆந்திராவிலிருந்து வந்த தெலுங்கு பிராமணர்களின் ஒரு குடும்பத்தை அர்ச்சகர்களாக நியமித்தார், அவர்கள் செங்கன்னூரில் குடியேறினர். தாழமண் மடம் தந்திரி குடும்பம் என்று அழைக்கப்படும் இந்த குடும்பம் கி.பி 1904 முதல் சபரிமலையில் அர்ச்சகராக இருக்க பரம்பரை உரிமை பெற்றுள்ளது.
    சுதந்திரத்திற்குப் பிறகும் சபரிமலையில் தந்திரிகளாக வேறு எந்த அர்ச்சகர் குடும்பமும் அனுமதிக்கப்படவில்லை.

    பிராமண மேலாதிக்கம்

    இந்தக் காலகட்டத்திற்குப் பிறகு மலை அரையர்கள் ஓரங்கட்டப்பட்டனர். சீரப்பஞ்சிற பணிக்கர்கள் புறக்கணிக்கப்பட்டனர். சபரிமலை கோயில் முற்றிலும் நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் மற்றும் தெலுங்கு பிராமணர்களாகிய தாழமண் மடம் தந்திரி குடும்பத்தின் கீழ் வந்தது. சபரிமலை கோவிலின் தந்திரி பதவி கி.மு 100ல் பரசுராம மகரிஷியில் இருந்து தங்களுக்கு கிடைத்ததாக தாழமண் மடம் தந்திரிகள் இப்போது கூறுகிறார்கள்.

    அதாவது ஐயப்பன் பிறப்பதற்கு 1700 ஆண்டுகளுக்கு முன்பே தாழமண் தந்திரிகள் சபரிமலை கோவிலின் பூசாரிகளாக இருந்தனர் என்பதாகும்.

    பாண்டிய வம்சத்தின் திராவிட வேர்கள்

    அசல் பாண்டியர்கள் திராவிட தமிழ் வில்லவர் ஆட்சியாளர்கள். வில்லவர் மன்னர்களை வில்லவர், மலையர், வானவர் மற்றும் மீனவர் குலங்கள் ஆதரித்தன. பணிக்கர்களும் ஏனாதி தளபதிகளும் பாண்டியப் படைகளை வழிநடத்தினர்.

    பாண்டியர்கள் வேடம் போடும் பார்கவகுலத்தைச் சேர்ந்த நம்பூதிரி பாண்டிய வம்சத்தினர் திராவிட வில்லவர்களோ தமிழர்களோ அல்ல. நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் இன ரீதியாக பந்தளம் பாண்டிய வம்சத்துடன் தொடர்புடையவர்கள் அல்ல.

    துளு-நேபாளிய படையெடுப்பாளர்கள்

    தமிழ் வில்லவர்கள் வரலாற்றுக்கு முந்தைய காலத்திலிருந்து கேரளா மற்றும் தமிழகத்தை ஆண்ட சேர, சோழ, பாண்டிய வம்சங்களை நிறுவினர். தமிழ் அரசுகளின் எதிரிகளாக இருந்த துளு மன்னர்கள் அரேபியர்கள் மற்றும் துருக்கியர்களுடன் கூட்டு வைத்தனர்.12 ஆம் நூற்றாண்டில் பெரும் கடல் சக்தியாக இருந்த அரேபியர்கள் மலபாரில் ஒரு பெரிய குடியேற்றத்தை நிறுவ விரும்பினர்.

    துளு மன்னர்கள் அஹிச்சத்திரத்தில் இருந்து வேர்களைக் கொண்ட நேபாள நாயர்களின் இராணுவத்தால் பாதுகாக்கப்பட்டனர். நம்பூதிரிகளும் அஹிச்சத்திரத்தில் வேர்களைக் கொண்ட துளு பிராமணர் ஆவர், அவர்கள் கிபி 345 இல் கடம்ப மன்னர் மயூர வர்மாவின் ஆட்சியின் போது கர்நாடகாவிற்கு குடிபெயர்ந்தனர்.

    கி.பி 1120 இல் பாணப்பெருமாள் (பானுவிக்ரம குலசேகரப்பெருமாள்) என்ற துளு படையெடுப்பாளர் அரேபிய ஆதரவுடன் கேரளாவைத் தாக்கினார். பாணப்பெருமாள் 350000 எண்ணிக்கையிலான நாயர் படையுடன் கேரளா மீது படையெடுத்து மலபாரை (காசர்கோடு, கண்ணூர், கோழிக்கோடு மற்றும் மலப்புறம் மாவட்டங்கள்) ஆக்கிரமித்தார், அங்கு அரேபியர்கள் குடியேறினர்.

    கி.பி 1120 துளு படையெடுப்பிற்குப் பிறகு, நேபாள வம்சாவளியைக் கொண்ட நாயர்களும் நம்பூதிரிகளும் வடக்கு கேரளாவில் தோன்றினர். பல நாயர்கள் வெள்ளை நிறத்தைக் கொண்டிருந்தனர், ஆனால் அவர்கள் நேபாள வம்சாவளியைச் சேர்ந்தவர்கள் என்பதால் மஞ்சள் நிறத்தின் சாயையும் மற்றும் சற்று மங்கோலிய முக அம்சங்களுடனும் இருந்தனர். நாயர்களும் நம்பூதிரிகளும் தங்களைச் சவர்ணர் என்று அழைத்தனர். நாயர்களும் நம்பூதிரிகளும் சேர மற்றும் பாண்டிய அரசுகளின் எதிரிகளாக இருந்த துளு-நேபாள மக்கள்.

    ReplyDelete
  56. அர்த்துங்கல் வெளுத்தச்சன் மற்றும் சுவாமி ஐயப்பன்

    மாலிக் காஃபூரின் படையெடுப்பு

    கி.பி 1310 இல் டெல்லி சுல்தானகத்திலிருந்து படையெடுப்பாளராக இருந்த மாலிக் காபூருடனான போரில் பாண்டிய வம்சத்தின் தோல்விக்குப் பிறகு அனைத்து தமிழ் அரசுகளும் முடிவுக்கு வந்தன. வில்லவர்கள் டெல்லி ராணுவத்தால் மொத்தமாக படுகொலை செய்யப்பட்டனர். மலபாரின் துளு படையெடுப்பாளர்கள் அதாவது சாமந்தர், நாயர் மற்றும் நம்பூதிரிகளுக்கு டெல்லி சுல்தானியம் மற்றும் மாலிக் காஃபூர் ஆகியோர் கேரளாவின் ஆதிக்கத்தை அளித்தனர்.

    1335 ஆம் ஆண்டு கேரளா முழுவதும் துளு சாமந்தர்கள் மற்றும் நம்பூதிரிகளால் துளு-நேபாள தாய்வழி அரசுகள் நிறுவப்பட்டன. துளு-நேபாளத் தாய்வழி சவர்ண வம்சங்கள் அரேபியர்கள் மற்றும் துருக்கியர்களால் ஆதரிக்கப்பட்டன.

    முந்தைய பிராமணர்கள்

    பிற்கால சேர வம்ச காலத்தில் (கி.பி. 800 முதல் கி.பி. 1120 வரை) பிராமணர்கள் பட்டர், பட்டாரர், பட்டாரகர், பட்டாரியர், பழாரர், சாத்திரர், நம்பி, உவச்சர் போன்ற பெயர்களால் அறியப்பட்டனர். கி.பி.1335க்கு முந்தைய தமிழ்ப் பதிவுகள் எதிலும் நம்பூதிரிகள் குறிப்பிடப்படவில்லை.

    1310 இல் மாலிக் காஃபூரின் தாக்குதலுக்குப் பிறகு முந்தைய தமிழ் பிராமணர்கள் அனைவரும் மர்மமான முறையில் காணாமல் போனார்கள்.

    பரசுராமர் கேரளாவின் மீது தங்களுக்கு அதிகாரம் அளித்ததாக நம்பூதிரிகள் கூறுகின்றனர். உண்மையில் 1310 ஆம் ஆண்டு துளுவ பிராமண நம்பூதிரிகளுக்கும் துளு சாமந்தர்களுக்கும் மாலிக் காஃபூரால்தான் கேரளாவின் மேலாதிக்கம் வழங்கப்பட்டது.

    வில்லவர்களின் வீழ்ச்சி

    இது கேரளாவில் திராவிட தமிழ் வில்லவர் வம்சங்களான சேர மற்றும் பாண்டிய வம்சங்களை அடக்கப்படுவதற்கு வழிவகுத்தது. பெரும்பாலான திராவிட மலையாளிகள் ஆரிய-நாக படையெடுப்பாளர்களால் அவர்ணர் என்று முத்திரை குத்தப்பட்டனர். நம்பூதிரிகள் துளு-நேபாள பிராமணர்கள், அவர்கள் பாண்டிய வம்சத்தின் பரம எதிரிகளாக இருந்தனர்.

    நம்பூதிரி பாண்டிய வம்சம்

    தற்போதைய பந்தளம் நம்பூதிரி பாண்டியன் வம்சம் ஆரிய பிராமண பார்கவ குலத்தைச் சேர்ந்தது, அவர்கள் உபநயனத்தை நடத்துபவர்கள், சைவ உணவு உண்பவர்கள், தமிழ் ஒருபோதும் பேசாதவர்கள்.

    சபரிமலை கோயிலும் பந்தளம் பாண்டிய ராஜ்ஜியமும் திராவிட வில்லவர் மக்களுக்கு சொந்தமானது ஆனால் அவர்களின் பாரம்பரியம் இப்போது புறக்கணிக்கப்பட்டுள்ளது.

    தீ விபத்து

    1950ல் சபரிமலை கோவிலில் மீண்டும் ஒரு பெரிய தீ விபத்து ஏற்பட்டது. அய்யப்பன் சிலை தீயில் எரிந்து சேதமானது.

    புதிய அய்யப்பன் சிலை

    1936-ல் சென்னை மாகாண முதல்வராக இருந்த சர் பொன்னம்பல தியாக ராஜன் என்கிற பி.டி.ராஜன், பழமையான ஐயப்பன் சிலைக்குப் பதிலாக, தற்போதைய பஞ்சலோக ஐயப்பன் சிலையை சபரிமலை கோயிலுக்கு பரிசாக அளித்தார். ஆனால், சபரிமலை கோவிலுக்கு திராவிடத் தொடர்பை யாரும் விரும்பாததால், இது மிகவும் ரகசியமாக வைக்கப்பட்டுள்ளது

    ஐயப்பன் புராணத்தின் காலம்

    சுவாமி ஐயப்பன் புராணத்தின் காலம் 1623 இல் திருமலை நாயக்கரின் படையெடுப்பில் தொடங்கி கி.பி 1647 இல் புனித செபஸ்தியாரின் பளிங்கு சிலை நிறுவப்பட்டதில் முடிவடைகிறது.

    ReplyDelete
  57. VILLAVAR PANDYANS AND NAMBUTHIRI PANDYANS

    END OF TAMIL PANDIYAN RULE

    By 1700s the original Tamil Villavar-Meenavar Pandiyan line came to an end. Tamil Pandyan dynasty was founded by Tamil Villavar-Meenavar people. Tamil Pandiyan Kingdom was supported by Villavar, Malayar, Vanavar and Meenavar clans.

    NAMBUTHIRI PANDIYAN DYNASTY OF PANDALAM

    In the late 1700s a Nambuthiri dynasty occupied the Pandalam Pandyan territories and started calling themselves as Pandyans. The Nambuthiri Pandyan dynasty of Pandalam calls themselves as "Raja". Nambuthiri Pandyans belong to Bharghava Kulam of Brahmins. The kings add birth star before their name such as "Aswathi Thirunal" Godavarma similar to other Tulu-Nepalese dynasties of Kerala. Nambuthiri Pandiyans of Pandalam are pure vegetarians. Nambuthiri Pandyans perform Upanayanam ceremony at eleven years and wear the Sacred thread (Poonool) lifelong. The present Pandalam Pandyans father, Grand father and all their ancestors were Nambuthiri Brahmins. Nambuthiri Pandyans pretending to be Pandyans but they are ethnically not related to Pandyan dynasty of Madurai.

    VILLAVAR PANDYANS AND NAMBUTHIRI PANDYANS

    VILLAVAR PANDYAN

    1. Dravidians

    2. Tamil roots

    3.Villavar-Meenavar people from Korkai and Madurai

    4. Titles Maravarman, Chadayavarman, Maran, Villavan, Meenavan

    5. Non Vegetarian

    6. Descends from Mahabali

    7. Pandyans are friends of all Dravidian people.

    8. Friends of Mala Arayar

    9. Pandyans conducted Hiranyagarba

    10. Supported by indigenous Dravidian clana such as Villavar, Malayar, Vanavar and Meenavar.

    NAMPUTHIRI PANDYANS

    1. Aryan

    2.Tulu-Nepalese people from Ahichatram at the Indo-Nepalese border.

    3.Bhargavakulam. Tuluva Brahmins with Nepalese roots.

    4. Titles Raja, Godavarma. Adds Birth star to names

    5. Vegetarian

    6. Descends from Parashurama, Bhargavaraman

    7. Anti Dravidian

    8. Harassed Mala Arayar

    9. Performs Upanayana ceremony

    10. Supported by Nairs who were Nagas and also migrants from Ahichatram.

    Thus Nambuthiris who had never talked Tamil are calling themselves Pandyans at Pandalam..

    _______________________________________

    .

    ReplyDelete
  58. பந்தளத்தின் வில்லவர் பாண்டியர்கள் மற்றும் நம்பூதிரி பாண்டியர்கள்

    தமிழ் பாண்டிய ஆட்சியின் முடிவு

    1700களில் பந்தளத்தின் அசல் தமிழ் வில்லவர்-மீனவர் பாண்டியன் வரிசை முடிவுக்கு வந்தது. தமிழ் பாண்டிய வம்சம் தமிழ் வில்லவர்-மீனவர் மக்களால் நிறுவப்பட்டது. தமிழ் பாண்டிய இராச்சியம் வில்லவர், மலையர், வானவர் மற்றும் மீனவர் குலங்களால் ஆதரிக்கப்பட்டது.

    பந்தளம் நம்பூதிரி பாண்டியன் வம்சம்

    1700 களின் பிற்பகுதியில் நம்பூதிரி வம்சத்தினர் பந்தளம் பாண்டிய பிரதேசங்களை ஆக்கிரமித்து தங்களை பாண்டியர்கள் என்று அழைக்கத் தொடங்கினர். பந்தளத்தின் நம்பூதிரி பாண்டிய வம்சத்தினர் தங்களை "ராஜா" என்று அழைத்துக் கொள்கின்றனர். நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் பார்ப்பனர்களின் பார்கவ குலத்தைச் சேர்ந்தவர்கள். கேரளாவின் மற்ற துளு-நேபாள வம்சங்களைப் போலவே மன்னர்கள் தங்கள் பெயருக்கு முன் பிறந்த நட்சத்திரத்தை சேர்க்கிறார்கள் உதாரணமாக "அஸ்வதி திருநாள்" கோதவர்மா. பந்தளத்தைச் சேர்ந்த நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் சுத்த சைவ உணவு உண்பவர்கள்.
    நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் பதினோரு வயதில் உபநயனம் செய்து வாழ்நாள் முழுவதும் புனித நூலை (பூணூல்) அணிவார்கள்.
    தற்போதைய பந்தளம் பாண்டியர்களின் தந்தை, தாத்தா மற்றும் அவர்களின் முன்னோர்கள் அனைவரும் நம்பூதிரி பிராமணர்கள் ஆவர். நம்பூதிரி பாண்டியர்கள் பாண்டியர்களாக வேடம் போடுகிறார்கள் ஆனால் அவர்கள் இனரீதியாக மதுரை பாண்டிய வம்சத்துடன் தொடர்புடையவர்கள் அல்ல.

    வில்லவர் பாண்டியன் மற்றும் நம்பூதிரி பாண்டியன்

    வில்லவர் பாண்டியன்

    1. திராவிடர்கள்

    2.கொற்கை மற்றும் மதுரையை சேர்ந்த வில்லவர்-மீனவர் மக்கள்

    3. பட்டங்கள் மாறவர்மன், சடையவர்மன், மாறன், வில்லவன், மீனவன்

    4. தமிழ் வேர்கள்

    5. அசைவம்

    6. மகாபலியின் வம்சாவளி

    7. பாண்டியர்கள் அனைத்து திராவிட மக்களுக்கும் நண்பர்கள்.

    8. மலை அரையர்களின் நண்பர்கள்

    9. பாண்டியர்கள் ஹிரண்யகர்ப சடங்குகளை நடத்தினர்

    10. வில்லவர், மலையர், வானவர், மீனவர் போன்ற பூர்வகுடி திராவிட குலத்தாரால் ஆதரிக்கப்பட்டது.

    நம்பூதிரி பாண்டியர்கள்

    1. ஆரியன்

    2.பார்கவகுலம் நேபாள வேர்களைக் கொண்ட துளுவ பிராமணர்கள்.

    3. பட்டங்கள் ராஜா, கோதவர்மா. பெயர்களுடன் பிறந்த நட்சத்திரத்தை சேர்ப்பார்கள்.

    4. இந்திய-நேபாள எல்லையில் உள்ள அஹிச்சத்திரத்தில் இருந்து வந்த துளு-நேபாள மக்கள்.

    5. சைவம்

    6. பரசுராமன், பார்கவராமனின் வம்சாவளி

    7. திராவிட எதிர்ப்பு

    8. மலை அரையர்களை துன்புறுத்தினார்கள்

    9. உபநயன விழா நடத்துகிறார்கள். அவர்கள் புனித நூலை அணிவார்கள்.

    10. அஹிச்சத்திரத்தில் இருந்து குடியேறிய நாகர்களாகிய நாயர்களால் ஆதரிக்கப்பட்டார்கள்.

    இப்படி பந்தளத்தில் ஒருபோதும் தமிழ் பேசாத நம்பூதிரிகள் தங்களை பாண்டியர்கள் என்று அழைத்துக் கொள்கிறார்கள்..

    ReplyDelete

எழுநூற்றுவ கொங்கவாளர்கள் (thanks Shera Nadan)

எழுநூற்றுவ கொங்கவாளர்கள்☀🌙 ▪️பல நூற்றாண்டுகளுக்கு முன்பு முக்கியமான சான்றோர் அமைப்புகள் அரசாங்கத்தை அமைத்தன. எழுநூற்றுவர் அதே ப...