சான்றோர்கள்

'சான்றோர்'

அல்லது 'சான்றார்'  என்ற பண்டைய சொல் அரச குலங்களைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தப்பட்டது:

தொல்காப்பியத்தின் படி பண்டைய தமிழகம் அந்தணர் (பிராமணர்), அரசர் (சத்திரியர்), வணிகர் (வைசியர்) மற்றும் நான்காம் வருணத்தவர் (சூத்திரர்) ஆகிய நான்கு வர்ணங்களைக் கொண்டிருந்தது. இக்கட்டுரை தமிழ்ச் சொல்லான 'சான்றோர்க்கும்' அல்லது 'சான்றார்க்கும்' பண்டைய அரச குலங்களுக்கும் இடையே உள்ள தொடர்பை விரிவுபடுத்துவதை நோக்கமாகக் கொண்டுள்ளது. சான்றோர் அல்லது சான்றார் என்பது நாடார் சமூகத்தின் பண்டைய பெயர் ஆகும்.

கற்றோர் போற்றும் சங்க கால கவிதை நூல் கலித்தொகை, "தகைமிகு தொகைவகை அறியும் சான்றவர் இனமாக...வெற்பனும் வந்தனன்" எனத் தலைமகனின் சிறப்பைக் கூறுவதாக உள்ளது என்று குறிப்பிடுகின்றது. குறள் 446க்கு உரை செய்த 12 ஆம் நூற்றாண்டு தமிழறிஞர் காலிங்கர் "சான்றோர் இனத்தவனாய்" எனக் கூறுவதிலிருந்து சான்றோர் இனத்தவர் என்ற சமூகம் தெரியவருகிறது.

உயர்குடியில் பிறந்த மகளைக் கலித்தொகை “அன்னையே மன்றத்துக் கண்டாயங்கே சான்றார் மகளிரை” என்பதும், சங்க கால கவிதை நூல் 'பரிபாடல்' மேம்பட்ட குலப் பெண்டிரைத் "தகவுடை மங்கையர் சான்றாண்மை சான்றார்" என்று சான்றார் மகளிரை உரைத்திருப்பதும் எண்ணுதற்குரியதாகும். இத்தகைய குடிமகளிர்க்கு 'உயர்திணை மகளிர்' என்று பெயர் இருந்ததைப் சங்க கால 'பதிற்றுப்பத்து' குறிப்பிடுகிறது.

பிந்தைய சங்க கால கவிதை நூல் 'நாலடியார்' மேன்மக்கள் என்ற அதிகாரத்தின்கீழ் 'மேன்மக்கள்' என்னும் ஆட்சியாளரைச் 'சான்றோர்' என்று எடுத்தோதுகிறது. "சான்றவர் தொல்வழிக் கேண்மை” என்று அதுமேலும் கூறுவதால் மேன்மக்கள் எனப்பட்ட சான்றோர் பழங்குடியினர் ஆவர் எனத் தெரியவருகின்றது.

"சான்றாண்மை, சாயல், ஒழுக்கம் இவை மூன்றும் வான்தோய் குடிப்பிறந் தார்க்கு" என்று நாலடியார் உயர்குடியினரோடு சான்றாண்மை பற்றி உணர்த்தி, மேன்மக்கள் பட்டியலில் குறிப்பிடுவதும் தெரிய வருகிறது. பிந்தைய சங்க கால கவிதை நூல் 'பழமொழி நானூறு' சான்றோர் செய்கை “சான்றோர் இயல்பு" என்ற தலைப்பில் அரசர்கள் செயல்பாட்டினைக் கூறுகிறது.

பாண்டிய அரச மரபினன் என்று மலையத்துவசன் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது எண்ணுதற்குரியது. அரச மரபினரில் சிலரும் 'பார்வதி புத்திரர்' என்றும் 'ஈசுவர மைந்தர்' என்றும் செப்பேடுகளில் குறிக்கப்பட்டுள்ளனர்.

கி.பி. 1258 இல் அமைந்த மூன்றாம் இராசேந்திர சோழனின் வேதாரண்யக் கல்வெட்டு "பரம மாமுனி மடியிற் தோன்றிய பரமமாமுனி எழுநூற்றுவராம்" என்று குறிப்பிட்டுள்ளது. எழுநூற்றுவர் என்போர் சான்றோர் படையினர் ஆவர். எழுநூற்றுவர்களைப் பற்றி மேலும் அறிய, கீழே உள்ள இடுகையைப் படிக்கவும் (இடுகைக்கு செல்ல கீழே உள்ள இணைப்பை அழுத்தவும்):

https://www.facebook.com/100035228478418/posts/1140122523838686/?app=fbl

பாண்டிய நாட்டை சட்டவிரோதமாகக் கைப்பற்ற முயன்ற அந்தணர் இலங்கை மன்னன் 'ராவணன்' அகத்தியரின் உதவியுடன் பாண்டியர்களின் குலத்தால் தோற்கடிக்கப்பட்டதாக 'மதுரைக் காஞ்சி' என்ற பழங்காலக் கவிதை கூறுகிறது. அந்தணனான இராவணனைச் சந்துசெய்வித்து,அதாவது வென்று அரச குலத்திற்குரிய ஆட்சியைக் காத்து, அகத்திய முனிவர் பாண்டியருக்கு வழங்கினார் என இதனால் அறிந்து கொள்ளலாம். 

இதனால், அரசரே நாடாள வேண்டும் என்பது அகத்தியர் காலத்திலிருந்து வந்த நடைமுறையாக இருந்துள்ளது. அரசர்க்குரிய நாடாகப் பாண்டிய நாடு இருந்தது. அதனை அந்தண குலத்தவன் கைக்கொள்ளக் கருதியபோது அதனைத் தடுத்து அரச குலத்திற்கு அகத்தியர் உதவினார் என்கிறது மதுரைக்காஞ்சி.

14 ஆம் நூற்றாண்டின் புகழ்பெற்ற அறிஞர் நச்சினார்க்கினியர், சங்க இலக்கியங்களுக்கு பல விளக்கவுரைகளை எழுதியவர், பாண்டியர்களின் இனத்தை விவரிக்க 'சான்றோன்' என்ற சொல்லைப் பயன்படுத்துகிறார். 'அகத்தியருக்குப் பின்னால் இருக்கும் மரபினர்' என்று குருவை முதலில் கூறி, அக்குருவிற்குப் பின் அமைந்த பாண்டியர் குடியைத் தலைமக்கள் என்ற பொருளில் சான்றோர் என்றார் அவர். 

13 ஆம் நூற்றாண்டின் கவியரசர் 'கம்பர்' "சான்றோர் மாதைத் தக்க அரக்கன் சிறைதட்ட" என்று குறித்திருப்பதால் உயர்குலத்தவராகக் கருதப்பட்ட அரச மாதையை (மாதை என்றால் தாய்) கவிஞர் கம்பன் சான்றோர் பெண்மணி என்று அடையாளமிட்டார்.

அரச குலத்தவனான இராமனைச் சுட்டிக்காட்டும் போது "சான்றவன்" என்று யுத்தகாண்டத்தில் கம்பன் குறிப்பிட்டுள்ளார். "அரசகுலத்தில் வந்தேன் யான்" என்று கூட்டிக்காட்ட இராமனைக் கம்பன் கவிகளில் சான்றவன் என்றார்.

சான்றோர்கள் குலத்தால் முப்புரி நூல் உடைய அரச மரபினர் என 17 ஆம் நூற்றாண்டு அவல்பூந்துறை செப்புத் தகடு கூறுகிறது. இந்தச் சான்றுகள் தமிழ்ச் சொல் 'சான்றோர்' அல்லது 'சான்றார்' என்பது அரச குலங்கள் அல்லது க்ஷத்ரியர்களைக் குறிக்கப் பயன்படுத்தப்பட்டது என்பதைத் தெளிவாகக் காட்டுகிறது. 

அன்றைய சான்றோர்கள் தான் இன்றைய நாடார்கள்: 

சான்றோர் பனை ஓலைச் சுவடிகள் மற்றும் செப்புத் தகடுகள் வழங்கப்பட்ட ஆதாரங்களின்படி சான்றோர்களும் (அல்லது சான்றார்களும்) இன்றைய நாடார்களும் ஒரே இனத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் என்பது நிரூபணமாகிறது. உதாரணமாக 17 ஆம் நூற்றாண்டைச் சேர்ந்த கருமாபுரம் செப்புத் தகடு கல்வெட்டை பதித்த ஆசிரியர் சான்றோர்களை விவரிக்க 'சாணக்குலம்' அல்லது 'சாணக்குல தீரன்' போன்ற சொற்களைப் பயன்படுத்துகிறார். 'சாண' என்பது 'சாணார்' என்ற சொல்லின் பெயரடை வடிவமாகும்.  எனவே சான்றோர்கள் தான் சாணார்கள் (நாடார்கள்) என்பதை தெளிவாக விவரிக்கும் நேரடி ஆதாரம் இது [தகவல் 1]. மேலும் தகவலுக்கு, கீழே உள்ள இடுகையைப் படிக்கவும் (இடுகைக்கு செல்ல கீழே உள்ள இணைப்பை அழுத்தவும்):

https://m.facebook.com/story.php?story_fbid=1004402757410664&id=100035228478418&mibextid=Nif5oz

பொதுத் தகவல்கள்:

1) இன்றைய நாடார்கள் முன்பு சாணார்கள் என்று அழைக்கப்பட்டனர்.

குறிப்புகள்:

1) தமிழக வேளிர் வரலாறும் ஆய்வும் by நெல்லை நெடுமாறன்; published by International Institute of Tamil Studies (a Government of Tamil Nadu department) in 2016.

2) அரசகுலச் சான்றோர் வரலாறும் மதுரைக்காஞ்சியும் by தொல்லியல் அறிஞர் நெல்லை நெடுமாறன், முனைவர் ஆ. தசரதன்; published by International Institute of Tamil Studies (a Government of Tamil Nadu department) in 2011.

3) தமிழில் ஆவணங்கள் by முனைவர் ஆ. தசரதன், முனைவர் தி. மகாலட்சுமி, முனைவர் சூ. நிர்மலாதேவி, திரு த. பூமிநாகநாதன்; published by International Institute of Tamil Studies (a Government of Tamil Nadu department) in 2001.

• உங்கள் குறிப்புக்காக, நான் மேலே எழுதியதை ஆதரிக்க கீழே கூடுதல் குறிப்புப் பக்கங்களைச் சேர்த்துள்ளேன்.